Jerez de la Frontera, in Zuid-Spanje, heeft een aantal enorm invloedrijke artiesten voortgebracht, vooral op het gebied van flamenco: inderdaad, veel liefhebbers zullen je vertellen dat dit de echte geboorteplaats van de kunstvorm is. Lees verder om meer te ontdekken over de beroemdste zonen en dochters van deze prachtige stad.
Don Antonio Chacón (flamencozanger; 1869-1929)
Antonio Chacón bracht het grootste deel van zijn jeugd door met rondhangen in de schoenenwinkel van zijn vader in Jerez. Hier ontmoette hij de gitarist Javier Molina, met wie hij later door Andalusië reisde en flamencostijlen op het punt van uitsterven bestudeerde en herleefde. Chacón stond bekend om zijn zuivere, hoge stem die leunde naar de cante Andaluz, een lichtere zangstijl dan cante gitano of 'zigeunerzang'. Hij blijft de enige flamencokunstenaar die "Don" als voorvoegsel op zijn naam heeft staan, als erkenning voor zijn uitzonderlijke vocale vaardigheden.
José Mercé (flamencozanger; 1955)
Geboren José Soto Soto, Mercé kreeg zijn bijnaam als jongen, toen hij deelnam aan het koor van de Basilica de la Merced in de flamenco-barrio van Santiago. Hij begon op zijn twaalfde op te treden in flamencofestivals en nam op zijn dertiende zijn eerste album op, Bandera de Andalucia. De plaat lanceerde Mercé op een carrière vol sterren, waarin hij de wereld rondreisde met toonaangevende dansoutfits en gezongen met de beste flamencogitaristen van zijn generatie. In 2010 ontving hij de Medal of Andalusia voor zijn bijdragen aan zijn kunst.
Jose Mercé | © Salparadis / Shutterstock
La Paquera de Jerez (flamencozanger; 1934-2004)
Francisca Garrido werd geboren in San Miguel, een van de twee flamencobarrio's van Jerez, en stond bekend als de 'koningin van de Buleriás' vanwege de schoonheid waarmee ze die verscheidenheid aan liedjes zong. Een cuchichi, of halve zigeuner, "La Paquera" werd een van de meest gerespecteerde flamencokunstenaars van de laatste twintigste eeuw en studeerde af van het zingen in de smederijen en de slachthuizen van Jerez tot de meest prestigieuze flamencoclubs - peñas - in Madrid en Sevilla. Ze verscheen ook in films en kreeg een fanbase in Japan na een optreden met de Japanse danser Yoko Komatsubara.
Lola Flores (zangeres, danseres, actrice; 1923-1995)
Gevierd door een monument in haar thuisbarrio San Miguel, staat Lola Flores zowel bekend om haar 38 filmoptredens als om haar associatie met de Andalusische folklore (zowel als zangeres als danseres). Nadat ze op 16-jarige leeftijd haar debuut maakte in Jerez, verhuisde ze naar Madrid, waar ze in 1951 een tweejarig contract tekende voor zes miljoen peseta's: destijds was het het bestbetaalde entertainmentcontract dat ooit was getekend. Af en toe in moeilijkheden met de autoriteiten voor het niet betalen van belastingen, werd deze kleurrijke Jerezana herdacht in de biopic 2007 Lola, La Pelicula.
Het monument voor Lola Flores in de buurt waar ze in Jerez is geboren | © Jerezplataforma / WikiCommons
El Chocolate (flamencozanger; 1931-2005)
Verbonden (aan zijn moeders kant) met de invloedrijke Montoya flamenco-dynastie, kreeg Antonio Montoya de bijnaam "The Chocolate" vanwege zijn donkere zigeunerhuid. Geboren in Jerez, leerde hij zingen op de Alameda de Hércules in Sevilla - een voormalige ontmoetingsplaats voor flamencokunstenaars en stierenvechters die nu een trendy nachtclub is - voordat hij een carrière begon waarin hij optrad met de toonaangevende gitaristen van zijn tijd. Montoya blonk uit in traditionele zigeunerstijlen zoals soleares en toña's en zijn laatste opname, "Mis 70 Años Con el Cante", won in 2003 een Latin Grammy.
Juan Padilla (stierenvechter; 1973)
Juan Padilla werd op 21-jarige leeftijd een volwaardige stierenvechter in de ietwat vreemd uitziende arena in zijn woonplaats Jerez. Hij is nu een van de beste torero's ter wereld en een beroemdheid op de A-lijst in Spanje, die veel publiek trekt wanneer hij optreedt. Padilla werd tijdens een stierengevecht in oktober 2011 gruwelijk in het gezicht geslagen, waardoor zijn linkeroog en gehoor in zijn rechteroor verloren gingen. Slechts vijf maanden later stond hij echter weer voor de stieren, met een ooglapje dat hem de bijnaam “The Pirate” opleverde.
Stierenvechter Juan Jose Padilla | © GUILLAUME HORCAJUELO / EPA-EFE / REX / Shutterstock
