In het ruige terrein, niet ver van het bergachtige binnenland van Oman, ligt een van de meest indrukwekkende archeologische vindplaatsen van het Arabische schiereiland. Het archeologische landschap van Bat, Al Khutm en Al Ayn is bezaaid met bijenkorfvormige graven en is een overblijfsel van een oude beschaving en een tijd waarin rijken zo snel werden geboren als ze vielen. Hier is je ultieme gids.
Al Ayn Beehive-graven, Oman | © ricardoserra74 / Flickr
Achtergrond
Gelegen in het noordwestelijke gouvernement van het Sultanaat van A'Dhahirah, is Ibri de dichtstbijzijnde stad bij de archeologische vindplaats, ongeveer 24 km (15 mijl) verderop. Ondanks het relatieve isolement in de moderne tijd, schetsen de monumentale torens en necropolissen van Bat, Al Khutm en Al Ayn het beeld van een zeer beschaafde en actieve nederzetting waarvan het merkteken duidelijk de tand des tijds heeft doorstaan.
De website
Deze verbluffend goed bewaard gebleven site werd door UNESCO uitgeroepen tot een "reeks versteend bronstijdlandschap", dat bijna dienst doet als tijdcapsule voor het BCE-tijdperk. Het rijke landschap dat deze bijenkorfgraven herbergt, werd in 1988 erkend als werelderfgoed en heeft veel lof gekregen voor de schat aan gegevens die archeologen van over de hele wereld hebben verstrekt. En het zijn die vondsten die onderzoekers blijven fascineren, waarbij sommigen het gebiedsbewijs noemen dat Oman de locatie was van Magan, een oud land afgebeeld in Akkadische spijkerschriftteksten.
Volgens een rapport van een team van de New York University (NYU), 'bespreken enkele van de vroegste geschriften ter wereld het land Magan, waarin het land met veel hulpbronnen wordt beschreven. Deze teksten zijn geschreven door schriftgeleerden in Mesopotamië, die niet alleen de verlangen van de Mesopotamische koningen naar de bronnen van Magan documenteerden, maar ook hun roem van verovering. '
Al Ayn Beehive-graven, Oman | © ricardoserra74 / Flickr
Het belang van archeologie
De archeologische vindplaats Bat, Al Khutm en Al Ayn, werpt licht op hoe Oman 4000 jaar geleden zou kunnen zijn en geeft gewicht aan de theorie dat koper en andere voorwerpen in de vorm van eerbetoon hielpen de oude krachtpatsers van de vruchtbare halve maan te voeden. In hetzelfde rapport van NYU staat ook dat "keramiek en andere goederen gemaakt in Mesopotamië, Meluhha (de Sumerische naam voor de Indus-beschaving) en Iran zijn gevonden in nederzettingen en graven uit de bronstijd in Oman. Deze vondsten, die een aanvulling vormen op tekstuele bronnen, zijn van oudsher de focus van archeologische analyse. ”
De graven
Ongeveer 4.000-5.000 jaar oud, de graven zelf zijn ruwweg verdeeld in twee groepen volgens UNESCO: kleinere graven met één kamer met muren die dateren uit het begin van het 3e millennium voor Christus, en meer uitgebreide graven met meerdere kamers die dateren uit het midden van de 3e millennium voor Christus. Naast de necropolen omvat de site torens, irrigatiesystemen en vragen waar de bouwmaterialen die zijn gebruikt om dergelijke monumentale werken te maken, werden gewonnen.
