Maki's zijn een van de beroemdste inheemse dieren van Madagaskar - en ondanks dat er meer dan 100 bekende soorten zijn, worden er nog steeds meer ontdekt.
Maki's zijn leden van de primatenfamilie die endemisch is in Madagaskar en behoren tot de meest bedreigde dieren op aarde. Volgens de rode lijst van bedreigde diersoorten van de IUCN wordt 94% van de maki's met uitsterven bedreigd en worden 22 van de 101 overlevende makisoorten ernstig bedreigd; bedreigd door jacht en ontbossing. Toch zijn deze innemende wezens, hoewel zeldzaam, nog steeds in het wild te zien in de nationale parken en natuurreservaten van Madagaskar, evenals in de Tsimbazaza Zoo in de hoofdstad Antananarivo.
Madagaskar is de thuisbasis van meer dan 100 ondersoorten van de maki, waaronder de ringstaartmaki, de blauwogige zwarte maki, de sifaka ("de dansende maki") en de zeldzame, nachtelijke aye-aye. Wetenschappers ontdekken voortdurend nieuwe soorten; zoals drie nieuwe soorten muismaki die onlangs zijn geïdentificeerd in Nosy Boraha.
De maki's van Madagaskar behoren tot de meest kwetsbare dieren ter wereld. Soorten zoals de blauwe ogen zwarte maki zijn slechts een van de honderden bedreigde Ernie Janes
Muismaki's zijn alleen te vinden in Madagaskar. Deze nachtmaki's zijn klein met bruine vacht en grote ogen. De drie nieuwe door de wetenschappers beschreven soorten waren: de Boraha-muismaki (Microcebus boraha), de Ganzhorn-muismaki (Microcebus ganzhorni) en de Manitatra-muismaki (Microcebus manitatra).
Ze zijn in 2016 ontdekt door wetenschappers van het German Primate Center (DPZ) van de University of Kentucky, het American Duke Lemur Center en de Université d'Antananarivo in Madagascar. De beschrijvingen van de nieuwe makisoorten zijn mogelijk gemaakt door wetenschappelijke expedities naar afgelegen gebieden van het land, samen met nieuwe genetische methodologieën. De ontdekking brengt het aantal bevestigde soorten muizenmaki's op 24 - van slechts twee bekende soorten 20 jaar geleden.
De drie soorten muismaki, ontdekt in 2016 door wetenschappers, zijn alleen te vinden in Madagaskar en zijn de kleinste van alle maki-soorten Sylvain Cordier
Peter Kappeler, hoofd van de Behavioral Ecology and Sociobiology Unit bij het German Primate Centre zei: "Door nieuwe, objectieve methoden te gebruiken om genetische verschillen tussen individuen te beoordelen, konden we onafhankelijk bewijs vinden dat deze drie muismaki's nieuwe soorten vertegenwoordigen."
Hij legde verder uit: "De genetische technieken die we gebruikten, zouden de identificatie van soorten kunnen vergemakkelijken, en dus ook bijdragen aan verdere nieuwe beschrijvingen in andere diergroepen."
Vernoemd naar zijn natuurlijke habitat (Nosy Boraha op het eiland Sainte Marie), is de Boraha-muismaki ongeveer 28 tot 29 cm lang (hoofd en lichaam) met een 14 cm lange, stoere staart, korte oren en lange achterpoten. Het weegt ongeveer 56 g, wat relatief groot is voor een muismaki.
De Boraha-muismaki is vernoemd naar zijn natuurlijke habitat, Nosy Boraha op het Madagaskische eiland Sainte-Marie Pierre-Yves Babelon
De muismaki van Ganzhorn is vernoemd naar professor Jörg Ganzhorn; een ecoloog uit Hamburg die meer dan 30 jaar onderzoek deed naar ecologie en natuurbehoud in Madagaskar. Ganzhorn wijdde zijn carrière aan het onderzoek en de bescherming van maki's en begon in de jaren negentig met het veldonderzoek van het German Primate Center in Madagaskar. Kappeler en zijn team hadden slechts twee jaar eerder twee nieuwe soorten maki's beschreven.
De wetenschappers hebben meer kunnen leren over deze nieuwe soorten door voorheen ontoegankelijke gebieden te verkennen. "Om het exacte verspreidingsgebied van individuele soorten te kennen, is het noodzakelijk om functionerende beschermde gebieden te identificeren", zegt Kappeler. "Bovendien is deze nieuwe informatie een belangrijk element om beter te begrijpen hoe de biodiversiteit op Madagaskar is ontstaan."
Anne Yoder, een professor in biologie en evolutionaire antropologie en directeur van het Duke Lemur Center, legde aan de wetenschapper uit waarom zoveel nieuwe soorten maki - met name muismaki's - de afgelopen jaren zijn ontdekt, ondanks dat ze in een tijd van wereldwijde reizen leven en toegang hebben gehad naar afgelegen gebieden van de planeet. Ze zegt: 'Muismaki's zijn morfologisch cryptisch, ze zijn klein, ze zijn nachtdieren en ze komen voor op afgelegen plaatsen. Het is daarom logisch dat hoe harder we kijken, hoe meer soorten we zullen vinden. ”
Klein, nachtelijk en alleen op afgelegen plaatsen, de muismaki was begrijpelijkerwijs moeilijk te vinden A & J Visage / Alamy
Terwijl er meer soorten maki worden ontdekt, lopen deze prachtige dieren het risico van vernietiging van leefgebieden door illegale houtkap en jacht op voedsel.
Voor Yoder is publieke bewustwording de sleutel. Ze heeft ontdekt dat het Malagassische volk er trots op is de soort te beschermen en begrijpt dat bepaalde maki's uniek zijn voor Madagaskar en 'dat de regering moet deelnemen aan de bescherming van de bossen en aan het bieden van economische alternatieven om de Malagassische bevolking te hakken en te verbranden. '
Voor dr. Christoph Schwitzer, vice-voorzitter voor Madagaskar van de IUCN Species Survival Commission Primate Specialist Group en directeur van Conservation bij de Bristol Zoological Society, is er "nog steeds hoop". Hij legt uit dat “successen uit het verleden aantonen dat samenwerking tussen lokale gemeenschappen, niet-gouvernementele organisaties en onderzoekers in gevaar gebrachte soorten primaten kan beschermen. We nodigen alle actoren dringend uit om zich bij onze inspanningen aan te sluiten om het voortbestaan van maki's en de biologische, culturele en economische rijkdom die ze vertegenwoordigen te garanderen. ”
Maki's zijn misschien wel de meest bedreigde zoogdiergroep ter wereld, maar met hard werk en samenwerking hopen experts deze bedreigde diersoort te beschermen. Schwitzer is optimistisch en zegt dat hij 'geen enkele soort maki zou opgeven'.
