Drie vrouwen uit twee landen deelden de Nobelprijs voor de Vrede 2011. Door de prijs toe te kennen aan Ellen Johnson Sirleaf en Leymah Gbowee uit Liberia en Tawakkul Karman uit Jemen, probeerde de Nobelcommissie de aandacht te vestigen op de geweldloze strijd voor vrede onder leiding van vrouwen.
Tawakkul Karman, Leymah Gbowee, Ellen Johnson Sirleaf, Nobelprijs voor de vrede 2011 Foto © Harry Wad
Ellen Johnson Sirleaf, 2010 © Antonio Cruz / ABr
Ellen Johnson Sirleaf, Liberia
Als eerste verkozen vrouwelijk staatshoofd in Afrika is Ellen Johnson Sirleaf, de huidige president van Liberia, zeker de bekendste van deze vrouwen internationaal. 'Ma Ellen', zoals ze door veel Liberianen liefkozend wordt genoemd, nam in 2006 een door oorlog en chaos geteisterd land over; in haar vijf jaar als president zijn de buitenlandse investeringen weer in Liberia terechtgekomen en is haar buitenlandse schuld verminderd. Tegelijkertijd moet er nog veel gebeuren. Op dinsdag 11 oktober hebben de Liberianen hun stem uitgebracht voor hun volgende president; Sirleaf kreeg veel tegenstand van Winston Tubman van de Congress Democratic Change Party, die de Nobelprijs bekritiseerde als externe bemoeienis met de Liberiaanse politiek. Niettemin werd ze gekozen voor haar tweede en laatste termijn; Sirleaf wordt 79 als het eindigt.
Tawakkul Karman, 2012 © Frank Plitt / WIkimedia Commons
Tawakkul Karman, Jemen
Tawakkul Karman, een Jemenitische journalist, activist en hooggeplaatst lid van de oppositiepartij, richtte in 2005 een rechtengroep op genaamd Women Journalists Without Chains. Ze organiseerde ook regelmatig sit-ins op het Tahrir-plein, Sana'a, de hoofdstad van Jemen, toen protesten plaatsvonden die opriepen tot het ontslag van de Jemenitische president Ali Abdullah Saleh. Karman riep op tot een 'Dag van Woede' in februari 2011 om de 33-jarige regel van Saleh te beëindigen, en bleef Jemenieten mobiliseren tegen de regering van Saleh; ze hoorde het nieuws van haar selectie voor de Nobelprijs voor de Vrede terwijl ze kampeerde in haar tent op het Tahrir-plein.
Leymah Gbowee, 2011 © César / Wikimedia Commons
