Van Colombia tot Brazilië, Latijns-Amerikaanse kunst verovert geleidelijk zijn eigen ruimte in de mondiale kunstscene, ondersteund en gepromoot, niet alleen door kunstenaars, maar ook door kunstcuratoren, verzamelaars en musea. We bekijken tien van de belangrijkste verzamelaars van hedendaagse Latijns-Amerikaanse kunst, hun collecties en prestaties.
Museo Jumex
Museo Jumex | © Gerardo Wilson / Flickr
Eugenio López Alonso
Eugenio López Alonso's eerste uitstapje naar de kunstmarkt was begin jaren negentig, toen hij een schilderij kocht van de Mexicaanse kunstenaar Roberto Cortázar. Sindsdien is López Alonso een van 's werelds meest actieve kunstverzamelaars geworden, met meer dan 2500 kunstwerken waaronder Mexicaanse kunstenaars zoals Gabriel Orozco, Damian Ortega en Gabriel Kuri. In 2013 vond hij een nieuw thuis voor zijn Colección Júmex, in het Museo Jumex, ontworpen door David Chipperfield, in het centrum van Mexico-Stad. Gemotiveerd door de wens van López Alonso om zijn privécollectie toegankelijk te maken voor het publiek, was deze zet bedoeld om Mexicanen kennis te laten maken met een meer globaal perspectief op hedendaagse kunst.
Tanya Capriles de Brillembourg
In 2013 organiseerde het Museum of Fine Arts, Houston, een baanbrekende tentoonstelling, samengesteld door Mari Carmen Ramirez, genaamd Intersecting Modernities: Latin American Art from The Brillembourg Capriles Collection. Het verbaasde bezoekers met de enorme hoeveelheid vooraanstaande kunstwerken die te zien waren, en bood een zeldzame kans om werken als Wilfredo Lam's 'Woman with Bird' (1955), Matta's 'Abstract Composition' (1949) en Fernando Botero's 'El Nuncio' (1962) te zien en Diego Rivera's 'Stilleven met citroenen' (1916). De collectie van Tanya Capriles de Brillembourg laat zien hoe de Latijns-Amerikaanse kunstenaars die in de 20e eeuw in Europa woonden een tastbare bijdrage leverden aan de kubistische, constructieve en surrealistische bewegingen die in die tijd ontstonden. Deze vergelijkende, cross-continentale focus heeft de Venezolaanse kunstverzamelaar geholpen een belangrijke herwaardering van het Latijns-Amerikaanse kunstlandschap te bieden.
Ella Fontanals-Cisneros
Oorspronkelijk afkomstig uit Cuba, is Ella Fontanals-Cisneros een vooraanstaande voorstander van hedendaagse Latijns-Amerikaanse kunst, wiens bijdragen aan de kunstwereld de lancering in 2002 van de non-profit Cisneros Fontanals Art Foundation (CIFO) in Miami omvatten. De stichting stelt haar in staat haar collectie te beheren en jaarlijkse tentoonstellingen te organiseren in de CIFO Art Space. Bijvoorbeeld de recente Permission to Be Global / Prácticas Globales: Latin American Art uit de Ella Fontanals-Cisneros-collectie die het werk van kunstenaars zoals Lygia Clark, Ana Mendieta en Oscar Munoz. Deze collectie was ook bedoeld om artistieke praktijken in Latijns-Amerika te verkennen in de context van economische globalisering. De show viel aanvankelijk samen met Art Basel in Miami Beach en toerde vervolgens naar het Museum of Fine Arts, Boston. Een belangrijke mijlpaal voor het museum, de tentoonstelling was de allereerste tentoonstelling die er volledig werd gewijd aan hedendaagse Latijns-Amerikaanse kunst.
Installatieweergave van Permission To Be Global in de CIFO Art Space, december 2013 © Oriol Tarridas
Patricia Phelps de Cisneros
De Colección Patricia Phelps de Cisneros (CPPC) werkt onvermoeibaar om de rijke diversiteit aan Latijns-Amerikaanse kunst te benadrukken en biedt beurzen en aanvullende ondersteuning om kunstenaars, curatoren en wetenschappers uit de regio te helpen koesteren. De invloed van Patricia Phelps de Cisneros kan niet worden onderschat; zij was het oprichtend lid en voorzitter van MoMA's Latin American and Caribbean Fund; de grondlegger van het Fundación Museo Reina Sofia in Madrid; en een lid van het Latijns-Amerikaanse acquisitiecomité van Tate. Haar veelgeprezen collectie is over de hele wereld vertoond. Een recente pitstop was de Royal Academy of Arts, die een tentoonstelling organiseerde met de titel Radical Geometry: Modern Art of South America, uitsluitend afkomstig uit de eigen collectie van Venezuela. De indrukwekkende originaliteit van de tentoongestelde kunstwerken - daterend uit de jaren dertig - bood een perspectief op Latijns-Amerikaanse kunst dat niet alleen veelomvattend, maar ook verfrissend was. De tentoonstelling bevatte Uruguayaan Joaquín Torres- Garcia, Argentijn Tomás Maldonado en Venezolaanse kinetische en op-artiest Carlos Cruz-Diez.
Met dank aan Colección Patricia Phelps de Cisneros
Mauro Herlitzka
Argentijn Mauro Herlitzka is mededirecteur van Pinta Art Fair; een show die musea en verzamelaars over de hele wereld aantrekt en blootstelling brengt aan het diverse kunstaanbod dat in Latijns-Amerika is gemaakt. Maar Herlitzka's betrokkenheid bij hedendaagse kunst reikt veel verder. Naast lid te zijn van het Latijns-Amerikaanse en Caribische Acquisitiefonds van het MoMA, is hij ook voorzitter van de Fundación Espigas en het Document Centre on the History of the Visual Arts, een organisatie die documenten over de geschiedenis van de Argentijn wil bewaren en verspreiden. kunst. Als voormalig president van arteBA fundacion, een veel gevierde kunstbeurs in Buenos Aires, is Herlitzka een cruciale ambassadeur voor de Latijns-Amerikaanse kunstscene als iemand die aantoonbaar een scherpzinnige waarnemer is van de wereldwijde kunstmarkt.
Mauro Herlitzka © Consejo Nacional de la Cultura y las Artes Gobierno de Chile
Adolpho Leirner
Het Museum of Fine Arts, Houston, is de trotse eigenaar van de uitgebreide collectie Braziliaanse constructieve kunst van Adolpho Leirner. Leirner, geboren in São Paulo in 1935, kwam voor het eerst in aanraking met de internationale bouwbeweging toen hij begin jaren vijftig in Engeland studeerde. Al snel keerde hij terug naar zijn geboorteland, waar hij de Braziliaanse geometrische abstractie ontdekte en ondersteunde. Hoewel het nu in verschillende landen is vertoond, maakte de collectie van Leirner in 2009 zijn debuut in Europa in Haus Konstruktiv in Zürich. De belangrijkste attracties van de Dimensions of Constructive Art in Brazilië - De tentoonstelling Adolpho Leirner Collection waren Hélio Oiticica's 'Vermelho cortando o branco' (1958), Waldemar Cordeiro's 'Visible Idea' (1956) en Mauricio Nogueira Lima's 'Rhythmic Object no.2 '(1970).
Solita Mishaan
Solita Mishaan's passie voor kunst werd in Caracas gevoed door haar ouders, die beiden een fervente interesse koesterden in het verzamelen van kunst. Sinds 1985 is Mishaan absoluut meedogenloos in het ondersteunen van hedendaagse Latijns-Amerikaanse kunst en het promoten ervan over de hele wereld. Haar portfolio als art patron is moeilijk te evenaren. Haar betrokkenheid bij tal van prestigieuze galerijen en kunstbeurzen is merkbaar van Bogotá tot Jeruzalem, van Londen tot Madrid. Veelzeggend is dat Mishaan MISOL oprichtte, een in Bogotá gevestigde stichting die zich inzet voor het promoten van opkomende artiesten in Colombia en de rest van Latijns-Amerika. Ze heeft geholpen bij het lanceren en begeleiden van de carrières van artiesten als Guillermo Kutica, Alfredo Jaar, Juan Araujo en Mateo López.
Bernardo Paz
In de diepten van het landelijke Brazilië, nabij Belo Horizonte, ligt een van de meest opvallende opslagplaatsen van hedendaagse kunst ter wereld. Inhotim is een gigantisch beeldenpark dat locatiespecifieke kunst combineert met het natuurlijke landschap. Het brein achter deze creatie is Bernardo Paz, een onconventionele kunstverzamelaar die ondubbelzinnig wordt geprezen als een visionair. Deze idyllische tuin, waar ongetemde natuur in wisselwerking staat met technologisch gedreven, interactieve kunst en hypermoderne sculpturen en installaties, biedt een unieke setting waarin bezoekers zich kunnen bezighouden met het werk van gerenommeerde kunstenaars zoals Doris Salcedo, Yayoi Kusama, Thomas Hirschhorn, Tunga en Olafur Eliasson. Uiteindelijk ziet Paz Inhotim als een belangrijke rol in de gemeenschap en culturele identiteit van Belo Horizonte.
Juan Carlos Verme
Juan Carlos Verme heeft de cultuur van het verzamelen van kunst in zijn geboorteland Peru actief bevorderd. Hij is een van de beheerders van de Tate Americas Foundation, een lid van de Latijns-Amerikaanse acquisitiecommissie bij MoMA en voorzitter van het Museo de Arte de Lima (MALI). Verme heeft het op zich genomen om een uitgesproken voorstander te worden van musea en galerijen in Peru, en ze te zien als kerken die gekoesterd en verzorgd moeten worden. Door aan te dringen op de renovatie van MALI, dat nu een uitgebreide collectie Peruaanse kunst heeft, heeft Verme de wereld geholpen om op dit moment opwindende hedendaagse Peruaanse kunstenaars te leren, zoals Giancarlo Scaglia, José Carlos Martinat en Ishmael Randall Weeks.
