Fiji staat bekend om zijn rijke inheemse cultuur en prachtige stranden, in plaats van om zijn eten. Maar als je door een van de vele markten op het eiland bladert, zie je een schat aan verse producten. Deze ingrediënten, samen met de creativiteit van de Fijische keuken, resulteren in een werkelijk diverse en fascinerende keuken.
De basiselementen van de Fijische keuken bestaan uit zoete aardappelen, taro (een yam-achtige wortelgroente), rijst, cassave, kokos en vis. De primaire kookmethodes zijn ofwel boven open vuur of met ondergrondse kookmethodes. De migratie van indianen naar Fiji begon in de jaren 1870, toen duizenden kwamen werken in de suikerrietindustrie. Met hen brachten ze nieuwe en opwindende ingrediënten uit hun thuisland, en naarmate de culturen samensmolten, ontwikkelde zich een kenmerkende stijl van 'Fijian-Indo' koken. Om deze reden bevat de Fijische keuken elementen van kleurrijke curry's en kruiden, die de buurlanden in de Stille Oceaan niet hebben.
Fiji | © Peter Moore / Flickr
Zoals je van een eiland zou verwachten, wordt Fijisch eten sterk beïnvloed door de omringende zee. Traditionele gerechten zijn onder meer een grote verscheidenheid aan schaaldieren, zeewier, octopus, zeekomkommer, zee-egels, schildpadden, haaien en natuurlijk vis.
Kokoda
Een zeer populair gerecht met veel variaties in de Stille Oceaan is kokoda. Het is het equivalent van de ceviche van Zuid-Amerika, bestaande uit fijngehakte rauwe mahi-mahi-vis, gekleed met miti - een dressing gemaakt van dikke kokosroom met uien, citroen / limoensap, zout en pepers. Verschillende eilanden in de Stille Oceaan hebben verschillende variaties op dit gerecht, maar ze bevatten allemaal over het algemeen scherp citroensap, kokosroom en stukjes vis. Vooral de Fijiërs houden van hun versie van kokoda om een lichte kick te hebben met wat kruiden van de pepers. Kokoda is een geweldige keuze voor een voorgerecht, omdat het erg verfrissend is en het gehemelte reinigt voor de volgende cursussen. Omdat de vis gedurende een lange periode (ongeveer zes tot acht uur) wordt gemarineerd, krijgt hij een stevige en licht taaie textuur, wat zorgt voor een zeer bevredigend visgerecht. In Fiji wordt deze maaltijd traditioneel geserveerd in een grote clamshell of een halve kokosnoot.
Fijian kokoda | © Tomoaki INABA / Flickr
Lovo
Lovo is een Fijische delicatesse die normaal gesproken wordt bereid voor gemeenschappelijke feesten zoals bruiloften of festivals. Het woord lovo betekent in wezen een 'op de aarde gekookt feest'. De naburige eilanden van Nieuw-Zeeland hebben hun eigen versie van deze keuken, bekend als hangi. Een geïmproviseerde ondergrondse oven wordt gemaakt door een gat in de grond te graven en deze te bekleden met kokosschillen, die vervolgens in brand worden gestoken en bedekt met stenen. Vlees, vis en groenten worden omwikkeld met bananen- en tarobladeren en bovenop de verwarmde stenen geplaatst die bedekt zijn met vuil. Deze methode voor langzaam koken kan het beste ongeveer twee tot drie uur worden bewaard om zachte en smaakvolle resultaten te bereiken. Door de bladeren en de ondergrondse bereidingswijze krijgt het eten een heerlijke rooksmaak. De meeste grote resorts in Fiji organiseren eenmaal per week een lovo-avond voor hun gasten.
Duruka
Vaak wordt de 'Fijian Asparagus' genoemd, de unieke Fijian-groenteduruka is eigenlijk de ongeopende bloem van een suikerrietscheut (nauw verwant aan suikerriet). Er wordt aangenomen dat vroege kolonisten de plant eind 19e eeuw uit Papoea-Nieuw-Guinea brachten, maar het komt ook veel voor in kustgebieden van Zuidoost-Azië en andere eilanden in de Stille Oceaan, waar het bekend staat als pit pit. Fiji is gezegend met zowel de groene als de rode variant van de groente. Duruka geweldig ingrediënt dat Fijians vaak toevoegen aan kokosmelk of in een curry. De rode scheut heeft een meer kruimelige, nootachtige smaak in vergelijking met de zachtere groene scheut. Beide soorten hebben een vezelige en vlezige consistentie en zijn ongelooflijk lekker.
Taro
Taro is al eeuwenlang een hoofdbestanddeel van het Fijische dieet en het culturele belang ervan wordt gevierd op Taro Day - een feestdag gewijd aan de oogst die wordt gevierd op de eerste volle maan in mei. De groei als exportgewas begon in 1993 tijdens de tarobladziekte, die de taro-industrie in het naburige Samoa decimeerde. Fiji vulde deze leegte en leverde al snel taro internationaal. Taro is een zware, aardappelachtige wortel met een violette tint. Dit essentiële ingrediënt kan worden gepureerd en gekookt als een aardappel en in frietjes of chips worden gesneden. De gezondere versie van gestoomde taro is een bijzondere favoriet van inheemse Fijiërs. Alle elementen van de groente kunnen worden gebruikt, inclusief de bladeren, zoals hierboven vermeld. Tarobladeren kunnen in beignets worden gebakken of zelfs in kokosmelk worden gekookt om een geweldig spinazie-achtig gerecht te creëren. Een bijzonder lekker en smaakvol gerecht met taro is kolokasi - een stoofpot van kip en taro.
Taro © WikiMedia
