De sinistere daden van Burke en Hare zijn populair geworden in Schotland. De moorddadige daden van dit vreselijke tweetal zijn ingebed in de geschiedenis van de donkere onderbuik van Edinburgh, en worden uitgelegd om zowel kinderen als toeristen bang te maken. Maar in de tussenliggende eeuwen sinds hun bloederige hoogtijdagen zijn mythe en geschiedenis onlosmakelijk vervaagd. En dus, als je de waarheid over Burke en Hare wilt ontdekken, lees dan verder
.als je durft.
De kadaverhandel
In het begin van de 19e eeuw stond Edinburgh op het hoogtepunt van de glorieuze Schotse verlichting, een periode van ongeëvenaarde wetenschappelijke en intellectuele prestaties. Op het gebied van medische wetenschap en anatomische studies werd de stad al snel een belangrijk Europees centrum: Sir James Young Simpson ontdekte chloroformanesthesie en Dr. Joseph Lister was een pionier in het gebruik van antiseptica tijdens operaties. Idealen van vooruitgang en rede bloeiden als nooit tevoren.
En toch werden deze vorderingen in de moderne wetenschap ondersteund door iets vreselijk sinister. Om hun baanbrekende onderzoek uit te voeren, had de medische school aan de Universiteit van Edinburgh een constante aanvoer van kadavers nodig; volgens de Schotse wet mochten echter alleen de lijken van de ter dood veroordeelden worden ontleed. Dus toen de Wet op het vonnis van 1823 het aantal met de dood strafbare doden verminderde, leidde dit tot een tekort aan lichamen en resulteerde het in medische scholen die een premie voor lijken betaalden - hoe verser hoe beter.
Een experiment met een vogel in de luchtpomp Joseph Wright uit Derby [publiek domein], via WikiCommons
William Burke en William Hare
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, waren Burke en Hare geen grafrovers. Ernstige overvallers of 'opstandelingen' hebben de lichamen van de recent gestorvenen opgegraven en aan medische onderzoekers verkocht. De toenemende vraag naar kadavers leidde tot een waanzinnige 'herrijzenis', waardoor rijke families zware stenen platen over de graven moesten kopen of wachttorens op begraafplaatsen moesten bouwen om te voorkomen dat grafrovers hun geliefden opgraven.
In plaats van te wachten tot mensen zouden sterven, besloten Burke en Hare om hun eigen voorraad te creëren.
Beiden afkomstig uit Ulster waren naar Schotland gekomen om aan het Union Canal te werken en vestigden zich in Edinburgh met hun common law-vrouwen. De twee mannen werden snelle vrienden toen Burke naar Tanner's Close verhuisde, waar Hare en zijn vrouw een pension runden.
Hun eerste ervaring met de kadaverhandel vond plaats in december 1827, toen een van de huurders van Hare, een gepensioneerde van het leger genaamd Old Donald, stierf terwijl hij Hare £ 4 huur verschuldigd was. Deze schuld leidde ertoe dat de twee mannen besloten om de verliezen van Hare terug te verdienen door het lichaam van Old Donald aan de medische school te verkopen. Nadat de timmerman de kist van Old Donald bij het pension had afgeleverd, wogen Burke en Hare de kist met bruiningsschors. Vervolgens brachten ze het lichaam naar de Universiteit van Edinburgh, waar professor John Knox, een populaire anatomiedocent, het lichaam kocht voor £ 7 en 10 shilling.
Resurrectionists at Work Public Domain via WikiCommons
De slachtoffers
Maanden nadat ze het lichaam van Old Donald hadden verkocht, pleegden de twee mannen hun eerste moord. Een andere huurder van Hare, Joseph genaamd, werd ziek van koorts en Hare was bang dat zijn ziekte slecht voor de zaken zou zijn. Hare schakelde Burke opnieuw in en nadat hij Joseph whisky had gegeven, verstikte Hare het slachtoffer terwijl Burke over zijn romp lag en Joseph immobiliseerde. Deze keer betaalde Dr. Knox £ 10 voor het lichaam.
Aangespoord door het gemakkelijke geld, begingen Burke en Hare in tien maanden tijd minstens 16 moorden. Ze richtten zich op de armste gemeenschappen van Edinburgh - mensen van wie de afwezigheid de minste argwaan wekte. Ze vermoordden prostituees, straatvegers, een oudere grootmoeder en haar stomme kleinzoon, zelfs een familielid van Burke's vrouw. Ze verkochten de lijken aan Dr. Knox, die nooit vragen stelde. De hebzucht van Burke en Hare werd onverzadigbaar; ze werden echter ook onvoorzichtig.
In april nodigde Burke twee vrouwen, Mary Paterson en Janet Brown, bij hem thuis uit voor een drankje. Hoewel Janet na een paar uur vertrok, viel Mary aan tafel in slaap en werd vermoord door de twee mannen. Maanden later verkochten ze het lichaam van een bekende gehandicapte kinderartiest genaamd 'Daft Jamie' aan Dr. Knox. Verschillende studenten van Knox herkenden zowel Mary als Jamie's lichamen, en de verdenkingen rond de leveranciers van Dr. Knox werden gewekt
.Burke Murdering Margery Campbell Public Domain via WikiCommons
