Howards End van EM Forster, gepubliceerd in 1910, omvat Bloomsbury, Londen op het hoogtepunt van Edwardian Groot-Brittannië. Een studie van sociale bewegingen, gedragscodes, klassenverdelingen en relaties tussen families, de thema's en klimaatmomenten van de roman bevinden zich op de fysieke locatie van Howards End, een huis in het land. Het Londense gebied Bloomsbury wordt echter ook binnen de roman gebruikt als middel om de sociale waarden, klassenpolitiek en snelle modernisering die inherent zijn aan het Edwardiaanse tijdperk te verkennen.
Howards End vertelt het verhaal van drie verschillende families. De eerste familie, de Wilcoxes, is rijk en gevestigd en heeft in de 19e eeuw fortuin gemaakt in de Britse koloniën. Hun familiehuis heet Howards End, dat de focus van de roman wordt. De tweede is de Schlegels, een gezin van drie zussen die in Duitsland in contact komen met de Wilcoxes. De zussen zijn beschaafd, goed opgeleid en vooruitstrevend met hun politieke opvattingen, en komen de Bloomsbury-set vertegenwoordigen, waar Forster lid van was. De Bloomsbury-groep was een verzameling intellectuelen, schrijvers en kunstenaars die aan het begin van de 20e eeuw in en rond Bloomsbury woonden en die liberaal waren in hun experimenten om waarheid, schoonheid en de menselijke ervaring in hun werken te vertegenwoordigen. De laatste familie is Leonard en Jacky Blast, een verarmd stel dat de andere kant van de sociale munt in Edwardian Londen vertegenwoordigt.
Bedford Gardens | © David West / WikiCommons
De roman volgt het complexe, met elkaar verweven leven van deze drie families en richt zich op de sociale conventies en scheidslijnen die hun interacties en de plot van de roman aansturen. Progressieve noties van samenleving en gelijkheid worden verkend, in het bijzonder de rechten van vrouwen en het verschil tussen de verschillende sociale klassen op dat moment. De drie Schlegel-zussen zijn de hoofdrolspelers van de roman en hun overeenkomsten met de Bloomsbury-groep plaatsen de roman vierkant in zowel dit sociale milieu als de fysieke ruimte van Bloomsbury, Londen.
Howards End weerspiegelt dat Londen aan het begin van de 20e eeuw een plaats van snelle verandering was. De bevolking groeide en de klassenindelingen van de Britse samenleving begonnen tegelijkertijd te vervagen en tegelijkertijd te versterken. 'Maak alleen verbinding!' is EM Forsters epigraaf van de roman en is de sleutel tot het begrijpen van de tekst. In Howard's End laat Forster zien hoe het overwinnen van politieke, gender- en klassenverschillen de samenleving onvermijdelijk tot een betere en meer open plek om te leven zal maken. "Alle mannen zijn gelijk - alle mannen, dat wil zeggen, die paraplu's bezitten" toont ook aan hoe centraal geld en macht zijn voor de roman, belichaamt hoe het de personages scheidt en ze ook samenbrengt.
Binnen Howards End toont Forster zijn geloof in menselijke relaties en hun vermogen om te zegevieren ondanks de dramatisch veranderende samenleving van de vroege 20e eeuw. Bovenal gebruikt de roman de vooruitstrevende ideeën en overtuigingen van de Bloomsbury-groep, belichaamd door de Schlegel-zusters, om te laten zien hoe de samenleving kan evolueren van klasse en genderverdeling naar een moedige nieuwe wereld van empathie, begrip en sociale gelijkheid. In de roman wordt Bloomsbury het knooppunt van dit argument, aangezien de fysieke setting binnen de roman interageert met de symboliek van de associatie met de Bloomsbury-groep.
