Le Clézio: ondervragen Frans-Mauritiaanse identiteit

Le Clézio: ondervragen Frans-Mauritiaanse identiteit
Le Clézio: ondervragen Frans-Mauritiaanse identiteit
Anonim

JMG Le Clézio is een Frans-Mauritiaanse romanschrijver en professor geboren in Nice. Zijn vader was van Franse etniciteit, maar werd geboren in Mauritius in een tijd dat het eiland een Brits bezit was. Le Clézio, die in 2008 de Nobelprijs voor de Literatuur won, is een productieve schrijver wiens werken zijn dubbele identiteit weerspiegelen.

Image

JMG Le Clézio is het bekendste culturele icoon van Mauritius. Le Clézio, die zowel de Mauritiaanse als de Franse nationaliteit bezit, onderhoudt sterke persoonlijke banden met het eiland. Hij zei ooit in een interview: 'Ik beschouw mezelf als een balling omdat mijn familie volledig Mauritiaans is. Al generaties lang werden we gevoed met Mauritiaanse folklore, eten, legendes en cultuur

.

Aan de andere kant hou ik van de Franse taal, misschien wel mijn echte land '. Frankrijk blijft de dominante culturele invloed op Mauritius sinds het er voor het eerst de controle over kreeg in 1715, ondanks dat het het eiland in 1810 aan de Britten had afgestaan ​​tijdens de Napoleontische oorlogen.

Image

Le Clézio begon op achtjarige leeftijd met schrijven tijdens een reis van een maand naar Nigeria, waar hij en zijn gezin zich uiteindelijk zouden vestigen. Zijn bekwaamheid werd snel erkend nadat hij voor het eerst werd gepubliceerd: op 23-jarige leeftijd leverde zijn eerste roman Le Proces-Verbal (The Interrogation, 1963) hem de Prix Renaudot op. Minstens zesendertig van zijn boeken, waaronder korte verhalen, romans en essays, zijn sinds zijn debuutroman gepubliceerd, waarmee hij een van de grootste hedendaagse literaire figuren van Frankrijk is geworden.

Van 1963 tot 1977 onderzocht Le Clézio thema's als taal, waanzin en schrijven. Zijn schrijfstijl kenmerkte zich door experimenteren en vernieuwen in vorm. Maar halverwege de jaren zeventig, toen hij veel begon te reizen, veranderde zijn methode opmerkelijk, omdat hij werd geïnformeerd door meer traditionele verhaalstructuren. Zijn stijl werd steeds soberder en de kunstzinnigheid van zijn werk lag in de eenvoud van de taal. Hij gebruikte populaire thema's zoals reizen, adolescentie en jeugd die een groter publiek trokken.

De apotheose van Le Clézio's lovende kritieken mondde uit in de toekenning van de Nobelprijs voor de Literatuur 2008. De Zweedse Academie beschreef Le Clézio als 'een auteur van nieuwe vertrekken, poëtisch avontuur en sensuele extase, ontdekkingsreiziger van een mensheid voorbij en onder de regerende beschaving'.

door Christina Anthoulaki