Anne Teresa De Keersmaeker is een van de belangrijkste en meest revolutionaire Europese choreografen van Europa van de afgelopen 30 jaar. Haar vele prestaties omvatten het optreden op de Culturele Olympiade van Londen in 2010 en het ontvangen van de American Dance Festival Award. Deren Erelçin bekijkt haar leven en prestaties en hoe deze gebeurtenissen haar werk 'Fase' hebben beïnvloed.
Anne Teresa De Keersmaeker werd geboren in België in 1960 en kreeg van jongs af aan les in muziek, met name in de fluit; Pas in haar laatste jaar van de middelbare school begon ze dans te studeren. Haar danscarrière begon op de Mudra School in Brussel, opgericht en geregisseerd door Maurice Béjart - een van de grootste choreografen van de 20e eeuw. In 1980 presenteerde ze haar debuut 'Asch' in België, wat haar streven toonde om beweging en muziek samen te voegen.
De Keersmaeker zette haar dansopleiding voort aan The Tisch School of the Arts in New York. Daar viel ze in een bloeiend artistiek klimaat dat haar creativiteit voedde en haar aanmoedigde om haar unieke stijl te ontwikkelen. In New York maakte ze ook kennis met de Amerikaanse postmoderne dans. Haar tweede choreografische werk 'Fase' (1982), dat ze creëerde op muziek van de Amerikaanse componist Steve Reich, onthulde expliciet de invloed van deze nieuwe beweging op haar en werd alom geprezen. Dit baanbrekende werk slaagde erin haar tot een van de belangrijkste en meest geprezen choreografen van de hedendaagse dans ter wereld te verheffen. Ze trad 'Fase' op tijdens grote evenementen zoals het Avignon Festival in Frankrijk, een van de meest prestigieuze jaarlijkse kunstfestivals ter wereld.
Deze doorbraak bracht De Keersmaeker ertoe haar eigen dansgezelschap Rosas op te richten, waarmee ze haar derde werk 'Rosas danst Rosas' uitvoerde. Dit stuk accentueerde repetitieve figuren binnen de grenzen van een streng minimalisme, terwijl het in harmonie vloeide met de partituur van Thierry De Mey en Peter Vermeersch. 'Rosas danst Rosas' heeft aanzienlijk bijgedragen aan haar internationale bekendheid en sindsdien produceert ze regelmatig werken met een steeds verrassende creativiteit.
De Keersmaeker heeft gedurende haar carrière de relatie tussen muziek en beweging verkend. Ze wil de basale compositieprincipes van de muziek via het lichaam uitdrukken in plaats van alleen de partituur te volgen. Haar werk wordt gekenmerkt door twee essentiële motieven: herhaling en minimalisme, volgens haar concept 'Less is more'.
Bekijk 'Fase', de gechoreografeerde dans van De Keersmaeker hieronder:
