Cuba is anders dan waar dan ook - een eiland afgezien van de rest van de wereld, waar internettoegang moeilijk te verkrijgen is, vintage auto's donkere uitlaatgassen spuwen en je nooit ver verwijderd bent van een reggaeton-dansfeest.
De zeer specifieke omstandigheden van het communisme hebben het Cubaanse volk op grote en kleine manieren gevormd, waardoor ze filosofieën en waarden hebben gekregen die, op onverwachte manieren, aansluiten bij de filosofieën en waarden van yoga. Hier leggen vijf yogi's net terug van een week in het retreatcentrum in Havana, Mhai Yoga, de verrassende en mooie manieren uit die het land hen heeft getroffen.
Namita Kulkarni © Elie Dahdouh
Voor een onverbeterlijke planner als ik was Cuba een les in meegaan met de stroom. Een paar dagen Havana merkte ik dat de type A-kant voor mij geen plaats had in deze cultuur. Natuurlijk is het nodig om dingen van tevoren te plannen, maar als ik te enthousiast was over mijn plannen, zou ik op de een of andere manier tegen een muur botsen. En als ik ging met wat ik op dat moment voelde, zou het beter gaan dan ik had verwacht. Beter dan ik in kaart had kunnen brengen. Ik veronderstel dat het veel lijkt op dansen, waarvan we allemaal weten dat Cubanen er groot in zijn. Door te luisteren naar en te reageren op de stroom van de muziek komt de dans tot leven, in plaats van vast te houden aan een vooraf geplande routine zonder ruimte voor spontaniteit. Dus ken je stappen, maar laat de muziek je voorbij de stappen brengen. De meest onvergetelijke dansen zijn degene die je niet had kunnen plannen.
Namita Kulkarni, yogaleraar en blogger bij Radically Ever After
Shelley Lowther © Elie Dahdouh
Wil je het geheim van geluk weten? Het Cubaanse volk heeft het allemaal uitgezocht. Yoga is OVERAL in Cuba, zelfs als het niet in asana-vorm is. Het Cubaanse volk heeft de beoefening van aparigraha of niet gehechtheid geperfectioneerd. Hoewel ik deze Yama altijd intellectueel heb begrepen (spirituele beoefening van de acht ledematen van yoga), begrijp ik het eindelijk in mijn hart. Het Cubaanse volk weet dat materiële zaken op elk moment kunnen verdwijnen. Met het embargo kunnen materiële artikelen zoals toiletpapier maandenlang ontbreken. Voedsel kan schaars zijn. Als er iets kapot gaat en u het niet kunt repareren, kunt u het niet altijd vervangen, ook niet als u daarvoor het geld heeft. Niets is permanent. Dus hoe is dat het geheim van geluk? In Cuba is het leven om te LEVEN. Muziek en dans tieren welig. Glimlachen is besmettelijk. Het leven gebeurt NU
.niet in de toekomst, en zeker niet in het verleden. Het Cubaanse volk leeft hun passies. Ze hebben geleerd om hun geest te scheiden van de materiële wereld, en in deze beoefening van aparigraha hebben ze een van de hoogste doelen van yoga-gelukzaligheid bereikt.
Shelley Lowther, blogger bij This Badass Life en oprichter van Dancing Dogs Yoga
Julie Ann Dokowicz © Elie Dahdouh
Een deel van wat Cuba zo betoverend maakt, zijn de mensen. Ze laten hun tumultueuze geschiedenis hun licht niet dimmen of hun eindeloze glimlach wegnemen. Cubanen hebben voortdurend dingen van hen afgenomen en daardoor hebben ze geleerd niet gehecht te zijn aan materiële bezittingen. Wat ze wel hebben, zijn drie belangrijke vrijheden: kunst, dans en liefde. Wat opvalt onder het Cubaanse volk is hun sterke gemeenschapsgevoel en hoe bereid ze zijn om elkaar te helpen, ondanks dat ze allemaal dezelfde strijd voeren. Ik werd meteen aangetrokken door hun stralende energie, open harten en passie voor leven en liefde. Door aanraking en dans verbinden ze zich met elkaar. De salsaclubs zijn een prachtige weergave van hoe muziek door hun lichaam beweegt. Ze 'leren' niet hoe ze salsa moeten maken; ze zijn geboren in de dansstijl. Ze vieren kunst door de muren van Havana te versieren en galerijen op te zetten terwijl op de meeste hoeken muziek wordt gespeeld. Ze verkondigen zelfs dat ze 'de passies anders beleven'. Mijn eigen passie werd opnieuw aangewakkerd door mijn reizen door Cuba en ik leerde van een paar Cubanen dat de beste manier om door het leven te gaan, is om hard en bijna blindelings lief te hebben.
Julie Ann Dokowicz, blogger bij Girl In Heels Travels
Sapna Dalal © Elie Dahdouh
Voordat ik Cuba bezocht, kreeg ik te horen dat het vegetarische eten niet goed was. Ik was hier een beetje zenuwachtig over, dus kwam ik aan met een arsenaal aan snacks, gokend op het feit dat ik honger zou hebben en niet veel zou kunnen vinden om te eten. Wauw, was ik ongelijk! Cuba heeft een overvloed aan geweldige vegetarische opties zoals zwarte bonen en rijst, tarowortel met knoflooksaus, tostones, weegbree-chips en zoveel verse, biologische groenten en fruit (chemische bestrijdingsmiddelen en meststoffen zijn hier illegaal). Je hebt de mogelijkheden moeten onderzoeken, maar je kunt altijd iets vinden. Laat vegetariër je er niet van weerhouden Cuba te bezoeken; je zult geen honger lijden, dat beloof ik.
Sapna Dalal, blogger bij Vegetarisch Tourist
Loren Lotus © Elie Dahdouh
Geen es fácil, pero tampoco es difícil. Dat was mijn favoriete gezegde uit Cuba. 'Het is niet gemakkelijk, maar ook niet zo moeilijk.' Natuurlijk zal elke dag ons uitdagingen geven die we moeten leren accepteren. Maar kijk eens naar de positieve kant van wat werkt en wat mooi is om ons heen. Dit leven is een geschenk en meestal altijd de moeite waard.
Loren Lotus, yogaleraar en eigenaar van Lotus Retreats
