Cowboymode - zoals dat oude paar leren laarzen of vilten hoed in de kast - is sinds de 19e eeuw een belangrijk onderdeel van de westerse cultuur. Beschouwd als de 'gouden eeuw' voor cowboys, wordt het Wilde Westen geprezen als het begin van de westerse mode - een tijdperk dat wordt bepaald door cowboys, veeboeren en bandieten. Westerse kleding is een praktische vorm van kleding geworden en is in de loop van de decennia getransformeerd van pragmatisch naar formeel, met mooie toevoegingen en uitgebreide decoraties tot een anders alledaagse stijl uit de 19e eeuw. Lees verder voor een geschiedenis van deze iconische kledingstijl, van hoeden tot jassen.
De hoed
Westerse kleding bestaat uit verschillende kledingstukken, die elk een bepaald doel dienen. Typisch voor de jaren 1800 was de bolhoed - die beter geschikt werd geacht voor het berijden van paarden dan de slappe hoed, omdat deze minder snel in de wind zou waaien. Tegen de jaren 1870 werd de bolhoed echter snel vervangen door de Stetson-hoed, die gepopulariseerd werd door het gebruik ervan in de Union Calvary, en nog steeds wordt gedragen. Om te voorkomen dat de hoed afblaast tijdens het rijden met hoge snelheden, zijn er stormsnaren aan het ontwerp toegevoegd: lange snaren van leer of paardenhaar die halverwege de kruin van de hoed zijn gewikkeld, met aan elke kant een gat waardoor de tekenreeks is doorgegeven. Het werd vervolgens onder de kin of rond de achterkant van het hoofd vastgemaakt en hield de hoed op zijn plaats.
Cowboyhoed | © Ealdgyth / WikiCommons
Het shirt
Het westernoverhemd, gekenmerkt door een schouderstuk en uitgebreide decoratieve toevoegingen, waaronder borduurwerk en biezen, is een hoofdbestanddeel geworden van moderne westernkleding. Het juk, dat voor het eerst verscheen in de jaren 1800, is een gevormd stuk van het kledingstuk dat zich rond de nek en schouders bevindt om de lossere delen van het shirt te ondersteunen en wordt soms bepaald door een contrasterende kleur of patroon. Pas in de westerse films van de jaren vijftig werd het moderne westernoverhemd populair - meestal geproduceerd in heldere patronen met drukknopen, lange mouwen, patches en soms franjes. Geïnspireerd door de uitgebreide Mexicaanse vaquero-kleding en de gevechtsshirts van Zuidelijke soldaten, werd het gemoderniseerde cowboyshirt door rodeocowboys gedragen zodat ze gemakkelijk herkenbaar waren - ze waren ook populaire alledaagse kleding voor tieners in de jaren 70 en 2000.
Blauwe spijkerbroek, Stetsons en geruite westerse overhemden met drukknopen, c.1950 Public Domain / Wikicommons
De broek
In de begintijd van het Wilde Westen was de meest voorkomende broek een wollen broek of een canvas broek tijdens de warmere maanden. Tijdens de Gold Rush van de jaren 1840 kregen denimoveralls de voorkeur van mijnwerkers vanwege hun goedkope en ademende werking, en Levi Strauss, die voortbouwde op de vraag, verbeterde de denimlook door koperen klinknagels toe te voegen. Tegen de jaren 1870 gebruikten veeboeren en cowboys deze broek voor dagelijks gebruik, met veel andere jeansbedrijven die opkwamen in de nasleep van zijn populariteit - zoals Wrangler en Lee Cooper. Tegenwoordig is het nog steeds de meest prominente keuze voor westerse kleding, meestal met extra accessoires zoals riemen, grote gespen en metalen concho's.
Voor het eerst verschenen in de late 19e eeuw, werden leren chaps - nauwsluitende jachtgeweerchaps of brede batwing-chaps - over een broek gedragen om de benen van de cowboys te beschermen tegen scherpe planten, zoals cactussen, en om te voorkomen dat de broek te snel verslijt. Chaps waren meestal gemaakt van gelooid leer; eind 1860 brachten vaqueros uit Californië echter 'woolies' - kloofjes met het haar over - aan de noordelijke cowboys tijdens een rit met het vee naar de mijnen in Montana. Deze werden al snel een deel van de cowboycultuur nadat boeren ontdekten hoe deze cowboys zouden beschermen tegen de koude winter. Tegenwoordig dragen rodeo-cowboys verfraaide chaps in felle kleuren om de aandacht te trekken terwijl ze hun vaardigheden demonstreren.
Een cowboy, omstreeks 1887, die chaps met jachtgeweerstijl draagt Public Domain / Wikicommons
De Neckwear
Tijdens het Victoriaanse tijdperk (1837-1901) was een populair accessoire gedragen door mannen de zijden stropdas of das - een nekband afkomstig van 17e-eeuwse militanten, de Kroaten. De stropdas was oorspronkelijk bedoeld om een vleugje kleur toe te voegen aan een verder saaie kleding en werd populair tot westerlingen tot het begin van de 20e eeuw. Na de burgeroorlog werd de zijden das vervangen door de bandana, die ontstond tijdens de Mexicaanse oorlog, en werd opgepikt door veteranen uit de arbeidersklasse die iets nodig hadden om zweet te absorberen en te voorkomen dat stof in hun gezicht zou vliegen. De bolo-stropdas was ook populair, uitgevonden door de pioniers van de 19e eeuw met behulp van een hoedenband - deze werd gedragen door gokkers en geadopteerd door Mexicaanse charros of ruiters, en werd een favoriet in het Westen. De bowtie was een meer geklede vorm van kleding, meestal gedragen door zuidelijke heren - dit wordt nog steeds beschouwd als onderdeel van formele kleding in veel westerse staten van vandaag. Andere populaire accessoires zijn onder meer cowboylaarzen met schuine hakken, sporen en gevlochten leren stropdassen met een grote turquoise steen of hanger.
