Het is moeilijk te geloven dat Disney's Bambi nu 75 jaar oud is. Om een van de ultieme 'recht in de tast'-films aller tijden te vieren, kijken we terug op andere kinderfilms die ons tot op de dag van vandaag lelijk huilen. SPOILERS EN ZEER TIJDVOORUIT.
Nieuw meisje © Fox
Old Yeller (1957)
OUDE SCHREEUWER, Kevin Corcoran, 1957
Hondenfilms zijn bijzonder rijp voor deze lijst. We hebben er later nog een, maar we hadden bijvoorbeeld Turner & Hooch (1989) of de crimineel onderschatte Richard Gere-inspanning Hachi: A Dog's Tale (2009) kunnen zien. Alles bij elkaar genomen, moesten we echter met deze vroege Disney-film gaan, waarin een jonge jongen een band met een zwerfhond vormt, alleen om wreed zijn huisdier te zien neerleggen vanwege ziekte. Alsof dat nog niet genoeg was, begint een hele cyclus opnieuw als een van de pups van Old Yeller zijn gewoonte van het stelen van vlees imiteert. Gewoon mooi.
Misschien vind je dit ook leuk: 15 films die we allemaal hebben gelogen over kijken
The Iron Giant (1999)
The Iron Giant | © Warner Bros.
Het titelpersonage is onlangs opgewekt door Steven Spielberg in de trailer van zijn aankomende avonturenfilm Ready Player One, die je meteen een idee geeft van de impact die The Iron Giant had op nietsvermoedende kinderen in 1999. Een buitenaards ongeluk landt in Rockwell, Maine, en raakt bevriend met een jonge jongen tijdens de Koude Oorlog. Als overheidsagenten dichterbij komen, wordt de buitenaardse robot gedwongen zichzelf op te offeren om de stad nu zijn thuis te redden.
Er is een stedelijke legende, de chromen koepel van de metalen robot is geïnspireerd op de stem van de acteur
wat niemand minder was dan Vin Diesel zelf
ah, daarom zag het er zo vertrouwd uit.
Misschien vind je dit ook leuk: It's Back to the Future in Spielberg's Insane Trailer voor Ready Player One
ET The Extra-Terrestrial (1982)
ET © Universal Pictures
Steven Spielberg heeft veel te verantwoorden. Hij maakte een generatie bang om met Jaws (1975) de zee in te gaan en veranderde ons allemaal in amateur-avonturiers met zijn Indiana Jones-serie. Tussendoor gaf hij ons deze klassieker met een lieve alien die wanhopig op weg was naar huis. Het is de ultieme film uit de jaren 80 voordat het decennium zijn kalmte verloor, en je kalmte verliezen is precies wat je zult doen als ET en Elliot het maanlicht in rijden.
Misschien vind je dit ook leuk: 7 manieren waarop White Bim Black Ear de grootste tranentrekker van Rusland is
Omhoog (2009)
Omhoog © Pixar
Nadenken over de openingssequentie van deze Pixar-film roept nog steeds veel te veel emotie op. De romantiek tussen Carl en Ellie, van hun voorlopige eerste momenten samen tot haar overlijden, raakt elk sentimenteel bot. De montage reikt naar elke relatie die je ooit hebt meegemaakt en plant net genoeg hoop tussen de golven van verdriet om je naar je geliefden te laten draaien en hen een warme knuffel te geven.
Het gerucht gaat dat de leidinggevenden van Pixar dit begin bijna hebben geschrapt, uit vrees dat het de film zou hebben geruïneerd. Terwijl je de tranen wegveegt en snikt over de zinloosheid van dit alles, zou je willen dat ze dat hadden
Misschien vind je dit ook leuk: 7 redenen waarom Kuch Kuch Hota Hai de grootste tranentrekker is in Bollywood Cinema
Lied van de zee (2014)
Lied van de zee © Studiocanal
Het is niet alleen Pixar die emotionele animaties stimuleert. Deze voor een Oscar genomineerde Ierse poging (mede geproduceerd door bedrijven in Frankrijk, België, Luxemburg en Denemarken) vertelt het verhaal van een jongen en zijn stomme zus, die hij de schuld geeft van de dood van hun moeder. Het blijkt dat het meisje een selkie is - een mythisch wezen dat kan schakelen tussen de vorm van mens en zeehond - en samen avontuur tussen broer en zus in een magische wereld. Song of the Sea vermijdt eigenzinnigheid ondanks de animatiestijl en geeft ons in plaats daarvan een buitengewoon beschouwend stuk werk. Het trekt ook zo hard aan de hartslag dat je ze kunt horen pingen terwijl ze knappen.
Misschien vind je dit ook leuk: Disney Vs. Pixar: Battle of the Animation Giants
Brug naar Terabithia (2007)
Brug naar Terabithia © Icon Films
Het voelde alsof kinderfilms aan Pixar zouden worden overgelaten na het monumentale succes van hun eerste animaties. Live action had zijn magie verloren en dingen konden goedkoper (en aantoonbaar effectiever) worden gedaan met computers. Bridge to Terabithia heeft het spel veranderd door live-actie te combineren met een kleine dosis fantasie. Verdwaal echter niet in de ogres en sprookjes, want de laatste act neemt een dramatisch duistere wending, zelfs een nummer van Zooey Deschanel kan niet lichter worden.
Misschien vind je dit ook leuk: 9 redenen waarom het leven mooi is, is de grootste tranentrekker in de Italiaanse cinema
My Girl (1991)
Mijn meisje © Columbia Picture
De meer cynische mensen denken misschien dat een film waarin Macaulay Culkin wordt doodgestoken door bijen niet zo tragisch kan zijn
.wel het is. Dus er.
De Home Alone-ster levert eigenlijk een geweldige prestatie op als de beste vriendin van Vada (Anna Chlumsky), een 11-jarige die zichzelf de schuld geeft van de dood van haar moeder. De film kijkt naar de effecten van verdriet en opgroeien met een echte angel in het verhaal. Woordspeling bedoeld.
Watership Down (1978)
Watership Down
Deze bewerking van een roman van Richard Adams heeft Britse kinderen (en ook de meeste volwassenen) getraumatiseerd sinds het voor het eerst werd vertoond in de late jaren 70. Naar moderne maatstaven ziet de animatie er misschien grof en ruw uit aan de randen, maar geloof ons, je merkt het niet zodra je in het verhaal komt.
Er zijn al vroeg gewelddadige scènes, maar het zijn de laatste momenten die je in de put zullen laten.
The NeverEnding Story (1984)
The Never-ending Story © Warner Bros.
Lange tijd werd The NeverEnding Story behandeld als een clou. Het had een goedkope soundtrack, compleet met titelnummer van Limahl en was iets waar we op school telkens weer naar moesten kijken als het regende. In de jaren 80 regende het veel.
Maar net als alles wat in dat decennium is gemaakt, wordt de film nu beschouwd als een cultklassieker en dat is niet in de laatste plaats het gevolg van de dood van een geliefd personage in de toepasselijke naam Swamp of Sadness. Arme Artax.
Toy Story 3 (2010)
Toy Story 3 © Pixar
Verdomme Pixar * schudt vuist naar lucht *. Net toen we dachten dat het veilig was om terug naar de bioscoop te gaan, brulde dit vervolg ons als baby's. Opnieuw waren Woody, Buzz en vrienden in gevaar, maar deze keer leken onze favoriete personages niet te ontsnappen. Terwijl in de verte een oven opdoemt, houdt de bende de handen vast uit angst voor het ergste, en we verschuilen ons achter onze popcorn in de hoop tegen de hoop dat alles goed komt.
Babe (1995)
Babe (1995) © Universal
Ondanks alle tragedie die het hardnekkige varken Babe lijdt in de loop van de film, is de echte kicker wanneer zijn norse eigenaar Farmer Hoggett (James Cromwell) zijn prijs schapenvarken kalm prijst met een informeel 'That will do pig. Dat is alles.'.
We zien zelden emotie van de man, en Babe heeft dat soort lof voortdurend gezocht bij zijn menselijke metgezel
als het aankomt, zijn we in overstromingen.
Charlotte's Web (1973)
Charlotte's Web © Paramount Pictures
Het boek was al traumatisch genoeg, maar het is verschrikkelijk om Charlotte de spin de big Wilbur te zien opvoeden om te sterven aan uitputting na de bevalling.
Dit is bizar een Hanna-Barbera-productie, maar is niet typerend voor het schuimige entertainment dat ze anders hadden gemaakt. Het zijn zware dingen, en wat je ook doet, zorg ervoor dat je bij deze versie blijft en niet bij de vreselijke remake met de stem van Oprah Winfrey
