In Hong Kong wordt gedroogde vis "hoi mei" genoemd, wat letterlijk "zeesmaak" betekent. Een van de oudste industrieën van Hong Kong, gedroogde zeevruchten speelt een grote rol in feestelijke banketten en in de dagelijkse Kantonese keuken. Hier duiken we in waar de winkels met gedroogde vis in Hong Kong vandaan komen.
Lang voordat Hong Kong een Aziatische metropool werd, was het een verzameling kleine vissersdorpjes. Een traditioneel ambacht dat de transformatie heeft overleefd, is de kunst van het maken van gedroogde garnalenpasta. Bekend als haam ha cheung in het Kantonees, is gedroogde garnalenpasta een scherpe, zoute smaakmaker gemaakt van slechts twee ingrediënten: gemalen garnalenvlees en zout. De garnalenpasta, vermoedelijk afkomstig uit Maleisië, werd in de 16e eeuw door de Portugezen naar Macau gebracht en van daaruit verspreidde het zich over Zuid-China.
Garnalenpasta drogen in de zon © Marcel Ekkel
In het begin tot het midden van de 20e eeuw werd de garnalenpasta van Hong Kong een prestigieus product. Dorpen werden beroemd om hun fabrieken voor gedroogde garnalen, waaronder Tai O, een Tanka-vissersdorp op Lantau Island. Toen jongere generaties dorpelingen echter naar stedelijke gebieden verhuisden, begon de handel in garnalenpasta af te nemen. Tegenwoordig zijn er nog maar een handvol garnalenpastafabrieken over en dreigen ze helemaal te verdwijnen.
Garnalenpasta is echter maar een klein deel van het verhaal. Als je de gedroogde zeevruchten van Hong Kong in al zijn variëteiten wilt ervaren, is een reis naar Des Voeux Road West in Sheung Wan - ook bekend als "Dried Seafood Street" - een must. Gelegen in een van de oudste districten van Hong Kong, is deze unieke en levendige straat gevuld met straatventers die gedroogde zeevruchten verkopen in alle kleuren, vormen en geuren.
Des Voeux Road West
Het verhaal van Des Voeux Road West begint in het begin van de 20e eeuw, toen het een markt was voor gezouten vis gevangen uit lokale wateren. In die tijd was de straat bezaaid met woongebouwen van drie of vier verdiepingen. De venters zouden in die gebouwen wonen, hun waren op de daken drogen en ze op de begane grond verkopen. In de tweede helft van de eeuw werden die gebouwen langzaam afgebroken om plaats te maken voor hoogbouw. De venters merkten dat ze geen vis meer op de daken konden drogen en schakelden over van de verkoop van gezouten vis naar gedroogde zeevruchten.
Gedroogde zeevruchten in Hong Kong © Jonathan Lin
In de jaren zeventig en tachtig nam de economie van Hong Kong een vlucht. Luxe zeevruchten werden plotseling betaalbaarder en al snel vroegen consumenten om premium abalone, viskrop en zeekomkommers die uit het buitenland werden geïmporteerd. Tegenwoordig kan een dozijn abalone op Des Voeux Road West voor maar liefst $ 10.000 worden verkocht, terwijl gedroogde viskrop tot HK $ 60.000 per kilogram kan oplopen.
