De naam van Howard Hawks is een soort kwaliteitsstempel in de wereld van de klassieke Hollywood-cinema. Hij was een Amerikaanse regisseur die bijna elk genre wist te veroveren en een geweldige ervaring creëerde voor toeschouwers, van westerns tot musicals, van gangsterfilms tot komedies. Zijn film uit 1932, Scarface, is echt tijdloos, maar kijk eens naar deze andere meesterwerken
.Promotiefoto voor His Girl Friday © WikiCommons
His Girl Friday (1940)
Hawks speelde met genderrol op een manier die innovatief was voor zijn tijd en dit komt het best tot uiting in deze film over de strijd tussen de seksen. De film is een bewerking van een toneelstuk van Ben Hecht en Charles McArthur, The Front Page, maar Hawks zou Hawks niet zijn als hij het verhaal geen compleet nieuwe wending zou geven door de hardwerkende krantenverslaggever Hildy Johnson van het origineel te veranderen van een man voor een vrouw, hier gespeeld door de mooie Rosalind Russel. Haar tegenhanger, redacteur en ex-man die de op het punt staande Hildy terug probeert te winnen, wordt gespeeld door Cary Grant, de grote acteur van de klassieke Hollywood-cinema. Het is een snelle en innovatieve komedie met ogenblikkelijke plotwendingen en overlappende dialogen en het is zonder twijfel een van de beste werken van Hawks.
Ricky Nelson in Rio Bravo | © Crakkerjakk / WikiCommons
Rio Bravo (1959)
Deze film, waarin de western- en comedy-genres worden gecombineerd, is een verhaal over een sheriff uit een klein stadje (gespeeld door John Wayne) in het Amerikaanse Westen die de hulp inroept van een kreupele, een dronkaard (Dean Martin) en een jonge revolverheld (Ricky Nelson) in zijn pogingen om de broer van de plaatselijke landbaron in de gevangenis te houden, die alle touwtjes in handen heeft. Naarmate de spanning tussen de sheriff en de mannen van de baron toeneemt, moet Wayne's karakter een manier vinden om de belangen van de stad te beschermen en tegelijkertijd de moordenaar te straffen. Rio Bravo heeft nog een van de belangrijkste personages in Hawks 'films (naast vrouwen met een sterke wil): machomannen. Het beste voorbeeld van dit type, John Wayne, is een genot om naar te kijken, aangezien zijn acteerwerk in deze film onberispelijk is.
Marilyn Monroe met "Diamonds are a Girl's Best Friend" | © Mddlpps / WikiCommons
Gentlemen Prefer Blondes (1953)
Deze muzikale komedie met Hollywood-sirenes Jane Russell en Marilyn Monroe is een geweldig bewijs dat Hawks geen 'hoog genre' nodig had om een klassieker te maken die nog steeds wordt bestudeerd aan universiteiten als onderdeel van de cursus over de filmgeschiedenis. Wat maakt deze luchtige film zo'n belangrijk onderdeel van de geschiedenis van de bioscoop? Allereerst is dit een film die vrouwelijkheid en vrouwelijke vriendschap viert; iets heel ongewoons op dat moment. Het is waarschijnlijk ook de enige film van de klassieke Hollywood-cinema die de theorie van Laura Mulvey doorbreekt dat de cinema altijd gebaseerd is op een mannelijke blik op een vrouw vol verlangen. In Gentlemen Prefer Blondes zijn de hoofdrolspelers twee vrouwen die in wezen bij elkaar blijven en een perfecte vriendschap vertonen, die alleen wordt overtroffen door Lorelei's (Monroe) passie voor de diamanten. Mannelijke personages spelen echter gedurende de hele film slechts een ondergeschikte rol en terwijl de vrouwen als sterk worden afgebeeld en hun eigen lot bepalen (zelfs als dat lot een oude miljardair zal trouwen), blijven de mannen altijd op de achtergrond.
Promotie-poster voor Scarface © Breve Storia del Cinema / Flickr
Scarface (1932)
Deze film, gebaseerd op de gelijknamige roman van Armitage Trail, vertelt het verhaal van een ambitieuze en gewelddadige gangster, duidelijk gebaseerd op Al Capone, een Amerikaanse misdaadbaas die bekendheid verwierf tijdens het verbodstijdperk. Aan het begin van de film klimt Antonio Camonte (Paul Muni) snel de ladder van succes op. Nadat hij de leidende misdaadbaas van de South Side van de stad heeft vermoord, wint hij het vertrouwen van zijn baas en verleidt hij met succes zijn mooie vriendin, Poppy. Het lijkt erop dat een elektrische reclamebordadvertentie buiten het appartement van Antonio met de woorden "The World is Yours", die hij trots aan Poppy laat zien, een perfecte definitie van zijn leven is. Zijn zwakheden bewijzen echter dat een man alleen zo ver kan gaan als hij meedogenloos zijn eigen doelen zoekt, en zijn ondergang zal net zo groot zijn als zijn opkomst.
Originele theatrale poster voor Bringing Up Baby © WikiCommons
