Terwijl je vanaf de poorten van de Praagse Burcht hoog boven de stad uitkijkt over de waas van de Tsjechische hoofdstad, is het niet moeilijk te begrijpen waarom Praag de bijnaam 'de stad van honderd torenspitsen' kreeg. Maar wie heeft de favoriete bijnaam van de Tsjechische hoofdstad bedacht en naar welke spitsen verwijst het eigenlijk?
Sfeervol als de bijnaam is, is het onjuist: schattingen plaatsen het werkelijke aantal torenspitsen, torens, torentjes en torenspitsen in Praag op alles van 500 tot meer dan 1.000. De naam is echter blijven hangen en Praag wordt nog steeds soms stověžatá genoemd, de compacte Tsjechische manier om 'sportieve 100 spitsen' te zeggen.
Het was hoogstwaarschijnlijk de obscure Oostenrijkse historicus Josef Hormayr die de uitdrukking voor het eerst schreef in het begin van de 19e eeuw. Het was ook rond die tijd dat wiskundige en filosoof Bernard Bolzano de torens van Praag telde en de bijnaam gaf. De naam bleef hangen, en hoewel Praag op andere manieren plaatselijk wordt beschreven (meestal matka měst - 'moeder van alle steden' - of zlatá Praha - 'gouden Praag'), wordt '100 spires' het meest gebruikt.
Het is ongelooflijk om te denken dat Hormayr en Bolzano over het vroege 19e-eeuwse Praag zouden hebben gekeken en vrijwel dezelfde middeleeuwse stad zouden hebben gezien die vandaag nog steeds te bewonderen is. In die tijd zouden de middeleeuwse poorten, de barokke klokkentorens en de gotische kerktorens nog prominenter zijn uitgekomen boven Praag, de Tsjechische hoofdstad, maar had de laat-19e-eeuwse pracht en neogotische toevoegingen nog niet verworven.
Dus hoe is de stekelige skyline van Praag zo goed bewaard gebleven? Aan het einde van de 19e eeuw werd de waarde van veel van de historische gebouwen van de stad erkend en hoewel veel onhandig in neogotische stijl werden gerenoveerd, werden ze op zijn minst bespaard. Oorlog en communisme stopten de meeste toevoegingen uit het midden van de 20e eeuw, en UNESCO arriveerde net op tijd, begin jaren negentig, om alle plannen voor het 'ontwikkelen' van het stadscentrum van Praag te vernietigen. De torens van Praag heersen nog steeds over een laagbouw historische kern, zonder hoogbouwontwikkeling die ooit een bouwvergunning zou kunnen krijgen.
Hoewel de meeste torens van Praag dateren uit de middeleeuwen en de barok, zijn er sinds het historische centrum nog veel meer bijgekomen. Vlak voordat UNESCO op het toneel verscheen, heesden de communistische autoriteiten de Žižkov-televisietoren in de lucht ten zuidoosten van het historische centrum. Met een hoogte van 216 meter (709 voet) is het het hoogste gebouw in de hoofdstad, dat de torenspitsen van de oude en nieuwe stad overschaduwt. Tegenover de Žižkov-toren in het stadscentrum staat de Petřín-toren, een verkleinde replica van de Eiffeltoren die in 1891 door de Tsjechische Wandelclub is opgericht.
Andere toevoegingen uit de 19e eeuw zijn onder meer de vele watertorens van Praag, ooit cruciale infrastructuur, maar die nu een nieuw leven krijgt als musea en galerijen. En het lijkt erop dat zelfs Tsjechen buiten Praag verliefd zijn op het idee om in de wolken te bouwen: een nationale sport doet de honderden uitkijktorens op een heuvel door het hele land zakken, speciaal gebouwd voor het plezier van wandelaars en toeristen.
Enkele van de meest opvallende torenspitsen onder de honderden (of duizenden) van Praag zijn de tweelingtorens van de Onze-Lieve-Vrouwekerk voor Týn in de oude stad, de prachtige barokke Sint-Nicolaaskerk en de astronomische toren Klementium. Bezoekers die de klim door de toren beheren, worden beloond met een uniek uitzicht op de bezienswaardigheden van Praag van bovenaf. Het is het perfecte uitkijkpunt om te proberen alle torenspitsen zelf te tellen.
