Around the World in 80 Trees, een prachtig boek geschreven door Jonathan Drori en geïllustreerd door Lucille Clerc, geeft een intieme blik op enkele van de meest majestueuze levende organismen op aarde.
Het boek, uitgegeven door Laurence King, gebruikt een mix van folklore, plantkunde en culturele invloed en verlicht de heilige, diverse wereld van bomen. Gedetailleerde illustraties stralen vanaf de pagina uit, terwijl ze een volwassen gevoel van realisme en nauwkeurigheid behouden in hun botanische weergave. Around the World in 80 Trees belicht ook bijna alles wat je moet weten over 80 verschillende bomen over de hele wereld, met een biofiele twist.
Een verhaal over de aardbeiboom van Ierland, een 'dichte kronkelende groenblijvende plant' met 'levendig blad
als driftjes van miniatuur heteluchtballonnen ', begeleidt een driedelige afbeelding van de stengel, het goudgele fruit en de weelderige groene kroon.
De wierook van Somalië wordt beschreven in sierlijke taal, met beschrijvingen van de romige bloembladen en balsamico-geur van de boom, evenals een uitleg van het religieuze gebruik ervan (het werd door de Egyptenaren beschouwd als "het zweet van de op aarde gevallen goden").
Maar bovenal is Around the World in 80 Trees een cultureel boekdeel, geworteld in de geografische locatie van elke soort; het leest als een liefdeslied voor de natuurlijke wereld, boordevol oude anekdotes in de aarde.
Yoshino Cherry, geïllustreerd door Lucille Clerc in 'Around the World in 80 Trees' | Courtesy of Laurence King
Drori selecteerde 80 verhalen om de diversiteit van bomen weer te geven, met de nadruk op de complexe maar vitale relatie tussen de mens, de natuurlijke wereld en de betekenis van hun locatie. Mensen zijn echter maar één organisme dat voor hun voortbestaan afhankelijk is van bomen; miljoenen andere levende wezens vertrouwen erop.
In de inleiding van het boek vertelt Driori een van zijn vroegste herinneringen aan een boom. Een bijzonder spectaculaire ceder in Libanon was door de bliksem getroffen, waardoor de ledematen bezaaid en verzwakt waren. Driori's vader huilde bij het zien van iets dat zo 'enorm, zwaar, mooi' levenloos was geworden.
Zijn moeder gaf wijs inzicht waarom dat moment zo krachtig was: 'Er zit een heel woord in die boom', zei ze.
Cypress treeMet dank aan Laurence King
Hier is een exclusief fragment * van Around the World in 80 Trees, met dank aan Laurence King:
Brooklyn, VS: Tree of Heaven (Ailanthus altissima)
De hemelboom wordt tegelijk gekoesterd en veracht. Het dankt zijn wetenschappelijke naam aan de Molukse ai lantit, wat ruwweg 'lang als de lucht' betekent
.De boom komt oorspronkelijk uit China, maar toen het zaad in 1820 in de staat New York werd geïntroduceerd, maakte het indruk op plantenliefhebbers met zijn genereuze schaduw en onbekende sierkwaliteit. Met wat later een vreselijke ironie zou worden, werden de zaden van deze nieuwe aankomst zelfs verdeeld door het Amerikaanse ministerie van landbouw, nadat het Europa en Azië had afgezocht naar stevige planten die misschien populair zouden zijn.
Hoewel de naam van de boom in de meeste Europese talen de hoogte of de snelheid van de boom benadrukt, wordt de naam in het noorden en midden van China, chòuch ̄un (臭椿), onheilspellend vertaald als 'stinkende boom'. Plet de bladeren of breek een stengel en je zult last hebben van kattenpis of misschien ranzig pinda's. Maar pas in juni, wanneer er grote, opzichtige trossen kleine geelgroene bloemen zijn, wordt het echt smerig. Bomen kunnen van elk geslacht zijn en de stank van de mannelijke bloemen kan een os verdoven: beschrijvingen omvatten rottende gymsokken, muffe urine of zelfs menselijk sperma. Ongetwijfeld is deze speciale geur bedwelmend mooi voor de insecten die stuifmeel van mannelijke naar vrouwelijke eigenaren vervoeren.
In de zomer kan een vrouwelijke boom 350.000 zaden produceren, elk in het midden van een samara - een vleugel van poreus papierachtig weefsel - die rijpt van amber tot karmozijnrood. Ze draaien mooi als ze vallen, dragen de minste wind mee en kunnen vrijwel overal ontkiemen. De boom kan gemakkelijk verstoord land langs spoorlijnen of op bouwplaatsen koloniseren en kan cementstof en schadelijke industriële dampen het hoofd bieden. Door water op te slaan in zijn wortelsysteem, is het ook droogtetolerant en zal het gedijen waar maar weinig anderen overleven.
Daarom gebruikte Betty Smith de hemelboom als metafoor voor het leven van immigranten in haar klassieke Amerikaanse roman A Tree Grows in Brooklyn (1943), waarin het titulaire jonge boompje hardnekkig een succes maakt in slechte omstandigheden, ondanks dat het ondergewaardeerd en worstelt om de lucht te bereiken. Zoals ze in Brooklyn zeggen, wat is er niet leuk aan? Eigenlijk genoeg.
Groeiend als gek, asociaal en in staat om seksueel te reproduceren op slechts 2 jaar oud, wordt de hemelboom vaak verbannen uit de teelt. Zelfs in China, waar het onder controle wordt gehouden door concurrenten en insecten waarmee het samen is geëvolueerd, is zijn reputatie zodanig dat een eigenzinnig kind een 'waardeloze ailanthus-spruit' kan worden genoemd. Voor sommige tuiniers is het echter een veel verguisde boom met een verrassend exotische pracht. Er zit waarheid in beide opvattingen. Zoals Betty Smith het in de inleiding van haar verhaal zei: 'Het zou als mooi worden beschouwd, maar er zijn er te veel.'
* Uittreksel is kortheidshalve bewerkt
