Sinds het aanbreken van de tijd hebben mensen een drankje gemaakt van de bladeren en bloemen van de alsemplant. Het heet absint en zijn hallucinogene eigenschappen maakten de Franse schilder Van Gogh gek. Nu kun je een pad door de Franse en Zwitserse Alpen volgen langs alle plaatsen waar absint werd geproduceerd en vervolgens verboden.
Mensen drinken al eeuwen Absint
De alsemplant heeft een zeer bittere smaak, dus het moet met andere dingen worden gemengd om het smakelijker te maken, maar de oude Grieken gebruikten het om malaria te bestrijden en de Romeinen mengden het met anijs in wijn om de spijsvertering te bevorderen en maag te verwijderen bugs. Volgens de legende heet het "Artemisia Absinthium" omdat de godin Artemis de door planten beschermde vrouwen kende, die de puberteit en de menopauze doormaakten om hun pijntjes en kwalen te verlichten. Er is een Egyptische papyrusrol uit 1600 v.Chr. Die spreekt over zijn geneeskrachtige eigenschappen als stimulerend middel, om van ziekten af te komen en vanwege zijn antiseptische eigenschappen.
De alsemplant groeit op grote hoogte zoals in het Juragebergte
Absinthe is ongelooflijk sterk
Absint wordt vaak geclassificeerd als een zeer sterke likeur, hoewel het technisch gezien een sterke drank is, omdat tijdens de productie meestal geen suiker wordt toegevoegd. Het is ongelooflijk sterk, vaak wel 70% proof. Om het in perspectief te plaatsen: de gemiddelde wijn is ongeveer 11% en bier ongeveer 4, 5%.
Alsem groeit goed in het Juragebergte
Alsem is een zeer winterharde plant die in Europa op grote hoogte groeit. De plant groeit bijzonder goed op de Frans-Zwitserse grens, in het Juragebergte. Aan het einde van de 18e eeuw begonnen mensen in een riviervallei genaamd Vals-de-Travers aan de Zwitserse kant alsem te mengen met venkel en citroen om een drankje te produceren. In 1830 werd de productie over de grens verplaatst naar Pontarlier in Frankrijk om de invoerrechten te verlagen.
Absint wordt gemengd met andere dingen dan alsem om het smakelijker te maken
Franse troepen maakten absint populair in de jaren 1800
In het begin was het niet populair, maar toen de Franse koloniale troepen uit het buitenland zegevierden, werden ze als helden beschouwd en wilden de mensen kopiëren wat ze deden. Ze dronken absint om ziekten op zee te verminderen en het water te zuiveren. Toen ze het drankje naar de bars en cafés van Parijs brachten, volgden mensen het voorbeeld en bestelden hetzelfde.
Tegen 1900 had het “absinthisme” een epidemie bereikt
Tegen 1900 dronk iedereen het als aperitief. De stad Pontarlier produceerde 15 miljoen liter van het spul, waarvan de helft afkomstig was van de Pernod-fabriek. Absint werd bekend als "groene fee" vanwege zijn hallucinogene eigenschappen en kunstenaars vonden inspiratie door de drank. Maar tegen de Eerste Wereldoorlog was er een beweging om Frankrijk van het 'absinthisme' te ontdoen vanwege nieuw medisch bewijs voor de mentale schade die het kon aanrichten (Van Gogh sneed beroemd zijn oor af) en omdat de wijnlobby aan kracht groeide en de Temperance League ook. In 1915 klampte de Franse regering zich vast aan de drank en verbood deze in het hele land. De Zwitser had het vijf jaar eerder al verboden.
Een zelfportret van Vincent van Gogh die zichzelf gek maakte op absint | © KUUNSTKUULTUR / Flickr
Absinthe Drinken ging ondergronds
Absinthe is nooit echt uit de mode geraakt voor die-hard fans. Vals-de-Travers ging door met het maken van illegale absint - of 'koemelk' - die onder toonbanken en in achterkamertjes in de omgeving werd verkocht. De Fransen vonden in plaats daarvan Pastis uit om absint te vervangen.
Absint maakt een comeback in de 21e eeuw
Rond de eeuwwisseling had niemand meer last van de impact die de 'groene fee' zou kunnen hebben op de moderne samenleving. Maar wat nog belangrijker is, andere Europese landen hadden het niet verboden en mensen konden nog steeds goedkoper importen van elders. Een Brits bedrijf realiseerde zich dat absint nooit echt in Groot-Brittannië was verboden en begon het goedkoop uit Tsjechië te importeren, wat betekende dat de Zwitsers en de Fransen het mis hadden. In 2005 en in 2013 werd absint opnieuw legaal in Zwitserland en Frankrijk. Tegen die tijd had de reputatie van de drank geschiedenis geschreven - musea die zijn louche culturele reputatie vierden, doken op in Pontarlier en Môtiers.
Absint ging een tijdje ondergronds voordat hij rond de eeuwwisseling werd gelegaliseerd
