Hoewel niet zo wereldwijd gevierd als de Zweedse of Deense cinema, heeft de Noorse cinema nogal wat tot nadenken stemmende films geproduceerd - waarvan sommige raken aan kwesties die nog te gevoelig zijn om er in de huidige samenleving over te praten. Bovendien heeft de overdreven noodzaak van Noorwegen om films in het verleden te verbieden, ervoor gezorgd dat enkele zeer onwaarschijnlijke namen in deze lijst zijn opgenomen.
Ε.Τ
Wat is er controversieel over de favoriete alien van elk kind, vraag je je misschien af? Noren hebben een verrassend antwoord op die vraag. Vroeger maakte Steven Spielbergs klassieker Noorwegen (en Finland en Zweden) erg nerveus, omdat het zogenaamd kinderen leert volwassenen niet te vertrouwen. Als je je herinnert, beseft Elliot dat hij volwassen figuren niet kan vertrouwen in zijn zoektocht om zijn buitenaardse vriend te helpen naar huis te gaan - en Noorwegen dacht dat dit een slecht voorbeeld was voor kinderen en onenigheid tussen generaties zou veroorzaken. ET werd dus verboden voor alle kinderen onder de twaalf jaar. Soms snappen volwassenen het gewoon niet
ET The Extra-Terrestrial Courtesy of Universal Studios
De sneeuwman
Noren verwachtten geweldige dingen van The Snowman. Het is tenslotte een verfilming van een van de romans van Jo Nesbø, waarin hun geliefde Harry Hole-mysteries rondom Oslo en Bergen worden afgebeeld. Maar toen de film met Michael Fassbender uitkwam, liet het de Noren nogal koud (woordspeling bedoeld). De aanpassing werd wereldwijd als onhandig en ongeïnspireerd beschouwd, maar het falen om een opwindend tempo te leveren dat recht doet aan het proza en plot van Jo Nesbø werd nog sterker gevoeld in Noorwegen. Mensen konden niet begrijpen waarom hun favoriete personage er zo eendimensionaal uitzag, waarom zijn relatie met zijn collega Katrine zoveel verschilde van het boek en, belangrijker nog, waarom de opnamen van hun geliefde Noorwegen er zo gehakt en ongemakkelijk uitzagen. Regisseur Tomas Alfredson had in ieder geval een antwoord: 'We hadden niet genoeg tijd om alle opnamen te maken', zei hij.
Still uit The Snowman | Courtesy of Universal Pictures
Utøya 22. juli / U- 22 juli
Hoe snel is te vroeg? Als het gaat om Anders Behring Breivik's terroristische aanslag in Utøya in 2011, die resulteerde in de moord op 69 mensen, is 7 jaar misschien veel te vroeg. En toch, de film Utøya 22.juli van de Noorse regisseur Erik Poppe (ook bekend als U-22 juli), ging net in première op het Filmfestival van Berlijn dit jaar - en het toont in 72 minuten de tieners van de Norwegian Labour Party Youth League-kamp en de wanhopige strijd om te overleven totdat de politie eindelijk kwam. Mensen zijn er woedend over. De regisseur staat er echter achter en beweert dat de berouwloze Breivik gedurende deze 7 jaar de aandacht van de media heeft gemonopoliseerd en dat het tijd was om de andere kant te laten zien.
Still uit Utøya 22 juli film © Agnete Brun, Courtesy of Berlinale
Elling
Een van de drie Noorse films die ooit zijn genomineerd voor een Academy Award, Petter Næss 'Elling is een zeer tedere en goedhartige film over een 40-jarige autistische man die, nadat zijn moeder die voor hem zorgde, sterft in een staatsinstelling en moet leren functioneel te zijn wanneer hij wordt vrijgelaten. De controverse hier omringt de afbeelding van het Noorse welzijnssysteem: hoewel het voor een niet-lokale bevolking lijkt alsof de staat het geweldig doet, kunnen Noren de gebreken van het systeem identificeren, (zachtjes) afgebeeld in de film. Desalniettemin waren ze er vooral dol op - als het feit dat het werd gevolgd door een prequel en een vervolg een indicatie is.
The King of Devil's Island
Tegenwoordig is het Bastøy-eiland in de Oslo-fjord de thuisbasis van 's werelds eerste ecologische gevangenis - met minimale beveiliging en de meest humane omstandigheden. Maar dat was niet altijd het geval. In het begin van de eeuw was het een correctionele voorziening voor jongens die met heel moeilijke omstandigheden werden geconfronteerd; moeilijk genoeg om in opstand te komen en velen van hen sterven daarbij. The King of Devil's Island, met een uitzonderlijke zoals altijd Stellan Skarsgård als de gouverneur die een oogje dichtknijpt voor een van de jongens die seksueel wordt misbruikt, is controversieel omdat het een te reële herinnering is dat Noorwegen niet altijd het mensenrechtenparadijs was dat het heeft nu geworden.
Nog steeds van The King of Devil's Island | Courtesy of Palace Films
Max Manus Man of War
Max Manus was een echte verzetsstrijder tijdens WO II en een van de grootste helden van Noorwegen. De biografische film Max Manus Man of War concentreert zich op het echt houden - zo echt dat ze tijdens het filmen een Swastika uit het eigenlijke parlement van Oslo moesten vliegen. En juist omdat het een biopic zou moeten zijn, vroegen veel mensen zich af waarom het karakter van Manu er zo zwart-wit uitziet, zonder enige dubbelzinnigheid. Dit sluit aan bij een groter gesprek over hoe de film misschien overdrijft hoe effectief de verzetsbeweging van Noorwegen eigenlijk was
.maar nogmaals, spelen niet alle oorlogsfilms het heroïsche aspect een beetje uit?
Max Manus Man of War | Met dank aan Max Manus Filmen
