In de nieuwe verhalencollectie van Lauren Groff wordt de uitbundige energie van Florida gekanaliseerd door haar arresterende proza. Groffs personages zijn kwetsbaar en kwetsbaar, maar bestand tegen de alomtegenwoordige kracht van de natuur, een plek met versleten airconditioningunits, moerassen vol reptielen en een dreigende lucht.
De nieuwe verhalencollectie van Lauren Groff, Florida, is zowel actueel als tijdloos. Tijdig omdat de release ervan samenvalt met het recente moment van Florida in de culturele schijnwerpers; het Oscarwinnende Maanlicht en het Oscar-genomineerdeThe Florida Project vinden beide plaats in het ongelijksoortige landschap van de staat, van de maanverlichte stranden tot de met slangen gevulde moerassen. Tijdloos omdat het de overheersende druk van het schiereiland op het individu vangt door zijn rigide sociale kaders (vooral tegen vrouwen) en de altijd aanwezige dreiging van zijn wilde natuur. Groff's Florida is niet alleen een plaats, maar een bepaald soort energie.
Sinds haar eerste verzameling korte verhalen Delicate Edible Birds (gepubliceerd in 2009) is Groff vooral bekend geworden door haar roman Fates and Furies, een behendig onderzoek naar het huwelijk, geliefd bij critici, lezers en zelfs voormalig president Barack Obama. Bijna een decennium later is haar benadering van korte vorm nog steeds verfrissend en origineel.
'Ik ben op de een of andere manier een vrouw geworden die schreeuwt', onthult de verteller, een moeder, in het openingsverhaal 'Ghosts and Empties', terwijl ze op pad gaat voor een nachtelijke wandeling, haar nieuwe manier van ontspannen. Terwijl ze door haar buurt dwaalt, ziet ze moeders in verlichte ramen 'gebogen als herderinnetjes, op zoek naar de vloer voor kleine lego's of halfgekauwde druiven', en wordt verstoord door een 'man die smerigheid sist terwijl hij onder het licht buiten een bodega staat. ' Gevangen tussen huishoudelijke verantwoordelijkheden en externe roofdieren, voelen de ruimtes waarin Groff's vrouwen kunnen floreren klein aan.
Het thema eenzaamheid wordt verkend door afwezigheid en verlatenheid. In 'Dogs Go Wolf', het meest ontroerende verhaal van de collectie, worden twee jonge zussen op onverklaarbare wijze verlaten door hun moeder en overleven ze door het kauwen van bevroren erwten en het kauwen van kers ChapStick. Een dergelijk beeld is kenmerkend voor Groff, die de neiging heeft de lezer in gelijke mate te storen en te ontwapenen. In 'The Midnight Zone' en 'Yport' worden vrouwen in de steek gelaten door echtgenoten die te veel bezig zijn met werk voor wat zij zien als huishoudelijke trivialiteiten, terwijl in 'Eyewall' een dochter een van haar eierstokken verkoopt omwille van de carrière van haar vader. En in 'At The Round Earth's Imagined Corners' (een verhaal dat zo compact is dat het in een roman kan worden veranderd), wordt een gevoelige jongen genaamd Jude die opgroeit in het naoorlogse Amerika, in de steek gelaten door zijn moeder en vader: 'Hij zag zichzelf als een eiland in het midden van de oceaan, zonder de hoop een ander eiland in de verte te zien, of zelfs maar een passerend schip ', schrijft Groff.
'Eenzaamheid van de mens staat in schril contrast met de weerbarstigheid van de natuur.' © Walter / Flickr
Eenzaamheid van de mens staat in schril contrast met de weerbarstigheid van de natuur. In de verhalen van Groff maken we kennis met de natuurlijke omgeving van Florida terwijl 'wilde katten onder de voeten schieten' en 'paradijsvogelbloemen uit de schaduwen steken', terwijl de overheersende geur van 'eikenstof, slijmzwam, kamfer' uit de aarde stroomt de pagina. Hagedissen doen 'push-ups op de stoep' en herbergen grensmoerassen 'die [koken] met niet nader genoemde soorten reptielen'. Deze diepgewortelde beschrijvingen van het natuurlijke leven, verspreid over het proza van Groff, vormen een achtergrond die even zoet en geparfumeerd is als bedreigend.
Maar het zijn de stormen die het meest bedreigen. Hier is Groff minder geïnteresseerd in hun materiële verwoesting, maar eerder in hun rol als betekenaars van de kleinheid van de mensheid. In 'Salvador', een verhaal van een vrouw die in een woedende regenbui terecht is gekomen, schrijft de verteller: 'Erger dan in de storm te zijn, wist niet wat de storm aan het doen was', een meedogenloze herinnering aan de hulpeloosheid van de man tegen de woede van de natuur. In deze ruimte, waar Groff de kloof tussen ons solipsisme en de onverschilligheid van het universum onthult, bereikt het proza van de auteur zijn toppen: 'De maan lacht in feite. Maar het is niet om ons te lachen, wij eenzame mensen, die veel te klein zijn en ons leven veel te vluchtig om er iets van op te merken, ”schrijft ze.
Groff slaagt er niet in de zinderende energie van haar eerste drie verhalen ('Ghosts and Empties', 'At The Round Earth's Imagined Corners', 'Dogs Go Wolf') in de hele collectie te ondersteunen. Haar zwakkere verhalen geven voorrang aan dialoog boven narratief, en in het laatste verhaal, 'Yport', doet het flagrante overmatig gebruik van het woord 'mooi' afbreuk aan wat een niet-spaarzaam en humoristisch portret is van de complicaties van ouderschap.
Maar zelfs in haar minder gepolijste verhalen is het vermogen van Groff om die stoel van artistiek genot te animeren die tussen onze schouderbladen zit (om Vladimir Nabokov te parafraseren) via een enkele regel fascinerend. Haar proza is kwikachtig, even zwoel en sloom als de hitte van Florida, even verrassend en vluchtig als de wind. Het kruipt onder je huid.
Floridaby Lauren Groff wordt uitgegeven door Riverhead Books, $ 27 (£ 20, 45).
