Interview met danser en zangeres Isabel Vinardell

Het is 2010 op het Palau Nacional van Barcelona, waar zangeres en danseres Isabel Vinardell haar optreden houdt, bewegend als een slang, gracieus en verleidelijk. Sprekend met Culture Trip, tilt de Vinardell de sluier op en bespreekt haar leven en haar kunst.

Isabel Vinardell | © Quim Vives, 2012

'Ik ben geboren in Barcelona in de wijk Eixample. Ik woon hier mijn hele leven en begon te dansen en zingen toen ik heel jong was. Ik heb twee zussen met wie we dansten en zongen voor onze ouders. In mijn familie was er altijd muziek in het dagelijks leven, dus ik denk dat het in mijn genen zit. Het koos voor mij in plaats van dat ik ervoor koos. '

Wat voor soort artiesten ontwikkelen zich in de voedzame baarmoeder van Barcelona? De bodem van Spanje heeft verschillende culturen samengesmolten; flamenco en de invloed van Arabische culturen zijn overal in het land te zien, Zuid-Amerikanen zijn ook overal, omdat velen van hen hier hun voorouderlijke wortels hebben. De manier waarop Isabel danst is net zo delicaat als buikdansen, maar heeft de gratie van flamenco. Ze is een parel die bestaat uit alle kruiden die eeuwenlang door het land van Catalunya zijn gegaan.

'Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in fusies in plaats van pure stijlen; Ik begon met flamenco en breidde later uit naar buikdansen en andere muziekfusies. Wat me aantrok tot buikdansen waren de technische mogelijkheden ervan; de diepgaande controle van interne spieren, de elasticiteit en spierdissociatie. Uiteindelijk mengde ik dat met alle andere stijlen zoals flamenco en latin. '

Isabel Vinardell | © Quim Vives, 2010

Isabel heeft altijd gezongen, maar als soliste gaat ze voor het eerst het podium op met haar nieuwste project, samen met gitariste Isabelle Laudenbach. Isabel Vinardell y Isabelle Laudenbach is een kunstwerk van top tot teen, want beiden hebben controle over de hele productie van de muziek. Elk detail, van de audio-opname tot het lay-outontwerp van de cd, ligt in hun handen.

'In dit project is het belangrijkste idee om dichter bij ons idee te komen, onze eigen expressie - ik zet de camera aan, hij begint met fotograferen en ik ga naar de andere kant om op te treden; Isabelle zet de recorder aan en begint te spelen. Dit is een wereldwijd project en we zijn er erg enthousiast over! '

Isabel heeft haar hele leven als kunstenaar gewerkt en kent de scene in Barcelona. Hoewel de stad vol zit met artiesten, kan het hen meer een helpende hand bieden.

'Er zijn veel artiesten in Barcelona en velen van hen kunnen er niet van leven. Ik vind het jammer! Er zouden meer systemen kunnen zijn om de artiesten te helpen, evenals plaatsen die culturele evenementen aanbieden. Maar er is een grote scene in Barcelona, veel culturele traditie; er zijn mogelijkheden om te laten zien wat je doet en dat is belangrijk. Ik hoop dat de stad open blijft en nieuwe culturele gebieden verkent. '

En bovenal kent ze de diepgaande reis van de kunstenaar naar zichzelf, die niet op enige geldschaal kan worden gemeten.

'Het beste in het werk van een kunstenaar is dat het je in staat stelt diep persoonlijke dingen te ontwikkelen en te verkennen die verband houden met je identiteit en persoonlijkheid - je leeft van wat je bent en dat is prachtig. Je kunt je persoonlijkheid op een interessante en intieme manier veranderen en veel dingen leren. Economische instabiliteit is een nadeel, maar dat heeft de positieve kanten nooit uitgebalanceerd, dus voor mij is er geen discussie over iets anders te doen. Tijdens het optreden kan ik reizen en via dans en muziek andere culturen leren kennen. Ik heb mijn pad nooit in twijfel getrokken, ik heb altijd genoten van wat ik doe. '

Tegenwoordig geven wetenschappers apocalyptische voorspellingen terwijl de opwarming van de aarde steeds verder toeneemt. Met die en vele andere bedreigingen beginnen niet alleen wetenschappers, maar ook gewone mannen en vrouwen zich zorgen te maken. Voor Isabel zijn zowel het paradijs als de hel hier op aarde te vinden, afhankelijk van de manier waarop je ernaar kijkt. Dat wil zeggen, we vergeten soms dat wij het zijn die de wereld creëren.

'De wereld van vandaag is tegenstrijdig en complex, maar er zijn ook mooie dingen die hoop geven. Mensen zijn in staat tot het beste en het slechtste - de samenleving is daar een weerspiegeling van, toch? Op een dag zie je het als tegenstrijdig en een andere de meest fantastische plek om te wonen. Ik geloof niet dat we ooit in een perfecte samenwoning zullen leven en dat moeten we leren accepteren. '