Antoine de Maximy is een Franse backpacker en tv-presentator van J'irai dormir chez vous (wat betekent 'ik slaap bij jou thuis'), een populaire reisshow uitgezonden op Canal + en Frankrijk 5. Het doel is om spontane accommodatie te verzekeren bij de lokale bevolking, en om ondergedompeld te worden in de lokale cultuur en manier van leven.
Elke aflevering bevat zelf opgenomen video's van zijn solo-reizen over de hele wereld, waarbij hij de grenzen van menselijke vriendelijkheid verkent en onderweg blijvende vriendschappen sluit. De afgelopen 14 jaar is Antoine opgedoken in landen over de hele wereld en heeft hij een plek gevonden om te verblijven door mensen te vragen die hij tegenkomt op straat. Hij heeft tot nu toe 57 landen bezocht als onderdeel van zijn show.
Naast het Nga Phe Kyaung-klooster aan het Inlemeer, Myanmar © Antoine de Maximy
De reismethode van Antoine heeft over de continenten gewerkt, in landen als Albanië, Thailand, Nicaragua, het Caribisch gebied, Portugal, Nederland en zelfs diep in de woestijn met de Massai-stam. Hij verbleef op enkele bizarre plekken, zoals een ziekenhuis, een tandartspraktijk en een basisschool. Wat nog ongelooflijker is om te zien, is hoe hij rondkomt als er geen gemeenschappelijke taal is om mee te communiceren.
Met het Sydney Opera House in de verte, Australië © Antoine de Maximy
Verrassen mensen je over het algemeen met hun vriendelijkheid?
Ja, mensen zijn erg gastvrij geweest, vooral in Marokko. Zoveel mensen wilden dat ik bij hen kwam logeren dat ik tussen hen moest kiezen; ze wilden allemaal dat ik thee ging drinken!
Marokko © Antoine de Maximy
Is er een bepaalde daad van vriendelijkheid die in je geheugen is blijven hangen?
Als ik deze documentaires maak, is het mijn doel om bij iemand in huis te blijven. Maar ik heb geen bemanning bij me, dus ik heb mijn spullen in een hotel gestopt, wat betekent dat ik altijd kan terugkeren. Dit betekent dat ik niet onbeleefd tegen mensen hoef te zijn, ik heb nooit een slechte positie. Meestal heb ik een reserve-oplossing.
Een keer in het dorp Catemu, Chili, was er geen hotel. Het was gesloten, waardoor het belangrijker was om te slagen. Er was een bakker die mij als iemand in een heel slechte situatie zag en mij taart kwam geven! Ik vroeg hem of ik bij hem mocht blijven en hij zei dat hij geen ruimte had. Maar hij zag me later nog steeds op straat en stond erop een oplossing te vinden.
Zijn broer was tandarts en opende zijn operatie voor mij door een matras op de grond te leggen bij de stoel van de tandarts. Hij was erg aardig en bood me de volgende ochtend zelfs eten aan!
Zijn sommige landen moeilijker om te couchsurfen dan andere?
Sommige landen waren lastig, zoals de Verenigde Arabische Emiraten, Japan en Iran, omdat het een heel andere manier van leven is dan Europa. Maar dat is interessanter voor de film. Zoals in het leven, als het altijd zonnig was, zou het saai zijn. De zon is interessant omdat je de regen hebt.
Het hangt ook af van de buurt, net als in Engeland. Maar ik ben nog nooit door iemand geraakt of had veel problemen. Er waren mensen met geweren in Santa Lucia in West-Indië, dus het kan natuurlijk soms eng en een beetje lastig zijn, maar niemand heeft me aangeraakt.
Ergens in Berlijn © Antoine de Maximy
Is een verblijf bij de lokale bevolking de beste manier om een cultuur te leren kennen?
Vast en zeker. Als je met een gids gaat, zie je wat toeristen graag zien, zoals traditionele kleding, maar dat is niet altijd de waarheid. Tijden veranderen. Als ik een Massai met een motor zie, draagt hij traditionele kleding, maar ook een pak en leren jas. Dit is het echte leven. Als je een gids neemt, zul je dat niet zien. Hij zal deze man verbergen omdat dit niet is wat toeristen zoeken.
Ethiopië 2006 © Antoine de Maximy
Hoe overwin je de angst om volslagen vreemden te benaderen, gesprekken aan te knopen en te vragen om bij hen te blijven?
U hoeft niet bang te zijn! Als je lacht en zij glimlachen, weet je al dat het contact goed gaat. Als je lacht en zij niet, dan keer je gewoon terug.
Met een monnik, voormalig luchtmachtpiloot en leraar Engels, in Sankar, Myanmar © Antoine de Maximy
Waar is een van de vreemdste plekken waar je de nacht hebt doorgebracht?
Ik was in Lalibela, in de Amhara-regio in het noorden van Ethiopië, en we sliepen in een rij onder een beschutting van takken in het stof. We waren zo dichtbij dat ik hun adem voor me kon voelen. Ik sliep op een grote steen en er waren veel muggen, maar na twee of drie uur viel ik in slaap, zo moe was ik.
Wat vind je het leukst aan deze ervaringen?
Ik hou van alles, van motorrijden in de bush, lachen met de Massai - zelfs als mijn motor kapot was. Als het goed gaat, is het goed voor de film. Maar als het niet zo goed gaat, is het ook goed voor de film! Daarom houden mensen van dit programma, we weten nooit wat er daarna zal gebeuren. In Nicaragua, afgelopen oktober, at ik net een hamburger en zei dat er niet veel gebeurde toen er plotseling een enorme crash was.
Met twee Sisters of Perpetual Indulgence in San Francisco © Antoine de Maximy
De opwindende volgende stap van Antoine de Maximy is het maken van een film voor de bioscoop. 'Ik heb net een script geschreven voor een speelfilm met acteurs. Het is te vroeg voor details, maar ik werk eraan. '
Je kunt een aflevering van J'irai dormir chez vous met Engelse ondertitels hieronder bekijken.
