Met een geweldige cast in een klassieke sci-fi horror-premisse en een overvloed aan fan-theorieën die het internet al overspoelen, heeft het leven veel waar te maken
en het spijkert het op opwindende wijze van begin tot brute afwerking.
David Jordan (Jake Gyllenhaal) in het LEVEN van Columbia Pictures. © Sony Pictures
Een team van wetenschappers aan boord van het internationale ruimtestation ISS onderschept een sonde die terugkeert van Mars met als doel onderzoek te doen naar iets aan de oppervlakte. Te veel tamtam terug op aarde, ontdekt het team een eencellig organisme en geeft het de naam CALVIN.
Onder een microscoop raakt Hugh Derry (Ariyon Bakare) gefascineerd door de ontdekking en de snel evoluerende vorm. Collega-astronauten Doctor David Jordan (Jake Gyllenhaal), Roy Adams (Ryan Reynolds), Kat (Olga Dihovichnaya), Miranda North (Rebecca Ferguson) en Sho Kendo (Hiroyuki Sanada) kijken toe vanaf een veilige afstand maar met groeiende bezorgdheid.
CALVIN wordt al snel krachtig genoeg om te ontsnappen aan de quarantainebeperkingen en begint een gewelddadige razernij door het ruimtevaartuig, waarbij de bemanning wordt uitgeschakeld. De overlevenden hebben de wanhopige keuze om de alien toe te staan naar de aarde terug te keren of zichzelf op te offeren in een poging de mensheid te redden.
Het interstellaire concept voor één locatie (regisseur Daniel Espinosa staat ons slechts een ogenblik van het vaartuig zelf af), is er een dat al vaker is gespeeld. Van buitenaards tot zwaartekracht, de enorme leegte van de ruimte biedt zijn eigen regels en permutaties die een andere kijk geven die het publiek lijkt te maken. Zoals Gravity uiteindelijk zou doen, zou het gemakkelijk zijn om op deze haak te vertrouwen om het verhaal te sturen. De Sandra Bullock-film verdiende zeker lof voor zijn adembenemende visuele effecten, maar bij reflectie ontbrak het episodische karakter van de plot.
Ryan Reynolds in 'Life' © Sony Pictures
Espinosa, die eerder thrillers maakte zoals Safe House (met Denzel Washington en Ryan Reynolds), krijgt dankzij de alien aan boord een horrorelement. Dit idee is misschien niet origineel, met veel verwijzingen naar John Carpenter's The Thing (vooral in een zenuwslopende reeks waarbij een petrischaal betrokken is), maar alles wordt versterkt met een zwier en zwier dat iets verhoogt wat anders een voorspelbare genrefilm zou zijn geweest.
De setting is een goede benadering van de huidige tijd en de personages reageren op een volledig herkenbare manier. Van dapperheid tot schijnbare lafheid, niets wordt hammy geleverd. Reynolds begint al vroeg te schitteren en naarmate de film vordert, krijgen we meer te zien van de ondersteunende personages en opvallende afslagen van Ferguson en met name Gyllenhaal.
Laat je voor alle mooie uitvoeringen en geloofwaardig drama niet misleiden door te denken dat dit een 'veilige' film is. De gruwelijke sterfscènes worden misschien niet gespeeld voor visceraal bloed, maar ze hebben echt invloed. Door de uitstekende score ben je regelmatig verrast, net zoals het de bedoeling is. Zelfs het morele dilemma dat de kern van de film vormt, krijgt slimme spins die een verrassende finale vormen.
Het leven is misschien opgezet als genrefilm, maar evolueert snel naar iets veel bevredigers en wordt uiteindelijk een van de beste scifi-films van het afgelopen decennium.
Beoordeling: *****
Het leven is vanaf 24 maart algemeen uitgebracht
