De Russische literatuur heeft in het buitenland naam gemaakt. De namen Dostojevski, Tolstoj en Poesjkin worden jaren na hun dood algemeen erkend en hebben generaties lang schrijvers geïnspireerd. Degenen die inspiratie vonden in de Russische literatuur en bewonderde schrijvers uit het land, creëerden hun eigen schrijfstijlen en maakten naam in de literaire wereld.
Virginia Woolf en Leo Tolstoy
Het werk van Leo Tolstoy stond en staat hoog aangeschreven, zowel in Rusland als in het buitenland. Onder de vele bewonderaars van Tolstojs werk bevond zich de Engelse romanschrijver Virginia Woolf. Ze begon Tolstoj al op jonge leeftijd te lezen en zijn invloed vond zijn weerslag in haar fictiewerken die oorlog en sociale klassen raken, vergelijkbaar met Tolstoj's Oorlog en Vrede. Over het algemeen had Woolf ook bewondering voor veel Russische schrijvers. In haar essaybundel, Virginia Woolf and the Russian Point of View, geeft ze haar mening en schrijft ze commentaar op Tolstoj, Dostojevski, Tsjechov en Turgenev.
Portret van Virginia Woolf door George Charles Beresford © Wikimedia Commons
William Faulkner en Anton Tsjechov
Anton Tsjechov is helaas een minder bekende Russische schrijver, maar zijn bijdrage kan niet over het hoofd worden gezien, aangezien hij een hele generatie moderne schrijvers heeft beïnvloed. Hij perfectioneerde de kunst van het schrijven van korte verhalen en liet zien hoe een personage en plot zich in slechts enkele pagina's kunnen ontwikkelen. Tsjechov hechtte ook veel belang aan detail - in een kort verhaal moet elk detail tellen, er is geen ruimte voor lege woorden. William Faulkner was een van de moderne schrijvers die geboeid was door de vaardigheid van Tsjechov. Toen hem werd gevraagd welke schrijver van korte verhalen hij de grootste noemde, noemde Faulkner alleen Tsjechov. Naar zijn mening, als een schrijver voor de uitdaging staat om zo snel en eenvoudig mogelijk een verhaal te vertellen, "als hij van het eerste water is, zoals Tsjechov, kan hij het elke keer in twee- of drieduizend woorden doen".
William Faulkner door Carl Van Vechten © Wikimedia Commons
Ernest Hemingway en Ivan Turgenev
Hemingway en Turgenev zijn een onwaarschijnlijke match, gezien diens niet-Joodse, bijna vrouwelijke manier van vertellen. Niettemin had Hemingway bewondering voor de verzameling korte verhalen van Turgenev, The Hunting Sketches, waar de verteller een personage is, maar hij observeert alleen het leven om hem heen. Er staat geen plot in het boek, het is slechts een verzameling plaatsen, personages, situaties en fragmenten uit hun leven. Deze collectie heeft de verhalende stijl van Hemingway beïnvloed en overeenkomsten zijn te zien in de verhalen die hij schreef.
Hemingway aan het werk © Wikimedia Commons
Pablo Neruda en Vladimir Mayakovsky
Vladimir Mayakovsky was een van de leidende schrijvers van de Sovjet-Unie, frontman van de futuristische beweging en leider van de socialistische schrijversgroep. Zijn werk werd in het hele land bewonderd en zelfs zeer geprezen door Stalin zelf. De Chileense dichter Neruda was een bewonderaar van de Sovjet-Unie en waardeerde het werk van Majakovski vanwege zijn onconventionele benadering van schrijven en moedig taalgebruik. Neruda nam enkele elementen van het geschrift van Majakovski over, dat vervolgens tot uiting kwam in zijn poëzie.
Pablo Neruda tijdens een opnamesessie in 1966 © Wikimedia Commons
George Orwell en Evgeny Zamyatin
Vóór de release van Orwell's beroemde dystopische roman Nineteen Eighty-Four was er We van de Sovjet-schrijver Evgeny Zamyatin. Het verhaal van Zamyatins roman is tragisch. Hij voltooide het in 1921 en zag het onmiddellijk verboden worden in Sovjet-Rusland. De roman zag het licht pas in 1924 in een Engelse vertaling, en Orwell zou er later een recensie over schrijven. De overeenkomsten zijn duidelijk: de personages en de plot herhalen zich soms. Uiteindelijk zijn deze twee werken echter niet hetzelfde en brengt Orwell een plot nieuw leven in dat hij misschien van Zamyatin heeft geleend. De boeken zijn niet identiek en het meesterwerk van Orwell is een eerbetoon aan het baanbrekende werk van Zamyatin.
Een portret van George Orwell © Wikimedia Commons
James Joyce en Leo Tolstoy
De schrijfstijl van Tolstoj vond ook invloed in het werk van James Joyce. Tolstoy's verhalende eigenschappen, zoals realisme en de weergave van een eenvoudig, alledaags leven kopiëren, alleen voor Joyce lag de focus op het 20e-eeuwse Ierland. Joyce uitte openlijk zijn bewondering voor Tolstoj. In een brief uit 1905 aan zijn broer schreef Joyce dat Tolstoj 'met kop en schouders boven de anderen staat'. Dertig jaar later stuurde Joyce zijn dochter enkele boeken van Tolstoj, waarin hij in zijn brief zei dat het verhaal Hoeveel land heeft een man nodig "het grootste verhaal is dat de literatuur van de wereld kent".
Portret van James Joyce door Alex Ehrenzweig © Wikimedia Commons
