We weten allemaal dat Shakespeare zich in veel van zijn toneelstukken graag overgaf aan gewelddadige beelden en publiekstraumatische scènes. De drie belangrijkste genres die hij schreef waren komedie, romantiek en tragedie - en de tragedies kwamen zeker niet tekort aan geweld; zelfs de mildere toneelstukken zoals Cymbeline, Othello en Julius Caesar zijn nog steeds vol van verkrachting, moord, oorlog en zelfmoord. Maar welke van zijn meesterwerken, bedoeld voor Elizabethaans en Jacobaans publiek, was het meest schokkend?
Houd er rekening mee dat sommige van deze videoclips grafische inhoud bevatten.
Romeo & Juliet (voor het eerst gepubliceerd 1597)
Het verhaal van de favoriete 'met sterren gekruiste geliefden' van Groot-Brittannië opent en sluit met de dood. Het stuk speelt zich af in Verona en begint met de executies van een dienaar uit de familie Montague en de andere uit de rivaliserende familie Capulet vanwege hun straatgevecht: het stuk portretteert onmiddellijk geweld als gevolg van de vete van vooroordelen waar het stuk om draait. Tybalt van de familie Capulet daagt Romeo uit voor een duel nadat hij bij hun huis een bal binnensluipt. Romeo weigert en Mercutio vecht namens hem, maar met fatale gevolgen, en daarom doodt Romeo - bereden met schuld en verdriet - Tybalt. Het hoogtepunt van het stuk is dat Juliet zichzelf gedrogeert om er dood uit te zien, Romeo kende de waarheid niet toen hij hoorde van haar dood, en in uiterste wanhoop neemt hij zijn eigen leven (na het vermoorden van Parijs, Juliet's voorgestelde echtgenoot in spe). Juliet ontwaakt voortaan om haar ware minnaar dood te vinden, en pleegt zelfmoord om vrij te zijn van een wereld die geplaagd wordt door geweld en om herenigd te worden met Romeo. Bijna alle personages in het stuk die verbonden zijn met de familie Capulet of Montague zijn onvermijdelijk gebonden aan het geweld, dat pas wordt opgelost als ze besluiten dat het nodig is om beleefd te zijn vanwege het offer dat de jonge geliefden brengen. Shakespeare biedt een perspectief op het oneerlijke en overweldigende karakter van geweld in de wereld, maar ook hoe het uiteindelijk een gevoel van hoop en verzoening brengt.
'Twee huishoudens, beide waardig
In het mooie Verona, waar we onze scène neerzetten
Van oude wrokbreuk tot nieuwe muiterij
Waar burgerlijk bloed burgerhanden onrein maakt.
Van nu af aan de dodelijke lendenen van deze twee vijanden
Een paar met sterren gekruiste minnaars nemen hun leven
Wiens onterechte zielige omverwerping
Behandel met hun dood de strijd van hun ouders. ”(Proloog 1 - 8).
Macbeth (voor het eerst gepubliceerd 1623)
Eerlijk is vals en vals is eerlijk met Shakespeare's tiranniespel onder koningen in Schotland, met geweld dat de destructieve effecten van egoïstische politieke ambitie doordringt en belichaamt. Nadat Macbeth zijn vrouw heeft laten weten dat drie heksen zijn troonopkomst hadden geprofeteerd, dwingt ze hem de huidige koning te vermoorden om de koninklijke titel toe te eigenen, en bijgevolg vermoorden ze andere personages die de waarheid mogelijk bekend zouden kunnen maken. Macbeth laat zijn vriend Banquo en de familie van Banquo afslachten omdat ze een bedreiging vormden voor zijn status, die op tragische wijze de moord op een kind op het podium met zich meebrengt. Lady Macbeth pleegt uiteindelijk zelfmoord omdat ze gek wordt van schuldgevoelens, en het stuk eindigt in gevecht met de loyale Schotse edelman Macduff, die Macbeth onthoofdt. Nu het woord 'bloed' meer dan 40 keer in de tekst wordt gebruikt, gebruikt Shakespeare geweld in Macbeth als een apparaat om de grafische actie vooruit te stuwen, met gemanipuleerde taal om de preoccupatie van het publiek met het spektakel van wreedheid te tonen.
'Ik dacht dat ik een stem hoorde huilen, Slaap niet meer!
Macbeth vermoordt slaap, - de onschuldige slaap;
Slaap, dat breekt de zorg van ravell, De dood van het leven van elke dag, een pijnlijk arbeidsbad, Balsem van gekwetste geesten, de tweede gang van de natuur, Hoofdvoeder in het levensfeest ”(II.II.32 - 37).
Hamlet (voor het eerst gepubliceerd 1603)
Hamlet ziet regelmatig gewelddadige handelingen plaatsvinden in opeenvolgende calamiteiten. Prins Hamlet speelt zich af in Denemarken en wordt geconfronteerd met de geest van zijn vader, koning Hamlet, die hem vertelt dat hij door zijn broer, Claudius, is vermoord om de troon toe te eigenen en met de koningin te trouwen. Omdat hij denkt dat Polonius, de nieuwe raadgever van de koning, Claudius Hamlet bespioneert achter een gordijn, vermoordt Hamlet hem op brute wijze irrationeel. Polonius 'dochter en Hamlets liefdesbelang Ophelia wordt gek en pleegt zelfmoord, en Hamlet laat twee personages executeren. Er vindt een schermwedstrijd plaats tussen Hamlet en Claudius 'zoon Laertes, die Claudius heeft georganiseerd. Maar het mes van Laertes 'zwaard is vergiftigd, waardoor Hamlet en Laertes dodelijk worden verwond, terwijl de koningin ondertussen per ongeluk vergiftigde wijn drinkt, en Hamlet vermoordt Claudius vlak voordat hij zelf sterft. Het geweld in Scene Four, waarbij bijna alle personages dood achterblijven, verlicht het geweld dat het hele toneelstuk doordringt, aangezien elke actie slechts een reactie is op een eerdere gebeurtenis. Hamlet fungeert als een waarschuwend verhaal voor het publiek van Shakespeare, aangezien de irrationaliteit van prins Hamlet het toneelstuk tot zijn bloederige conclusies duwt.
'Denk je dat niet, sta me nu toe …
Hij die mijn koning heeft vermoord en mijn moeder hoerde, Kwam tussen de verkiezingen en mijn hoop, Zijn hoek uitgegooid voor mijn eigen leven, En met zo'n cozenage is het geen perfect geweten
Om hem te stoppen met deze arm? En het mag niet verdoemd zijn
Om deze kanker van onze aard te laten komen
In verder kwaad? ' (V.II.63 - 70)
King Lear (voor het eerst gepubliceerd 1608)
Een overvloed aan gore vormt de basis van King Lear en emuleert bijgevolg de aard van de mensheid als het gaat om lijden, verwantschap en waanzin. King Lear besluit zijn koninkrijk te verdelen over zijn drie dochters, en schenkt degene die bewijst dat ze het meest van hem houden met het grootste deel. De graaf van Gloucester hoort dat twee van Lear's dochters, Regan en Goneril, van plan zijn de koning te vermoorden, dus waarschuwt hij Lear, maar de dochters komen erachter en Regan's echtgenoot Cornwall steekt Gloucester's ogen uit om wraak te nemen. Een dienaar probeert Cornwall te helpen en te verwonden, maar Regan doodt de dienaar als reactie, terwijl Gloucester op dit punt zelfmoord wenst en Lear geleidelijk aan in waanzin vervallen. Vervolgens is er meer moord en zelfmoord, komen legers samen in de strijd waar meer bloed wordt vergoten, wordt Lear's bewezen loyale dochter Cordelia geëxecuteerd en wordt de koning zo overweldigd, resulterend in zijn uiteindelijke dood. Shakespeare heeft misschien gezinspeeld op de fascinatie van het huidige publiek met grafische weergaven, maar uiteindelijk bewijst het stuk dat ondanks degenen die lijden brengen over het algemeen voor de rechter worden gebracht, degenen die het helemaal niet verdienen, ook diep lijden. Voor veel critici van toneelstukken van Shakespeare kan al dit geweld algemeen worden beschouwd als een weerspiegeling van de aard van de mens.
'Huil, huil, huil, huil! O, jullie zijn mannen van stenen:
Als ik uw tongen en ogen had, zou ik ze zo gebruiken
Die hemelgewelf zou moeten kraken. Ze is voor altijd weg!
Ik weet wanneer iemand dood is en wanneer hij leeft;
Ze is dood als aarde ”(V.III.256 - 260).
