New York City heeft veel bars, maar McSorley's is zeker bijzonder. Als een van de oudste tavernes van New York, die al sinds de jaren 1800 bestaat, is McSorley's Ale House een instelling. Lees verder om meer te weten te komen over de erfenis en beroemde klanten.
Old Ale House van McSorley | © Scott Beale's fotostream / Flickr
Op 15 East 7th Street, gelegen in de schaduw van The Cooper Union, staat McSorley's Old Ale House, een blijvend overblijfsel van de rijke cultuur, geschiedenis en belichaming van de Amerikaanse droom. Toen John McSorley met zijn vrouw Mary zijn epische reis van Dublin, Ierland naar New York maakte, had hij zich waarschijnlijk alleen maar kunnen voorstellen dat zijn taverne de komende 150 jaar een kenmerk van de stad zou worden.
In New York City komen en gaan tavernes en weinigen kunnen de tand des tijds doorstaan. Sommigen hebben hun kavels langer bezet dan die van McSorley, zoals de Ear Inn op 326 Spring Street of Fraunces 'Tavern op 54 Pearl, een van de oudste overgebleven gebouwen in Manhattan, daterend uit 1785.
Maar weinig etablissementen zullen hun oorspronkelijke geest behouden, zoals de salon van McSorley, een geest die nog steeds wordt gedragen en eigendom is van de familie Maher. Hoewel de houten muren en deuren door slijtage kunnen worden geëtst en gekerfd, blijven de schoonheid en nostalgie behouden in het gladde bier dat wordt gegoten en de beschermheren die daar de waarheid leenden voor het motto, we zijn hier geweest voordat je werd geboren.
Het reed de vurigheid van Abraham Lincoln's historische Cooper Union Address in New York City. Ze dienden de 16e president hun kenmerkende brouwsel, alleen om later het noodlottige nieuws over zijn moord in april 1865 te betreuren. Vreemd genoeg deelt Lincoln deze gelijkenis met JFK, die naar verluidt ook het geroosterde pils van McSorley had geproefd.
McSorley's, ooit profetisch "The Old House at Home" genoemd, gaf veel New Yorkse deegjongens hun laatste smaak van thuis voordat ze naar de frontlinies van de Eerste Wereldoorlog trokken. Hun erfenis blijft in het aantal draagarmen dat nog steeds boven de bar hangt, voor degenen die niet terugkwamen, konden hun belofte om ze terug te halen niet nakomen. Ze hangen aan een ijzeren kroonluchter boven de bar die niet mag worden aangeraakt. Toch had Theodore Roosevelt misschien net zoveel gezien, aangezien zijn vervaagde portret uitkijkt op de plek die hij ooit in deze tijd bezette.
McSorley's in Corner Bistro | © Derek Key's fotostream / Flickr
Als deze met beelden gevulde muren oren hadden die ze misschien hadden gehoord, broeden William 'Boss' Tweed, de beruchte New Yorkse politicus en mogol van Tammany Hall, zijn plan uit om miljoenen belastingbetalers te stelen. Tweed herinnerde zich waarschijnlijk nog de smaak van McSorley's ales uit zijn New York Federal Prison-cel, die ooit in Ludlow en Broome Street stond, waar hij stierf in 1878.
Collega-filantroop en uitvinder van de eerste stoomlocomotief Peter Cooper bezocht ook de Ierse taverne. De kans is groot dat Cooper zijn nederlaag aan Samuel J. Tilden nipte voor de democratische benoeming tot president. Tilden had misschien hetzelfde nagedacht toen hij de verkiezing van dat jaar in 1876 verloor van Rutherford B. Hayes.
McSorley's staat bekend als een van de laatste clubhuizen voor heren. Maar vanuit zijn vurige greep op de status-quo stond de taverne nog steeds aan de vooravond van sociale verandering - al was het maar met tegenzin - door een zaak te verliezen die in 1970 voor het Hooggerechtshof was gehoord. McSorley's werd toen gedwongen om vrouwelijke klanten te dienen, en er is dit veranderde ongetwijfeld voor altijd de sociale barscene in New York City.
De met zaagsel bedekte vloeren van de herberg werden in een keer geschud door folkzanger en songwriter Woody Guthrie, die het iconische nummer 'This Land is Your Land' schreef. McSorley's diende ook journalist Hunter Stockton Thompson, schrijver en voormalig lid van het Ierse Republikeinse leger, Brendan Behan, en dichter Paul Blackburn die op 14-jarige leeftijd met zijn moeder naar Greenwich Village verhuisde.
In een tijd dat veel etablissementen in het zuiden mogelijk nog alleen blanken dienden, diende de historische taverne de Afro-Amerikaanse dichter, drama en muziekcriticus Everett LeRoi Jones die in januari vorig jaar stierf.
McSorley's Bar | © Thomas Hawk's fotostream / Flickr
Sommige artiesten creëerden hun eigen eerbetoon aan de salon, zoals EE Cummings die zijn gedicht getiteld: "Ik zat in McSorley's" en noemde het "het bier, dat je nooit oud laat worden." De Amerikaanse schilder John French Sloan vereeuwigde de taverne in zijn werk uit 1912, getiteld 'McSorley's Bar'.
Deze mensen hebben hun stempel op de wereld gedrukt, en alsof McSorley het als een plicht had aangenomen, stemde ermee in om een aandenken aan hun bijdragen te worden. Deze bescheiden alkoof is een hal van degenen die we niet mogen vergeten, zoals een herdenkingsfoto van brandweerlieden die op 9/11 zijn gevallen - van wie sommigen helmen een muur achter de bar sieren.
Het is meteen duidelijk dat er tot op de dag van vandaag geen muziek is. Het risico te lopen om de traditionele media van 'conversatie eerst' te behouden, heeft misschien onbedoeld de meest ware achterban van de huidige sociale media geboren. Als dat niet zo was, heeft McSorley's misschien niet zijn eigen bijdrage geleverd aan zoveel maatschappelijke bewegingen in literatuur, journalistiek en drama.
Dus trek een stoel omhoog en bestel met je bier een bord met cheddarkaas, crackers en rauwe uien (echt waar). Want uw beschermheerschap kan op een dag ook uw toegang zijn tot de annalen van geschiedenis en cultuur - zolang u acht slaat op hun andere aloude motto: goed zijn of weg zijn.
Dark at McSorley's Old Ale House | © Scott Beale's fotostream / Flickr
Old Ale House van McSorley, 15 East 7th St.New York, NY, VS, +1212473 9148
