De Sibe, ook geschreven als Xibo of Xibe, is een van de 56 officieel erkende etnische groepen in China. Ze zijn verspreid over een groot deel van Noord-China, van Xinjiang in het westen tot Jilin in het oosten.
Homeland
Hoewel de Sibe zijn oorsprong vond in de provincie Jilin, langs de rivieren Nen en Liao, zijn de ongeveer 190.000 Sibe tegenwoordig gevestigd in het noorden van Jilin, dicht bij de Chinese grens met Noord-Korea, Shenyang in de provincie Liaoning, en zo ver westelijk als de autonome prefectuur Ili Kazakh in Xinjiang in de autonome provincie Qapqal Xibe.
Terwijl de meeste etnische minderheden in China zich in één algemene regio verenigen, hebben de Sibe een historische reden voor hun wijdverbreide bewoning. Op 18 april van de maankalender, 1784, werden Sibe-officieren en militairen die loyaal waren aan de Qianlong-keizer verplaatst naar Xinjiang om de noordwestelijke grenzen van de Qing te verdedigen. Daar bleven ze.
De oostelijke en westelijke Sibe, die zich nog steeds als één volk identificeren, zijn dankzij hun brede geografische spreiding geëvolueerd tot twee zeer verschillende culturen, waarbij de Sibe in het oosten zich meer aanpast aan de Han-normen en de Sibe in het westen de oude tradities in stand houdt.
Shenyang | © Mitch Altman / Flickr
Geschiedenis
Van de Sibe wordt aangenomen dat ze afstammelingen zijn van de Xianbei-stam, een tak van het oude Donghu-volk die als nomaden leefden in de Greater Khingan Range in het noordoosten van China.
Voordat de Manchu aan de macht kwamen en de Qing, de laatste dynastie van China, vestigden, leefden de Sibe als vazallen voor de Khorchin Mongolen, waar ze visten en jaagden door handel. Onder de Qing werd de Sibe onderdeel van het Eight Banners System, waarbij dienstplichtige soldaten in tijden van vrede boerden en werden gestuurd om te vechten in tijden van oorlog. Als zodanig werd de Sibe de logistieke steun van de Manchu tegen de uitbreidingspogingen van het Russische rijk naar China. Ze werden zo bekend bij de Russen dat een geleerde zelfs gelooft dat Siberië vernoemd is naar het Sibe-volk.
De westelijke grenzen van de Qing moesten ook worden verdedigd, waarvoor de Sibe, samen met de Chahar Mongolen en Daur, dienstplichtig waren vanwege de lage bevolking in de westelijke regio's. Nadat de Sibe Xinjiang bereikte, stuurde de Qing echter geen verdere voorraden, waardoor de Sibe grotendeels voor zichzelf moest zorgen. Ze begonnen met het aansnijden van irrigatiesloten in de zuidelijke oever van de rivier de Ili, waardoor de voormalige woestenij veranderde in bewerkbaar land. De Sibe deelden ook hun landbouwtrucs met de Kazachen en Mongolen die al lang het door de natuur zo geteisterde gebied hadden bevolkt.
