In de loop van de decennia heeft muziek consequent een belangrijke culturele en politieke impact gehad op gebeurtenissen in de echte wereld en op historische momenten kracht gegeven voor positieve verandering en eenheid. Hier zijn 10 van de liedjes die revolutionaire bewegingen hebben vastgelegd, onrecht hebben veroordeeld en hoop hebben gewekt op een betere toekomst.
Sam Cooke - "Er komt een verandering" (1964)
Cooke schreef dit protestlied om de burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten te steunen. Toen Cooke Bob Dylans 'Blowin' in the Wind 'hoorde, werd hij vastbesloten iets soortgelijks te schrijven. Sommige teksten waren geïnspireerd op een incident waarbij Cooke en zijn vrienden werden gearresteerd omdat ze de vrede verstoorden nadat ze een kamer in een motel in Louisiana waren ontzegd. De teksten: 'Ik ga naar de film en ik ga naar de stad en iemand blijft maar zeggen dat ik niet rondhang', spreken vrijmoedig over segregatie. Dit nummer werd enkele maanden na de dood van Cooke als single uitgebracht. Hij werd neergeschoten door een moteleigenaar die beweerde dat hij een jong meisje in een van de kamers verkrachtte. Er is veel controverse rond de dood van de zanger.
The Beatles - "I Wanna Hold Your Hand" (1964)
Dit nummer zou de glorieuze muziekrevolutie van de jaren zestig een kickstart hebben gegeven. Het zorgde ervoor dat The Beatles aan de andere kant van de Atlantische Oceaan populair werden, waardoor de band van complete onbekenden veranderde in de grootste sensatie die rock'n'roll ooit had gezien; tot nu toe bleef Beatlemania een puur Brits fenomeen. Het vrolijke spoor schoot over de luchtwegen op een moment dat Amerika nog steeds aan het wankelen was na de moord op John F. Kennedy in november 1963. De band verscheen op de Ed Sullivan Show en trok in februari 1964 70 miljoen kijkers - de meesten in de geschiedenis van de tv op dat moment.
Pleister - "Weten ze dat het Kerstmis is?" (1984)
Deze liefdadigheids-kerstsingle werd georganiseerd door Bob Geldof, de zanger van The Boomtown Rats, om geld in te zamelen om de Ethiopische hongersnood te helpen. Het met sterren bezaaide koor in het originele nummer bestond uit David Bowie, Paul McCartney en Bono. Het sentiment en de melodie van het betekenisvolle feestnummer zitten vol goede berichten, maar de teksten zijn somber: "De kerstklokken die daar rinkelen, zijn het klinkende geluid van de ondergang."
Edwin Starr - "War" (1970)
“War”, geschreven door Norman Whitfield en Barrett Strong, protesteerde openlijk tegen de oorlog in Vietnam en benadrukte ook de behoefte aan harmonie in ons dagelijks leven. Het was het eerste Motown-nummer dat een politiek statement maakte met de tekst 'War. Waar is het goed voor? Helemaal niets!" Dit protestlied schreef de geschiedenis van het anti-oorlogslied.
Billie Holiday - "Strange Fruit" (1939)
'Strange Fruit' van Billie Holiday is een protestlied met blijvende relevantie. De teksten symboliseren de brutaliteit en het racisme van lynchen in het Amerikaanse Zuiden. Het nummer zelf is blijven bestaan en is een symbool geworden van het racisme, de wreedheid, pijn en het lijden van zo velen in de Verenigde Staten. Deze versie werd in 1999 het nummer van Time, het tijdschrift van Time Magazine. Nu, meer dan 70 jaar nadat het was uitgebracht, heeft rapper Kanye West de track gesampled in zijn nieuwste album, Yeezus.
John Lennon - "Imagine" (1971)
"Imagine", algemeen beschouwd als het kenmerkende nummer van John Lennon, was het titelnummer van zijn tweede album en is misschien wel zijn bekendste solowerk. John Lennon zei beroemd dat de track “anti-religieus, anti-nationalistisch, anti-conventioneel, anti-kapitalistisch is
maar omdat het met suiker bedekt is, wordt het geaccepteerd. ' De track bracht Lennons wens naar wereldvrede en harmonie over. Hoewel de boodschap van het lied veel weerklank vond en extra aandacht kreeg na de moord op Lennon in 1980, is de boodschap sindsdien bespot door velen die wijzen op de tegenspraak van een multimiljonair die de rest van de wereld vraagt om zich geen bezittingen voor te stellen.
Macklemore & Ryan Lewis feat. Mary Lambert - "Same Love" (2012)
'Same Love', met een inspirerend 'ik kan niet veranderen'-refrein gezongen door Mary Lambert, vertegenwoordigt een knipoog naar homorechten. Lambert groeide op in de kerk en groeide op in de wetenschap dat ze homo was, ze voelde zich bedroefd over haar onvermogen om te veranderen en verontschuldigde zich vaak voor God omdat ze een zondaar was. In een interview met Same Same zei Macklemore: "'Same Love' was een nummer dat ik al heel lang wilde schrijven, maar ik wist niet precies hoe ik het probleem moest aanpakken." Hij vervolgde: 'Ik wist dat ik een lied wilde schrijven over homorechten en homofobie binnen de hiphopgemeenschap en de wereld.' Hij zegt dat het niet alleen de kwestie van de gelijkheid van het huwelijk was die het lied voedde, maar ook het flagrante gebruik van "homo" als een afwijkende term.
U2 - "Sunday Bloody Sunday" (1983)
Een van U2's meest openlijk politieke liedjes, de tekst van "Sunday Bloody Sunday" beschrijft de horror die een waarnemer voelt van de problemen in Noord-Ierland, met name het Bloody Sunday-incident in Derry, januari 1972, waarbij Britse parachutisten 13 Ierse burgers doodden tijdens een protest tegen burgerrechten. De teksten zijn echter een niet-partijgebonden veroordeling van het historische bloedvergieten in Ierland. Bono zegt dat het lied meer over interpersoonlijke strijd gaat dan over de feitelijke Bloody Sunday-evenementen. Tijdens het uitvoeren van het lied zou Bono met een witte vlag zwaaien als een oproep tot vrede, en het nummer kreeg een nieuwe betekenis terwijl het conflict in Noord-Ierland doorging in de jaren negentig.
Sex Pistols - "God Save The Queen" (1977)
Dit nummer gaat over rebelleren tegen de Britse politiek, geschreven toen veel jongeren zich vervreemd voelden door de voortdurende heerschappij van de koninklijke monarchie. Manager Malcolm McLaren van Sex Pistols bracht het nummer uit dat samenviel met The Queen's Silver Jubilee, een viering ter herdenking van haar 25e jaar op de troon. Op de dag van het jubileum in juni 1977 probeerde Sex Pistols dit nummer te spelen vanaf de Theems, buiten Westminster Palace. De autoriteiten dwarsboomden ze echter en de uitvoering vond nooit plaats. Het lied werd een volkslied voor de punkbeweging in Engeland en uitte woede die jonge mensen voelden tegenover het establishment.
