Het lijdt geen twijfel dat de Indiase cinema een lange weg heeft afgelegd. Waar het vroeger allemaal om actiescènes en dansnummers in parken ging, is er nu een traditie ontstaan van verfijnde en conceptuele verhalen; de focus ligt niet meer volledig op mannelijke helden, aangezien actrices centraal beginnen te staan. Lees verder voor onze lijst met enkele van de meest baanbrekende films van de Indiase cinema van de afgelopen tijd.
Koningin
Vikas Bahl's Queen was een complete verrassing voor het publiek. Een film over een vrouw die alleen gaat op huwelijksreis nadat ze bij het altaar is achtergelaten en geëmancipeerd terugkomt? Het publiek hield niet alleen van de ongelooflijk humoristische maar realistische dialoog, maar ook van de inherente levensvreugde van Kangana's personage. De film was niet alleen een geweldige act van Kangana, maar een hele reeks teaminspanningen die geweldig schrijven samen met regie samenstelden, met een geweldige ondersteunende internationale cast. Queen deed het zo goed dat het de National Award en ook alle belangrijke acteerprijzen voor de actrice won.
Piku
Piku van Shoojit Sircar bleek een aangename verrassing. Het vierde de essentie van individualiteit, onafhankelijkheid en vrouwelijkheid tegelijk. Het belangrijkste was dat het de vader-dochterrelatie vierde die door de kansen bleef steken. Piku is een van de vele films die de unieke mix van oosterse waarden en westerse individualiteit vieren die we tegenwoordig in Bollywood zien.
Ki & Ka
Dit is nu een voorbeeld van een geweldig concept dat fout is gegaan. Maar desalniettemin nam Ki & Ka de taak op zich om uitdagende genderrollen in het huwelijk uit te dagen om de ambities van individuen te benadrukken in plaats van te laten zien wat er van hen wordt verwacht. Een beter verhaal had wonderen kunnen doen voor deze film, maar het was nog steeds een gelukkige verrassing om te zien hoe de macho Arjun Kapoor de huishoudelijke taken op zich nam. Zelfs nog maar een paar jaar geleden hadden we geen film gezien over een huisman die een commercieel succes werd in India - laat staan dat er zelfs een werd gemaakt!
Dum Laga Ke Haïti
Een onwaarschijnlijk YRF-project, DLKH was een rustieke film die in de jaren negentig in de kleine steden Uttar Pradesh werd opgezet. De film ging niet over het vieren van Kumar Sanu, maar over het leren waarderen van relaties buiten hun uiterlijk. De plus-size prestaties van Bhumi Pednekar brachten alle applaus en harten weg voor het kiezen van een punt en het met veel gemak benadrukken. In een tijdperk waarin mannen en vrouwen zich constant onzeker voelen over hun lichaam, was deze film een welkome afkoeling!
Masaan
Neeraj Ghaywan en Varun Grover hebben een film afgeleverd die schokkend, hartverscheurend en soms hilarisch is. Elk personage is prachtig gedefinieerd en hun verhalen komen perfect samen, wat vooral moeilijk te doen is in een verhaal met meerdere hoofdrolspelers. Masaan trekt op zo'n delicate en evenwichtige manier aan elke emotionele snaar dat het een traktatie is voor het publiek. Het heeft talloze prijzen gewonnen in India en in het buitenland, waaronder twee toponderscheidingen in Cannes in 2015.
Talvar
Jarenlang was de moordzaak Arushi Talwar een mediacircus - de meest gelijkende parallel zou de zaak OJ Simpson in Amerika zijn. De richting van Talvar van Meghana Gulzar, die was geschreven door Vishal Bharadwaj, voegde echter een sfeer van soberheid toe aan de tragedie. Het was zo succesvol in het uitbeelden van de hulpeloosheid van het gezin in het licht van een systeem van corruptie en inefficiëntie dat het niet uitmaakte welke mening de film had over het feitelijke oordeel over de zaak. Een van de krachtigste en moedigste films van 2015.
Margarita met een rietje
Margarita With a Straw van Shonali Bose was in zijn concept alleen al een baanbrekende film - om te beginnen had het een Franse actrice die een lesbienne speelde met hersenverlamming. De kracht van het verhaal van Bose was zo groot dat het publiek hun oordeel kon opschorten en zich diep kon inleven in de gebrekkige en kwetsbare Margarita, gespeeld door de briljante Kalki Koechlin.
Killa
De bioscoop van Marathi heeft consequent enkele edelstenen geproduceerd, waaronder Killa. De film over een jonge jongen die met de dood van zijn vader te maken heeft en zich met de overdracht van zijn moeder moet aanpassen aan de nieuwe omgeving was buitengewoon mooi. De film heeft fantastisch werk geleverd in een gevoel van herkenbaarheid en onschuld van kinderen zonder een beroep te doen op melodrama. Een echte pionier in zijn genre.
Rechtbank
De rechtbank is India's officiële toegang tot de Oscars en is een verslag van de gerechtelijke procedures in ons land. Subtiel satirisch, Court werpt licht op zoveel problemen tegelijk en toch wordt het nooit zwaar voor de kijker. Het is gefilmd in klassieke theatrale stijl en vertoont tegen het einde een gedenkwaardige scène wanneer de rechtszaal wordt verlaten en een enkele opname enkele minuten wordt volgehouden.
