Hoe de langste vlag ter wereld wordt gebruikt om te discussiëren over een eeuwenoud landgeschil

Hoe de langste vlag ter wereld wordt gebruikt om te discussiëren over een eeuwenoud landgeschil
Hoe de langste vlag ter wereld wordt gebruikt om te discussiëren over een eeuwenoud landgeschil
Anonim

Bolivia heeft afgelopen zaterdag een enigszins ongebruikelijke tactiek ontplooid in hun voortdurende strijd om hun toegang tot de zee terug te vorderen: een geweldige maritieme vlag van wereldrecordbrekende lengte. Door president Evo Morales omschreven als een 'vlag van maritieme rechtvaardiging', vereiste de enorme vlag tienduizenden mensen om samen te naaien en op hun plaats te houden tussen de steden El Alto en Oruro.

Het landgeschil gaat terug tot het einde van de 19e eeuw, toen Bolivia de oorlog in de Stille Oceaan verloor aan Chili. Als onderdeel van een vredesverdrag dat tussen de twee presidenten van die tijd was gesloten, raakte Bolivia ingesloten door zijn 250 mijl (400 kilometer) kustlijn toe te staan ​​in een alom bekritiseerde deal die velen vandaag nog steeds kwalijk nemen.

Image

Aangezien Bolivia toen het enige land in Zuid-Amerika werd zonder toegang tot de zee (Paraguay kan de Atlantische Oceaan bereiken via de Parana-rivier), zijn de economische gevolgen van een beperkte toegang tot de wereldmarkt ongetwijfeld ernstig. Om het nog erger te maken, is Bolivia sterk afhankelijk van de export van aardgas en mineralen, die allemaal tegen aanzienlijke extra kosten via de buurlanden moeten worden verzonden.

Wat ooit van ons was, zal weer van ons zijn © Dentren / WikiCommons

Image

Het is echter niet alleen de economische impact die de strijd van Bolivia inspireert om de zee terug te winnen, want de beweging is door de jaren heen stevig verankerd in de nationale psyche. Scholen leren kinderen van jongs af aan dat de zee hun eigendom is, terwijl politici lange tijd lokale steun hebben gekregen door nationalistisch sentiment op te slokken. Bolivianen van alle rangen en standen zullen inderdaad met overtuiging verkondigen dat hun onrecht is aangedaan en dat de daaropvolgende 100 jaar van wrok volledig gerechtvaardigd zijn.

Al dit collectieve nationalisme culmineert elk jaar op 23 maart, een datum die officieel door het hele land wordt waargenomen als el Dia del Mar ("de dag van de zee"). In een bizarre openbare vertoning gaan Bolivianen massaal de straat op om rond te paraderen in uitgesneden schepen, waarbij hun omvangrijke marine trots centraal staat.

De uitrol van de vlag dit jaar viel samen met een juridische procedure die net is begonnen in Den Haag, Nederland. Al in 2013 verzocht Morales het geschil officieel bij het Internationaal Gerechtshof. Nu de procedure eindelijk aan de gang is, kijken de Bolivianen aandachtig om te zien wat er de komende weken gebeurt.

Chili heeft eerder verklaard dat er "niets te onderhandelen is en dat zijn soevereine grenzen na de oorlog worden vastgelegd in een verdrag". Morales en de rest van Bolivia beginnen echter te verschillen. Ongeacht de uitkomst zijn de meeste waarnemers het over één ding eens: het is onwaarschijnlijk dat Chili enig land naar Bolivia zal teruggeven.