Nu meer dan 85% van de bossen van het land al zijn vernietigd en 50% van de bevolking onder de armoedegrens leeft, staat het land dat David Attenborough meer dan vijf decennia geleden voor het eerst inspireerde op het punt te verdwijnen. Het antwoord op dit probleem kan misschien worden gevonden in de nieuwsgierigheid die het eiland oproept.
Baobab-bomen in Madagaskar | © Bernard Gagnon / Wikimedia Commons
Een van de oudste en grootste van 's werelds eilanden, de meeste mensen hebben hun eerste kennismaking met het eiland Madagaskar door de lens van zijn endemische flora en fauna, de oudere generatie vergezeld door de zoete tonen van David Attenborough, de jongere door DreamWorks' gelijknamige geanimeerde productie. Maar heel weinig buiten de rauwe verbeeldingskracht van een kind zou je kunnen voorbereiden op dit vreemde en prachtige land, meer dan 80 miljoen jaar geleden gescheiden van de rest van de wereld. De thuisbasis van de capriolen van de iconische Indris en bezaaid met vreemde, bijna buitenaardse baobabbomen, is Madagaskar voor de ongeïnspireerde geest wat koel water is voor de uitgedroogde keel.
Kameleon in Madagaskar | © Hans Bernhard / Wikimedia Commons
Het is misschien geen verrassing dat Madagaskar verschillende gebieden heeft die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan en zich ontwikkelt als een hotspot voor ecotoerisme. Trekkingvakanties worden steeds populairder, met velen die de wilde geneugten van dit land uit de eerste hand willen ervaren. Of je nu vrijwilligerswerk doet voor onderzoek naar natuurbehoud, voor de kust van Andavadoaka duikt of de regenwouden van Atsinanana verkent, de mogelijkheden zijn eindeloos.
Dergelijk ecotoerisme is essentieel voor het voortbestaan van deze kleine paradis, waar illegale houtkap en een groeiende landbouwsector de bodem verwoesten en dit eens zo vruchtbare land in stof veranderen. Momenteel is landbouw voor 80% van de bevolking de belangrijkste bron van werkgelegenheid, maar deze processen zijn onhoudbaar en vormen een ernstige bedreiging voor dit kostbare ecosysteem en zelfs voor de Madagaskische bevolking.
In een land waar meer dan 50% van de bevolking onder de armoedegrens leeft, zou ecotoerisme het omslagpunt kunnen zijn om armoede te verlichten, onderwijs te bieden en mensen weg te leiden van de destructieve praktijk van ontbossing naar een duurzamer werkgelegenheidsmiddel..
