De afgelopen 150 jaar zijn de uitgestrekte wetlands van Servië niet aardig geweest, maar het tij begint eindelijk te keren. Deze ongelooflijke hotspots met biodiversiteit behoren tot de meest verrassende en inspirerende attracties in het land, plaatsen waar flora, fauna en de rest op prachtige wijze naast elkaar bestaan.
Zasavica
Gelegen in de regio Mačva, is het Zasavica-moeras sinds de eeuwwisseling enorm populair geworden. Algemene restauratie heeft hier veel mee te maken, maar het verband tussen de opkomst van bezoekers en de herintroductie van bevers is duidelijk te zien. De beesten waren sinds het begin van de twintigste eeuw in deze streken uitgestorven, maar werden op wonderbaarlijke wijze in 2004 teruggebracht. Er zijn hier nog tal van andere dieren in het wild, waaronder de mangalica en de glorieuze Balkan-ezel.
Zasavica rivier | © costas anton dumitrescu / Shutterstock
Obedska bara
Obedska bara, een groot moerassig bos zo'n 40 km ten westen van Belgrado, is een van de oudste natuurgebieden op aarde. Het Habsburgse rijk introduceerde de regulering van het gebied hier al in 1874, 103 jaar voordat Obedska bara een aangewezen Ramsar-wetland werd. Hier zijn meer dan 200 verschillende vogelsoorten te vinden, met bijna driemaal zoveel verschillende plantensoorten.
Een rustige dag in Obedska | © Bubamara25 / WikiMedia
Ludaš-meer
Met een naam die afkomstig is uit het Hongaarse woord voor 'gans', kun je maar beter geloven dat het Ludaš-meer een beetje onorthodox is. Het meer, niet ver van Subotica gevonden, staat bekend om zijn verscheidenheid aan vogelsoorten, die bijna allemaal fantastische namen hebben. De besnorde grasmus, het bebaarde reed en meer zijn hier te vinden, aan dit historische meer dat uiteindelijk uitmondt in de Tisa.
Carska Bara
De naam vertaalt zich letterlijk naar 'keizerlijke vijver', en dat zou je een idee moeten geven over de reikwijdte van Carska Bara. Dit is het grootste individuele moeras van het land, een enorm stuk water dat 9 km lang loopt. De menselijke geschiedenis gaat hier helemaal terug tot 4.000 jaar voor de komst van JC, maar flora en fauna blijven koning. Vooral amfibieën zijn er in overvloed, wat een grote bijdrage levert aan het uitleggen van het relatief kleine aantal muggen. Er zijn hier door de jaren heen wat onderhoudsproblemen geweest, maar dit blijft een van de meest indrukwekkende wetlands in Servië.
The Emperor's Bog, Servië © Minoli / Shutterstock
Gornje Podunavlje
Zo'n 80% van de Donau-wetlands is de afgelopen 150 jaar vernietigd, maar sinds 2009 is WWF zeer actief geweest om de trend in Servië te keren. Een van de succesverhalen van deze campagne is het reservaat bij Gornje Podunavlje, gelegen aan de Servische grens met Kroatië. Het reservaat kreeg de status van UNESCO in 2017 en herbergt een derde van alle plantensoorten in Servië, samen met 50% van de zoogdieren die in het land voorkomen.
Vrouwelijk edelhert dat door water loopt © Budimir Jevtic / Shutterstock
Labudovo Okno
Labudovo Okno (Zwanenbekken) ligt 75 km ten oosten van Belgrado, niet ver van de grens met Roemenië. Het is weer een majestueuze natuurlijke attractie in dit deel van het land, dat niet werd geholpen door door de mens gemaakte accenten zoals het spectaculaire Ram-fort. De naam geeft je een hint waarom deze plek zo belangrijk is, omdat hier de meeste watervogels van de natie in de winter stoppen. Als de temperaturen laag zijn, is het geen schok om hier zo'n 20.000 hemelbeesten te zien rondhangen, samen met een klein aantal zoogdieren. Volgens de lokale legende was dit een van de plaatsen waar Jason en de Argonaut stopten tijdens zijn zoektocht naar het ongrijpbare Gulden Vlies.
Dat ziet er niet al te stabiel uit … © Dozon / WikiMedia Commons
