Ik arriveer op donderdag om 18.30 uur voor mijn eerste Medicine Reading Ceremony. Het is precies de begintijd, maar als iemand die over het algemeen 10 minuten te vroeg is voor een afspraak, voelt 'op tijd' zo goed als laat. Buiten de deur glip ik mijn sneakers uit, doe ze volgens het welkomstbord op het rek en doe de kamer binnen, in een poging mijn opgewonden energie niet mee te nemen.
Op de vloer, in een gemeenschappelijke cirkel van dikke, met linnen bedekte kussens, brandt een kaars in een ondiepe schaal met water omgeven door een symmetrische opstelling van dennen sparren en glanzende kristallen. Aan de andere kant van de cirkel, te midden van een verzameling klankschalen en sjamanistische gevederde gereedschappen, zit Mama Medicine in kleermakerszit, evenwichtig en vredig in stille meditatie.
Deborah Hanekamp, zoals ze ook bekend is, is een in New York gevestigde zieneres, wat betekent "iemand die aura's ziet" - een vaardigheid die ze sinds haar kindertijd heeft gehad, maar dat geeft niet helemaal de enorme omvang van haar mystieke kennis weer.
Hanekamp heeft altijd 'een dorst naar het goddelijke in alle vormen' gehad - een preoccupatie met filosofie, religie en rituelen die haar over de hele wereld meenam op spirituele pelgrimstochten en stageplaatsen. Ze is opgeleid als yogaleraar en reiki-genezer, een paranormaal chirurg (waarbij energetische blokkades worden geïdentificeerd en verwijderd) en in de Amazone werd ze geïnitieerd om ayahuasca-ceremonies te leiden. Maar geen van deze modaliteiten alleen voelde perfect aan, dus deed Hanekamp wat elke zichzelf respecterende zieneres zou doen: ze vroeg het universum om begeleiding.
'Ik zei:' Ok universum, ik weet niet wat je wilt dat ik doe. Ik weet dat je wilt dat ik andere mensen help, maar hoe wil je via mij werken? ' En ik kreeg deze gechannelde boodschap: 'Je gaat iets aanbieden dat medicijnmetingen wordt genoemd. Dit is precies wat het gaat worden, en dit is de formule ervoor. Het is een integratie van je ervaring met wie je bent '. ”
Deze medicijnaflezingen zijn haar kenmerkende aanbod geworden - een levensbevestigende zintuiglijke ervaring die voornamelijk vrouwelijke New Yorkers via mond-tot-mondreclame aantrekt en haar de onderscheiding 'favoriete genezer van de mode' in Vogue heeft opgeleverd.
Geneeskunde-leesceremonie bij Mama Medicine, New York © Mama Medicine
Vanavond werd ik niet alleen onderweg opgehouden. 'Mercurius is retrograde', legt Hanekamp uit, terwijl haar assistent stilletjes de kamer verlaat om een laatkomer te controleren die vastzit in de lift van het gebouw.
Afgezien van de kosmische chaos, nemen we even de tijd om te aarden, vast te stellen en onze intenties voor deze ceremonie bekend te maken. We delen één ding dat we hopen vrij te geven en dat we hopen in te roepen. Hanekamp biedt ieder van ons individuele raad, terwijl we behendig gemeenschappelijke onderwerpen identificeren waar ze ziet ze. Het is vakantieseizoen - een tijd waarin de gezinsdynamiek zich opnieuw voordoet en het opkomende nieuwe jaar inspireert tot reflectie - dus wortelchakra-gerelateerde problemen (onze ankers van stabiliteit: familie, huis en werk) staan centraal.
Met onze intenties hardop uitgesproken tegen de groep en het universum, gaan we liggen om de ceremonie te beginnen. Ieder van ons heeft een soort nest: kussens, een verwarmde biomat (een helende met amethist gevulde mat die verre infraroodstralen combineert met iets dat 'negatieve ionentechnologie' wordt genoemd), een brok labradoriet-kwartskristal (naar verluidt een steen die helpt transformatie), een roze gebatikte katoenen laken en een zijdezacht oogmasker.
Wanneer een zintuig gedempt is, worden de andere verhoogd om te compenseren. Achter het zachte zwart van het oogmasker ruik ik aromatische kruiden die branden en hoor ik het resonerende gezoem van kristallen klankschalen. Af en toe ben ik me bewust van de aanwezigheid van Mama Medicine om mij heen - niet alleen haar zachte gezangen en fluitjes, maar een waarneembare verzorgende energie. Het is als de gezelligste en meest ontspannende Savasana die je je kunt voorstellen, en als we uiteindelijk worden uitgenodigd om rechtop te gaan zitten en opnieuw te groeperen, is alles in focus.
Tijdens een medicijnlezingceremonie ziet Hanekamp beelden voor elke persoon die niet beperkt zijn tot een aura. Voor mij zag ze een voogd - een klein meisje met licht haar. ("Er is iets aan haar dat me heel erg aan jou deed denken", vertelt ze me later. "Alsof ze in zekere zin familie was, maar ze behoorde niet tot dit rijk. Ze was erg kinderlijk en een sterke leraar van wijsheid en onschuld.". ”) Een andere vrouw barst in tranen uit nadat ze haar voogd heeft geleerd, is een oudere vrouw met een moederlijke aanwezigheid. 'Ik ben opgevoed door mijn grootmoeder', legt ze troostend uit.
7583858400_0L9A1120 © Mama Medicine
Als de avond ten einde loopt, ontvangen we ons huiswerk: ergens in de week erna moeten we een bad maken met epsonzout, een pot brandnetelthee, een blik kokosmelk, groenblijvende spar en het labradorietkwartskristal van de ceremonie. Dit ritueel, geïnspireerd door een watervaldouche die Hanekamp onder begeleiding van haar leraar in Peru heeft ervaren en die ze omschrijft als 'het duidelijkste moment van genezing dat ik ooit heb gehad', zal de bedoelingen van de ceremonie verzegelen. Het helpt ook om elk energetisch tumult te kalmeren dat kan ontstaan na het lezen van een medicijn.
'Eigenlijk verwacht je gewoon het onverwachte', zegt Hanekamp. 'Er kunnen heel wat rare dingen gebeuren - je kunt de hele dag huilen. Het is een sterke verschuiving van energie en elke keer dat we er doorheen gaan, ervaren we een beetje een genezingscrisis. ”
Zoals ze voorspelde, voelt een deel van mij zich na afloop inderdaad opengebarsten. Bij het betreden van de medicijnlezingceremonie was het mijn bedoeling om aan het einde van een complex jaar wat duidelijkheid en afsluiting te vinden, en dat is wat ik ontvang als de eerste sneeuw van de winter een schone lei creëert in New York.
Space by Mama Medicine, 73 Spring Street, Suite 501, New York, NY, USA, 10012, +1 (212) 226-1714
