In een klein dorp aan de kust van de Zwarte Zee gebruiken mensen al meer dan 300 jaar een rudimentaire versie van een snowboard om door de met sneeuw bedekte valleien en toppen te glijden. Het Lazboard of Petranboard, zoals het wordt genoemd, is onderwerp geworden van een documentaire die de oorsprong van deze unieke lokale Turkse sport onderzoekt.
Veel mensen associëren snowboarden met Jake Burton Carpenter die, geïnspireerd door surfen en skateboarden, Burton-snowboards in zijn achtertuinloods in Vermont in de jaren zeventig vestigde. Maar heel ver weg van Noord-Amerika, in het ongerepte Kaçkar-berggebied van het Turkse Zwarte Zeegebied, werd honderden jaren geleden een meer primitieve vorm van snowboarden ontdekt. Vernoemd naar Petran, het dorp waar het werd uitgevonden, is het Petranboard samengesteld uit een paar houten planken die aan elkaar zijn gehamerd, gebogen door het gebruik van heet water en royaal in de was gezet om over de diepe sneeuw te glijden. Een stuurkoord is ook bevestigd en de berijder houdt een houten stok vast om evenwicht te krijgen tijdens het instappen.
In de documentaire Foothills: The Unlinked Heritage of Snowboarding reisden Patagonia Ambassadors Alex Yoder en Nick Russel wijd en zijd om het kleine dorpje Petran te vinden om zich te verdiepen in een sport die al bijna 300 jaar bestaat. Petran (ook bekend als Meşeköy), gelegen in de buurt van het glorieuze Kaçkar-gebergte, is een klein dorp waar generaties lokale bewoners dit bord hebben gebruikt en in de wintermaanden de diepe sneeuw hebben bereden zonder te weten dat ze in feite de voorvader van modern snowboarden.
De twee door Patagonië gesponsorde snowboarders zijn niet de enigen die kennis hebben gemaakt met deze unieke sport, maar onaangetast door moderne technologie. In 2009 maakte pro-snowboarder Jeremy Jones ook een korte documentaire over het afgelegen dorp Meşeköy, met zijn adembenemende bergen en zijn gastvrije lokale bevolking en hun eenvoudige houten planken. In deze documentaire praat Jones met de lokale bevolking die de sport koestert, omdat het in een afgelegen dorp als Meşeköy een van de weinige leuke activiteiten is waar de mensen van kunnen genieten. Zoals verwacht zijn er ook enkele opmerkelijke foto's van Jones die vakkundig door de diepe sneeuw van de ongerepte bergen van het gebied glijdt.
Wat betreft de oorsprong van het Lazboard (de "Laz" die verwijst naar mensen die inheems zijn in de regio van de Zwarte Zee), er zijn een paar verhalen, waarvan de meest populaire gaat over een jongen die een manier vond om de gebedskleden snel schoon te maken door erin te glijden in de sneeuw. Het is dit glijden dat mogelijk plaats heeft gemaakt voor het idee om rechtop in de sneeuw te rijden met een board onder de voeten. Tegenwoordig is de sport weer behoorlijk populair geworden met een jaarlijks festival dat in januari wordt gevierd, waar de lokale bevolking hun Lazboard-vaardigheden laat zien aan bezoekers die ook graag het handgemaakte bord willen uitproberen. Zoals verwacht biedt het festival ook veel uitbundige 'halay'-dansen, wat synoniem is aan de Laz-cultuur.
