Begonnen als een vervlogen jeugd, door middel van een traditioneel paasfeest, is swingen uitgegroeid tot de sport van kiiking in Baltisch Europa, en het ziet er geweldig uit.
'Kiik' is 'slingeren', althans in Estland. De sport van kiiking is echter geen uitstapje naar de speeltuin om rustig op een hangende autoband te zitten. Deze nieuwe sport, uitgevonden in 1996, daagt zijn concurrenten uit om verder en hoger te zwaaien dan wie dan ook.
Bij kiiking zijn de armen van de schommel gemaakt van staal, waardoor het mogelijk is om 360 graden te draaien. De moeilijkheid zit hem in het genereren van momentum, waarbij deelnemers hun benen moeten pompen om de swing te laten bewegen en een ritme aan te houden om sneller te worden.
Ado Kosk, de maker van de sport, merkte op dat hoe langer de armen zijn, hoe moeilijker het is om de volledige 360 graden te draaien. Door de armen telescopisch te maken, konden ze worden verlengd, wat een competitief aspect toevoegt, waarbij de persoon kan zwaaien met de langste armen die de competitie winnen.
Dus terwijl een hoogspringenevenement concurrenten mogelijk de lat hoger legt waar ze overheen moeten springen totdat de concurrentie een winnaar overhoudt, ziet Kiiking een vergelijkbaar formaat met armen die langer worden, in plaats van dat een lat hoger wordt.
Volgens kiiking.com is het record voor armlengte 7, 03 m. Het is gevestigd in 2012 en is slechts 2 cm langer dan het wereldrecord in 2000, iets dat sindsdien slechts tweemaal is verbeterd. De kleine verbeteringen in het record zijn een indicatie van de enorme moeilijkheidsgraad van de activiteit.
Raili Laansalu, die al sinds haar kindertijd aan het kiiken is en met haar familie kiiking.com heeft opgezet, zegt: 'Wij, die als het ware kiikers zijn, zeggen graag dat' kiiking 'begint wanneer je benen hoger zijn dan je hoofd, daarvoor zwaait het gewoon '.
Excelleren in de sport vereist een specifieke set attributen. Laansalu zegt: 'Er is veel arm- en beenkracht voor nodig, evenals een solide techniek om de perfecte timing te beheersen van wanneer je moet staan, wanneer je moet gaan zitten en wanneer je moet stoten om een 360 te voltooien.'
Hoewel de sport voor sommigen misschien vreemd lijkt, is het misschien niet verrassend dat de geboorteplaats Estland is. De Kiigepüha van het land - 'of Swingback' - is een paasfestival dat wordt gevierd in Estland, evenals in andere Fins-Oegrische landen. Volgens Visit Estonia: 'Paaszondag was meestal de dag waarop eieren werden uitgewisseld of als cadeau werden gegeven. Jongeren ontmoetten elkaar bij de nabijgelegen dorpsschommel en meisjes gaven de paaseieren die ze versierden aan de jongens als bedankje voor het bouwen van de schommel waaraan ze hun middag zouden besteden. '
Traditionele dorpsschommel | © PROSteve Jurvetson / flickr
Tegenwoordig heeft Estland nog steeds veel steden en dorpen met houten, gemeenschappelijke schommels. Deze zijn natuurlijk nooit gebouwd voor concurrentie. Hun doel was, en is nog steeds, voor een gevoel van ritueel, van gemeenschap en van feest. Ze zijn breed genoeg gebouwd om een aantal verschillende mensen te huisvesten (afhankelijk van hun grootte), in plaats van dat één persoon de schommel duwt, en hun eigen lichaam tot het uiterste. De sport wijkt radicaal af van zijn traditionele oorsprong, maar zijn voorstanders zijn serieus over het uitbreiden ervan tot buiten de grenzen van Estland.
Met Kiicking.com kunnen mensen schommels kopen of huren. Er zijn twee opties beschikbaar, een die varieert van drie tot vier meter en een van vier tot zes meter (beide instelbaar in stappen van 5 cm). Het huren van een set - waarschijnlijk de meest waarschijnlijke optie - wordt geleverd met een team dat de apparatuur correct instelt, instructies geeft over het gebruik van de schommel en toezicht houdt op het gebruik ervan, waardoor het een uniek alternatief is voor georganiseerde activiteiten.
De sport staat relatief nog in de kinderschoenen. De wedstrijdregels worden gereguleerd door de Eesti Kiikingi Liit (Estonian Kiiking Union), maar wordt nog steeds alleen gespeeld in lokale clubs. De volgende logische stappen voor de ontwikkeling van kiiking zijn het organiseren van officiële nationale en internationale toernooien.
Kiiking loopt nog steeds een beetje achter op het gebied van basketbal, voetbal en wielrennen, maar de connectie met de Estse identiteit onderscheidt het van de andere sporten. Naarmate die verbinding verder weg zichtbaar wordt, en met een grotere bekendheid, zal de populariteit zeker toenemen.
Lees verder om meer sporten te ontdekken waarvan je niet wist dat ze bestonden: waarom heeft Finland zoveel gekke sportevenementen?
