Voor architecten is er een rijke erfenis in zowel de paleizen als de lemen hutten van India. Er is ook inspiratie in internationale architectuur, haar tradities en innovaties. Te midden van deze meervoudige invloeden ontdekken hedendaagse Indiase architecten een stijl voor hedendaags India. We nemen de Indiase architecten onder de loep, waardoor traditie wordt gekenmerkt door moderne structuren.
Lotus Mahal, Karnataka, India © Pixabay
Achyut Kanvinde (1916-2002)
Achyut Kanvinde, die ook samenwerkte met de modernistische architect en Bauhaus-oprichter Walter Gropius, behandelde proportionele geometrie, economische vormen, stalen frames en gewapend beton. Zijn werk biedt veel bruikbaarheid in het Indiase klimaat en drukt sociale verandering uit. Bij IIT Kanpur laten verhoogde looppaden schaduwrijke paden toe en verbinden ze afzonderlijke activiteitengebieden. Bij Dughsagar heeft de iconische zuivelfabriek een uniform witte en puur functionele vorm - het weerspiegelt de niet-elitaire 'witte revolutie' in melk die de zuivelcoöperatie initieerde.
IlT Kanpur Visitors Hostel / © WikiCommons
Brinda Somaya (geb.1949)
"Het geweten van de gebouwde en onbebouwde omgeving zijn" is de filosofie die de praktijk van Brinda Somaya van energie voorziet. Haar werk verenigt architectuur met sociale rechtvaardigheid en conservering. Ze heeft zowel gebouwen gebouwd als geconserveerd met aandacht voor het behoud van hun historische betekenis. Ze heeft ook architectonische rehabilitatieprojecten georganiseerd, zoals het Bhuj-project, waarbij dorpelingen betrokken waren bij het bespreken en ontwikkelen van het conceptuele en esthetische ontwerp.
Goa Institute of Management door Brinda Somaya | © Soham Banerjee / Flickr
BV Doshi (geb.1927)
Voordat hij in India ging oefenen, werkte BV Doshi samen met modernistische en hedendaagse reuzen Le Corbusier en Louis Kahn. Doshi behoudt een modernistisch randje, maar voegt een kenmerkende Indiase geest toe. Sangath is een modernistische maar toch aardse idylle, met rustgevende witte gewelven en vrijstaande potten tegen weelderige groene gazons. Het National Institute of Fashion Technology interpreteert daarentegen de Ahmedabadi baori - of step-well - naast staal en beton.
Charles Correa (geboren 1930)
Aan de grens van de hedendaagse Indiase architectuur is Charles Correa bedreven in het gevoelig tegemoetkomen aan behoeften en het bewaren van geschiedenis. In Kanchanjunga Apartments verzoenen flats binnenplaatsen en de verbonden ruimtes van traditioneel wonen met de stedelijke context van een appartementengebouw. Indiase waarden voor het verbinden van paden en geschiedenis blijven diep in zijn werk hangen - zelfs zonder duidelijke verwijzing - zoals in de glorieuze uitgestrekte lijnen van het Champalimaud Center for the Unknown in Lissabon.
Ismaili Center in Toronto, Charles Correa | © Salim Nensi / Flickr
Hafeez Contractor (geboren 1950)
Eigentijds, ongegeneerd in het voordeel van glamoureuze gebouwen, door critici als onorigineel bestempeld maar enthousiast gevraagd door zowel openbare als particuliere projecten, is Hafeez Contractor definitief een van de meest controversiële krachten die de skylines van het hedendaagse stedelijke India vormen. Zijn werken zijn meestal monumentale hommages aan hoogbouwstaal. Hij heeft echter ook in andere stijlen gewerkt, zoals te zien is in het Global Education Center in Mysore, dat de klassieke symmetrie, koepels en kolommen van Mysore-paleizen combineert met Dorische architectuur.
Wereldwijd onderwijscentrum in Mysore | © Ashwin Kumar / Flickr
Laurie Baker (1917-2007)
Laurie Baker, een Engelsman die het Indiase staatsburgerschap kreeg, had een diep respect voor ruimtes die waren opgeslagen in Indiase architecturale methoden. Vanwege zijn waarde voor lokale, organische en duurzame architectuur maakte hij gebruik van traditionele technieken en materialen en bedacht hij ook nieuwe. Hierdoor zou hij plaatsen afschermen van hitte, zonlicht en ventilatie toelaten, materialen minimaliseren en ongeëvenaarde esthetische schoonheid bieden. Hij werkte met bakstenen jali-muren, Mangalorean-kleitegels, gevlochten palmdaken, vijvers, binnenplaatsen en gebogen daken en muren om het Indiase landschap te revolutioneren.
Afbeelding van Laurie Baker / © WikiCommons
Nari Gandhi (1934-1993)
Nari Gandhi, een vriend en collega van de grote Frank Lloyd Wright, had een praktische, tactiele, ambachtelijke benadering van architectuur. Zijn eerste reactie was altijd op de specificiteit van de site; elk werk creëert een scape van aarde, steen, vorm en kleur. Gandhi staat bekend om opvallende innovaties zoals het stapelen van potten om een boog te maken of een trap van baksteen.
Nari Gandhi's Revdanda / © WikiCommons
Raj Rewal (geb.1934)
Raj Rewal is een verfijnde exponent van de Indiase volkstaal en wendt zich vaak tot inspiratie voor oude Indiase steden en townships zoals Fatehpur Sikri. Dit is vooral duidelijk in zijn Aziatische speldorp; de binnenplaatsen, tuinen en kronkelende straatjes maken er een levend erfgoedmuseum van. We zien het ook in de rechtbanken, galerijen en niveauveranderingen van de campus van het National Institute for Immunology. Rewal bouwt vaak met zandsteen en baksteen, en gaat zelfs zover dat hij glazen stenen gebruikt om zacht licht mogelijk te maken.
Hall of Nations, New-Delhi / Raj Rewal S
