België is een land van architectonisch wonder, met verschillende verschuivingen in design doorheen zijn geschiedenis die een rijke dwarsdoorsnede van Europees erfgoed en design hebben gecreëerd. België staat bekend om de prachtige voorbeelden van Art Nouveau in Brussel en daarbuiten, geïllustreerd door de beroemde architecten Victor Horta en Henry van de Velde. Tegenwoordig zijn de hoofdstad en andere steden in de regio's Vlaanderen en Wallonië gevuld met diverse collecties hedendaagse architectuur, naast oudere gebouwen uit de afgelopen decennia.
Brussel | Het Atomium
Deze iconische structuur domineert de skyline van Brussel en concurreert met het minuscule maar geliefde Manneken-Pis als het meest iconische monument van Brussel. Gebouwd voor de Wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel, werd het Atomium gebruikt als het belangrijkste focuspunt van het evenement en als het belangrijkste middelpunt van het paviljoen. De structuur was bedoeld om te worden gedeconstrueerd en verwijderd aan het einde van de beurs, maar een liefde voor dit ongewone, maar toch aantrekkelijke architectonische monument heeft ervoor gezorgd dat het tot op de dag van vandaag bewaard blijft. Het is ontworpen door ingenieur André Waterkeyn, waarbij architecten André en Jean Polak de indrukwekkende bolvormige bollen hebben geplaatst en 'het atoom' hebben voltooid.
Binnen is er een winkel op de begane grond en een restaurant en een kijkgedeelte bovenaan. Het Atomium is uniek in zijn wezen en aanwezigheid; historisch, maar toch futuristisch, deze structuur is eindeloos eigentijds en inspirerend en weerstaat classificatie.
Antwerpen | Rechtbanken van Antwerpen
De visueel gedurfde en indrukwekkende Rechtbank van Antwerpen werd gebouwd als onderdeel van de revitaliseringsplannen voor het stadsdeel Zuid (zuid) en werd in 2006 door koning Albert II geopend. Een nadeel voor anderen om architectonische inspiratie uit te putten, deze nautische showcase is ontworpen door het Richard Rogers Partnership en lijkt op scheepszeilen die in een haven zijn aangemeerd. Voor een bedrag van £ 86 miljoen is dit project een belangrijk aandachtspunt geworden voor het land en fungeert het als een zuidelijke toegangspoort tot de stad.
Ivan Harbor werd geselecteerd als projectarchitect en de structuur is een grootschalige verzameling metalen zeilen, torens en bomen. Een groot deel van het gebouw is helder en wordt verlicht door natuurlijk licht met grote transparante gebieden. Binnen zijn er acht burgerlijke en strafrechtbanken, kantoren, kamers, 36 rechtszalen, accommodatievleugels, een café en een grote zaal, de Salle des Pas Perdus ('de hal van de verloren trappen').
Luik | Treinstation Luik-Guillemins
Dit prachtige station werd onthuld in 2009, gebouwd nadat het vorige gebouw in internationale stijl was gesloopt. De huidige constructie werd in opdracht van de Belgische Staatsspoorweg uitgevoerd en volgt een futuristische ontwerpstijl. Luik-Guillemins ziet er bijna buitenaards en etherisch uit, compleet met weidse bochten en majestueuze glanzende hellingen. Het project is ontwikkeld en gebouwd door architect Santiago Calatrava en herbergt negen tracks en vijf platforms, neergelegd in een moderne, snelle stijl.
Calatrava heeft zijn multi-getalenteerde achtergrond als architect, ingenieur, beeldhouwer en kunstenaar gebruikt om een gedenkwaardig, eigentijds kunstwerk te creëren dat legioenen fans van hedendaagse kunst in heel België en de wereld heeft gewonnen.
Brussel | Sint-Agatha-Berchem Woongebouwen: Termonde en Gérance
Dit duurzame woonproject werd gebouwd door BURO II & ARCHI + I in het noordwesten van Brussel, en heette Termonde en Gérance. Het project was bedoeld als aanvulling op de woningen die al in de jaren 1920 in het gebied waren gebouwd, met dank aan architect Victor Bourgeois. De gebouwen van vandaag zijn energiezuinige huizen en appartementen die op sommige plaatsen in een zaagtandformatie zijn uitgelijnd, op andere meer klassiek. De buitenkant is gemaakt met lage muren en gebladerte, met groen en zitgedeeltes om het open ruimtegevoel van het gebied te versterken. De buitenmuren zijn bekleed met geprefabriceerd beton in een knipoog naar het revolutionaire werk van Bourgeois. Om de gebouwen milieuvriendelijker en zelfvoorzienend te maken, zijn er zonnepanelen geplaatst en zijn tijdens de bouw niet-schadelijke materialen gebruikt. Er is ook een hulpmiddel aanwezig om regenwater voor het gebouw op te vangen.
Antwerpen | Centraal Station Antwerpen
Dit is de kathedraal van alle treinstations. Het Centraal Station van Antwerpen werd rond 1895-1905 gebouwd door de Brugse architect Louis Delacenserie en is een werkelijk adembenemende locatie.
Dit grote complex heeft een grote koepel en acht grote torens. Tragisch genoeg werden in de jaren vijftig zes torens afgebroken. Door uitgebreide restauratiewerkzaamheden van architect Jan van Asperen die zijn uitgevoerd van de jaren 1990 tot 2009, is het station terug in zijn oude glorie en zijn de torens hersteld, zij het met belangrijke extra eigentijdse gebieden die een eigentijds treinstation van wereldklasse creëren. Het station heeft meerdere niveaus en terwijl ze gebruik maken van het lange netwerk van roltrappen, kunnen bezoekers getuige zijn van talrijke treinen die aankomen en vertrekken op verschillende platforms, die Antwerpen met de rest van Europa verbinden.
Brugge | Villa Roces
Deze in 2012 gebouwde futuristische woning is gelegen in de bosrijke rand van historisch Brugge. Het huis is voornamelijk gemaakt van glas en hout in een rechthoekige stijl, gebouwd door architecten Govaert & Vanhoutte Architectuurburo. Ze hebben een serie beton, hout en aluminium gebruikt om de constructie te voltooien. Villa Roces is goed verlicht door natuurlijk licht en heeft een half ondergedompeld zwemgedeelte dat langs één kant van het huis loopt, waardoor dit een echt geïnspireerd stuk hedendaagse architectuur is in het hart van het oude Vlaanderen.
Brussel | Het Berlaymont-gebouw
In het hart van Europa zou geen enkele discussie over de Belgische architectuur compleet zijn zonder het beruchte Berlaymont-gebouw in Brussel, het hoofdkantoor van de Europese Commissie, te beschrijven. Het gebouw, ooit 'Berlaymonster' genoemd, werd oorspronkelijk gebouwd in 1969, leed aan de alledaagse asbestverwijdering, gevolgd door talloze vertragingen en wederopbouwproblemen in een poging de site te transformeren. De oorspronkelijke architect was Lucien De Vestel, een modernistische prefab-liefhebber, met hulp van Jean Gilson, André en Jean Polak.
Na dertien pijnlijke jaren was het resultaat een modern meesterwerk van metaal en glas, met futuristische ontwerpen uit het ruimtetijdperk die vandaag net zo spannend en interessant blijven als bij de eerste onthulling. De renovatiewerken zijn uitgevoerd door architecten Pierre Lallemand, Steven Beckers en Wilfried Van Campenhout.
Gent | Stadspaviljoen Gent
Stadspaviljoen Gent is een opvallend stukje hedendaagse architectuur in het stadscentrum, omringd door historische gebouwen. De structuur is ontworpen door architecten Robbrecht & Daem, met Marie-José Van Hee, en werd eind 2012 voltooid. Het belfort en de Sint-Niklaaskerk tellen als buren, het paviljoen heeft een moderne uitstraling, met behoud van een eigentijds-middeleeuws charme passend bij de omgeving.
De voormalige structuren, waaronder de Mathildis-klok en de Minne-sculpturen, werden behouden tijdens de bouw van het paviljoen. De structuur is multifunctioneel maar wordt voornamelijk gebruikt voor openbare evenementen. Gemaakt van een combinatie van hout, glas en beton, heeft het meesterwerk op de markt sinds de opening tal van dansvoorstellingen, verkopen en concerten georganiseerd. Onder het paviljoen bevinden zich het Grand Café en het Belfort Stadscafé en Stadsrestaurant, geweldige plekken voor bezoekers om te genieten van wat eten en drinken.
Hoboken | Umicore-gebouw
Dit in het oog springende gebouw doet denken aan gevouwen lagen tagliatelle pasta, zij het van metaal en doordrenkt met glazen wanden als vulling. Voltooid voor de wereldwijde materiaaltechnologie groep Umicore door architecten CONIX RDBM, het gebouw is een futuristisch meesterwerk dat opvalt tussen de andere gebouwen in een groot industrieel park. De constructie laat veel natuurlijk licht toe om de grote open ruimtes te vullen, compleet met een helder interieurontwerp. Dit alles maakt het Umicore-gebouw tot een visueel brandpunt in een gebied dat wordt gedomineerd door niet-indrukwekkende industriële gebouwen, sommige in verschillende staten van stedelijk verval.
