In het hart van Villa Crespo ziet een onopvallende gevel er saai en onaantrekkelijk uit. Het is bijna onmogelijk te raden dat wanneer de zon ondergaat, een paar meter van de deur verwijderd, een elektronische symfonie van piepende geluiden in crescendo opkomt. Langzaam verlicht, komt de Arcade Club Social tot leven, een verfrissende nieuwkomer in het nachtleven van Buenos Aires.
In de afgelopen paar jaar heeft Buenos Aires een golf van arcadebars gezien. Deze plaatsen proberen de scène van videogames uit de jaren 80 vast te leggen als een sociale ervaring. Met ambachtelijk bier en uitstekend eten zijn arcadebars een hoofdbestanddeel geworden van het duizendjarige publiek van de stad, dat vele nachten per week kan doorbrengen om die hoge score op Street Fighter of zelfs Wonder Boy te verbreken.
Met een eigenaardige underground-sfeer is Arcade Club Social de plek geworden voor indie-game-ontwikkelaars en -liefhebbers © Máximo Balestrini & Hernán Sáez (VIDEOGAMO)
Hoewel het achteraf misschien voor de hand lijkt te liggen om een avondje uit te willen dat gewijd is aan het gouden tijdperk van arcade-videogames uit de vroege jaren 80, opende Arcade Social Club pas begin 2017 zijn deuren - en was het de eerste in zijn soort in Buenos Aires. Het is op een niet-bekendgemaakte locatie geplaatst, omdat de eigenaren de verblijfplaats liever verborgen houden, met alleen mond-tot-mondreclame, geïnspireerd door de speakeasy-bars uit het Prohibition-tijdperk. Onderdeel van het spel is om het adres online te vinden of via iemand die er eerder is geweest.
In de Arcade Club Social kunnen mensen van tijd tot tijd genieten van DOBOTONE, een lokale bekroonde videogameconsole voor vijf spelers, speciaal ontworpen voor feesten © Máximo Balestrini & Hernán Sáez (VIDEOGAMO)
In Arcade Social Club kunnen bezoekers een rijke selectie van klassieke videogames vinden, van Pac-Man, Tetris, Mortal Kombat of The Simpsons, helemaal tot Michael Jackson's Moonwalker, geselecteerd door Emi Mihovilcevic en Anita Etcheto, de oprichters. Ze wilden de lang geleden verdwenen undergroundcultuur van gaming voor volwassenen terugbrengen. De club organiseert regelmatig indiegame-ontwikkelaars die hun creaties presenteren, zoals Videogamo's DOBOTONE, een lokale bekroonde videogameconsole voor vijf spelers die speciaal is ontworpen voor feesten.
Iets meer dan een jaar na de opening van Arcade Club Social werd ook een nieuwe locatie voorbereid. Met een uitgelezen mix van opties voor ambachtelijk bier, kennis van videogames en hipster-esthetiek, werd Bar El Destello begin 2018 geopend. Onder het gloeiende neonlicht geprojecteerd in de vorm van een ruimte-indringer, kunnen vrienden een breed scala aan lokaal gebrouwen bieren delen terwijl de speelautomaten vrolijk piepen en oplichten als de spelers hun munten inwerpen. Met grote glazen bier binnen handbereik, lijkt de scène afkomstig uit een film uit de jaren 80, waar mensen op de een of andere manier smartphones hebben.
Met een grote verscheidenheid aan ambachtelijke bieren, hapjes en videogames in boetieks, krijgt deze bar in Buenos Aires het beste van elke wereld © Bar El Destello
Volgens Santiago Idelson, een van de eigenaren: “De inspiratie achter de bar kwam van het opnieuw creëren van de mystiek en essentie van arcadebars in films als Robocop, Karate Kid of Back to the Future. Neonlichten, rare kapsels en arcade-machines langs de muren, die vreemd genoeg herinneren aan de Mos Eisley Cantina uit Star Wars. Kortom: films, muziek, speelhallen, drankjes en heerlijk eten. ”
Het lijkt erop dat de bar midden in een revival-trend uit de jaren 80 werd geopend, versterkt door films en series als Stranger Things, It en Ready Player One, die de arcade-liefhebbers van de stad graag verwelkomden. Nostalgie kan een goed bedrijfsmodel nog beter maken.
In een poging het publiek van de bar nog meer te prikkelen, organiseerden Idelson en zijn partners een reeks sociale evenementen in El Destello. Beginnend met een showcase van acteurs verkleed als Mortal Kombat-personages, heeft de bar de lat hoger gelegd door een reeks tentoonstellingen te organiseren. De eerste was gewijd aan de "San Junipero" -aflevering van Black Mirror, een favoriet bij fans die het publiek blij maakte met schijnbaar eindeloze verwijzingen naar de arcadecultuur van weleer. Een andere tentoonstelling richtte zich op het maken van NAVE, een andere VIDEOGAMO-creatie, een survival space-shooter die nergens op aarde bestaat. Beide evenementen werden zo goed ontvangen dat ze al aan de volgende werken.
'Op de lange termijn willen we een plaats van culturele relevantie worden, met behoud van een coherent overkoepelend thema', zegt Idelson, die ervaring heeft als curator.
Hoewel sommige van de beschikbare spellen meer dan 30 jaar oud zijn, hebben ze zelfs hun plezier © Bar El Destello niet verloren
Hoewel vergelijkbare plaatsen in de VS (zoals "barcades") op de markt worden gebracht voor zware gebruikers, streven deze bars in Buenos Aires ernaar een hele generatie aan te trekken die opgroeide met spelen met arcade-machines, en verwelkomden zowel zware als losse gebruikers zich weer thuis te voelen. Een paar decennia geleden, terwijl de gouden eeuw van arcade-videogames in het noorden begon te vervagen, werd het in Argentinië een belangrijk onderdeel van de zomer, met piepende machines van vreugde aanwezig in elke strandstad aan de Atlantische kust. Destijds stonden deze arcade-machines bekend als fichines, verwijzend naar de ficha's (munten) die nodig waren om ze te laten werken. Pas om tien jaar later weer te verdwijnen, boden de arcades een unieke sfeer - en het is precies deze geest die deze bares de fichines proberen vast te leggen.
Wat zijn favoriete spel is, noemt Idelson zonder aarzeling Double Dragon, dat hij voor het eerst als tiener tegenkwam in de jaren 80 toen hij een klein stadje aan de Atlantische kust bezocht. Het universum van bendeleden en honkbalknuppels, hoe fel het er ook uitzag, was niet opgewassen tegen de twee broers die hun weg baanden door te slaan en te trappen. 'Ondanks de korrelige graphics, beleefde ik het als een adrenaline-gevoede ervaring die doet denken aan Walter Hill's The Warriors. Het is interessant om meer dan 30 jaar later het risico- en verkenningsniveau te contrasteren dat de game belichaamde met de hyper-audiovisuele games van vandaag, en hoe het spel zijn plezier niet heeft verloren. ”
