Vincen Beeckman werkt met stilstaande beelden en mensen om intieme verhalen te creëren. Door de noties van identiteit en samenleving te verkennen, ontdekt Beeckman nieuwe dimensies en opent nieuwe definities. Door middel van analoge media en gesprekken onderzoekt hij wat het betekent om te bestaan, gewoon in het alledaagse te zijn, zonder uitzonderlijk of mooi of complex te zijn. Paradoxaal genoeg vindt hij bijzonder in het gewone, normale - in de border.
Culturele wortels
Geboren in 1973, woont en werkt de Belgische fotograaf in Brussel. Zijn solocarrière is verweven met zijn rol als conservator fotografie en organisator van gemeenschapsprojecten in het kunstcentrum Recylart. Beeckman werkt samen met diverse kunst- en sociale instellingen in Brussel waaronder Bozar, Botanique, Halles du Scharbeek, Wiels, etc.
Edenlandia | Met dank aan Vincen Beeckman
Beeckman begon zijn fotografiecarrière pas op zijn achttiende of misschien op zijn twintigste. Tot die tijd was hij alleen maar basketbal aan het spelen, maar op de een of andere manier belandde hij op een school voor journalistiek, waar hij lessen begon te volgen in schrijven, video, grafisch ontwerp en fotografie. Iedereen leek zijn foto's leuk te vinden en zo ontdekte hij zijn gevoel voor fotografie. Hij sloot zich aan bij het collectief van jonge fotografen Blow-up, waar de creatieve uitwisseling en de ontdekking van kleur als een krachtig element zijn artistieke praktijk veranderde in wat het nu is - mensen benaderen, verhalen uitwisselen en relaties creëren.
Edenlandia | Met dank aan Vincen Beeckman
Het alledaagse
Gefascineerd door het dagelijks leven en gewone mensen, is het idee van verbinden Beeckman echt opwindend. Hij geeft toe dat hij problemen heeft met het fotograferen van landschappen, omdat hij er niet dichtbij kan zijn en daarom trekken steden hem aan; steden zijn waar hij mensen kan ontmoeten. Hij verkent de wereld en maakt foto-essays van steden door de gezichten en details van de kleine dingen vast te leggen: Brussel, Riga (Photomaton), Saigon (Lost in Saigon), New York (NY) en Napels (Edenlandia).
Fotomaton | Met dank aan Vincen Beeckman
Beeckman benadert mensen die hem op een bepaalde manier aantrekken en begint een gesprek, volgt ze een tijdje rond, blijft in contact en werkt aan de verbinding, soms kan het wel een of twee jaar duren om een foto te maken.
'Hoe kies ik de mensen? Ik kan het niet zeggen. Ik zie alleen de persoon, de manier waarop hij gekleed is, de manier waarop hij eruit ziet, of hij een beetje vreemd of speciaal is, of zelfs niet speciaal, zijn houding, de manier waarop hij zijn lichaam beweegt. En ik zeg tegen mezelf dat dit een mooie foto kan zijn. En als je met iemand praat, heb je gewoon het gevoel dat er uiteindelijk iets goeds zal zijn. Ik kan niet zeggen waarom, maar er gebeurt iets met zo iemand. Als ik het niet voel, werkt het niet ', deelt Beeckman.
Zijn favoriete onderdeel is het teruggeven van de foto aan de persoon, zodat ze hem in de koelkast of in zijn portemonnee kunnen hangen, zelfs als hij een beetje kapot gaat.
Fotomaton | Met dank aan Vincen Beeckman
Fotomaton
Een van zijn meest fascinerende projecten is de installatie Fotomaton die naar vele landen (België, Frankrijk, Duitsland) is gereisd en vele gezichten en verhalen heeft vastgelegd. Het is een magische doos gemaakt door Beeckman en het team van Fabrik in Recyclart als reactie op de nieuwe digitale fotocabines die de ouderwetse manier om foto's te maken voor documenten verving.
Beeckman verlangt naar het analoge - de persoonlijke toets, de kleine verschillen, de mankementen zelfs. Dat maakt Fotomaton voor hem speciaal. Fotomaton lijkt misschien gewoon een machine, maar het is eigenlijk de volledige antithese. De kunstenaar is binnen en brengt het tot leven: hij gaat een dialoog aan en mensen vertellen hem verhalen, terwijl hij een gedenkwaardig beeld neemt. 'Ik vind het gewoon leuk om spelletjes te spelen, met fotografie te spelen en het niet saai te maken. Contact maken met mensen en ervaringen hebben, daar houd ik het meest van '.
Outreach
Een project met Blow-up bracht hem bij toeval naar Recyclart en op een dag vond hij een folder voor een vacature in de kopieermachine. Ze wilden dat iemand het gebied en de gemeenschap van de Marollen, waar het kunstcentrum is gevestigd, zou documenteren. Ze huurden hem in en sindsdien weerspiegelt hij de mix van identiteiten door fotografie.
Edenlandia | Met dank aan Vincen Beeckman
Dit was de drijfveer voor zijn gemeenschapswerk. Hij heeft affiniteit met mensen aan de rand van de samenleving - vluchtelingen, gevangenen, ouderen, gekken, drugsverslaafden en daklozen. Ze leven dicht bij de rand van normaliteit of wat wij als normaliteit beschouwen. Beeckman brengt de creativiteit in hen naar boven door ze een camera te geven of ze muziek te laten spelen, of ze te helpen een tijdschrift te creëren.
La Devinière | Met dank aan Vincen Beeckman
Van het helpen van gevangenen in Polen met het maken van een krant vol tekeningen en dromen, tot het helpen van senioren van een oud verpleeghuis om hun laatste wensen uit te laten komen, de wens van Beeckman om contact te maken met anderen heeft de weg vrijgemaakt voor unieke artistieke projecten. Beeckmans interesse om het verleden te begrijpen is ook zichtbaar, bijvoorbeeld door middel van zijn werk Bijueax de famille, waar hij het project baseerde op oude fotoalbums gevonden op de vlooienmarkt van Jeu de Balle.
Zijn laatste project bestond uit het leren kennen van de vluchtelingen in het Le Petit-Château (de plaats waar ze aankomen in België voordat ze documenten krijgen), door ze in fotografen te veranderen en een feest te organiseren waar ze de dj's waren, speelden en dansten op muziek uit Irak om Albanië, van Afganistan tot Senegal.
Individuen kunnen in mei een deel van zijn werk met vluchtelingen zien in Bozar, waar Beeckman als onderdeel van het jongerenproject Next Generation Please een tijdschrift samenstelt waarin niet-begeleide minderjarigen uit het vluchtelingencentrum vertellen over hun land van herkomst en gastland. In juni 2016 opent Art & Marges opnieuw een tentoonstelling als resultaat van zijn gemeenschapswerk - Cracks - een samenwerkingsproject waarbij daklozen in de straten van de Marollen slapen.
Bijoux de famille | Met dank aan Vincen Beeckman
