De laatste 3.000 jaar hebben vissers aan de oevers van Huanchaco, Peru, net als nu gewerkt, elke ochtend met hun rietboot de Stille Oceaan in gereden, met de riem in de hand; maar deze 3000 jaar oude traditie staat nu op het punt voorgoed te verdwijnen. Talloze generaties hebben de duik genomen in de oceaanwateren rond Huanchaco op hun caballitos de totora, maar met een vervagende traditionele affiniteit begint een jongere generatie de oude traditie te mijden voor meer eigentijdse belangen.
Het dorre woestijnlandschap van Huanchaco maakt plaats voor de Stille Oceaan, net als elke andere badplaats langs de harde kustlijn van Peru. Er valt bijna nooit regen en het grootste deel van het jaar hangen er grijze wolken boven het stadje; ook dit is net als elke andere badplaats in Peru. Maar een ding dat je zult opvallen dat hier anders is, zijn de rietboten genaamd caballitos de totora langs het strand van Huanchaco. Deze rietboten zijn niet alleen voor decoratie, maar zijn de boten die vissers buiten Trujillo al sinds mensenheugenis gebruiken en ze zijn nergens anders in Peru te vinden.
Mia Spingola / © Cultuurreis
'Deze boten zijn onze identiteit en bestaan al duizenden jaren', zegt Armando Ucañan Gonzales, de zoon van een lokale visser. 'Dat is de reden waarom toeristen naar Huanchaco komen - niet voor het strand of de golven of het eten - ze komen voor de boten en de traditie. Zonder de boten zouden we net als elke andere badplaats in Peru zijn. '
Mia Spingola / © Cultuurreis
Na de afgelopen 15 jaar op een cruiseschip te hebben gewerkt, is Armando, nu 45 jaar oud, zich terdege bewust van het belang van toerisme in kleine strandsteden die vechten om de aandacht van toeristen - vooral in het drukke gebied van het Peruaanse toerisme. Zonder het geld en de economische stimulans die een gestaag dieet van toerisme met zich meebrengt, zou Huanchaco net als zoveel andere steden zonder naam langs de Peruaanse kustlijn worden gereduceerd tot een strandstadje dat vanuit het raam van een passerende bus kan worden gezien.
Net als elke andere generatie zijn de jongeren van Huanchaco niet immuun voor de verspreiding van de westerse cultuur en haar ideeën, en evenmin de veertigers en vijftigers die iets anders willen voor zichzelf en hun kinderen.
Mia Spingola / © Cultuurreis
| Mia Spingola / © Cultuurreis
Mia Spingola / © Culture Trip "Het leven van een visser is een zwaar leven", zegt Armando, kijkend naar zijn vader, nu 63, die riet aan elkaar bindt, zoals hij al 60 jaar doet. Armando's vader, Alfredo, lijkt op de meeste vissers die jaren op zee hebben doorgebracht: versleten, met leren handen en een gezicht dat verhard is door jaren blootgesteld aan zon en zout. Terwijl Armando portly is en een meer sedentaire levensstijl lijkt te hebben, is zijn vader sterk en gezond.
Mia Spingola / © Cultuurreis
'Ik wil niet dat mijn kinderen vissers worden zoals mijn vader, ' vervolgde hij. 'Ik zal ze de traditie leren. Het zit in ons bloed. Ze zullen het doen omdat het in ons bloed zit, maar ik wil niet dat mijn kinderen het professioneel doen, alleen om te weten hoe het moet. '
Mia Spingola / © Cultuurreis
Caballito de totora | Mia Spingola / © Cultuurreis
Als hij niet door hem en zijn kinderen wordt overgeleverd, zal de traditie van de caballitos de totora vervagen, teruggebracht tot toeristische demonstraties, de overblijfselen van een eens levende, ademende culturele traditie. Hiermee zal de verbinding naar het verleden, naar de traditie, naar de eens zo grote kustbeschavingen van Peru en mogelijk naar Huanchaco's recente toeristische hausse gaan.
Mia Spingola / © Cultuurreis
Mia Spingola / © Cultuurreis
Terwijl je door de malecon in Huanchaco loopt, vind je caballitos de totora sleutelhangers, schilderijen en zelfs miniatuurreplica's gemaakt van hetzelfde materiaal waarvan de boten zijn gemaakt. Je vindt overhemden met de rietboten aan de voorkant versierd, terwijl langs het strand van Huanchaco de oude mannen nog steeds op pad peddelen, net als eeuwenlang. Hoe lang duurt het voordat de herinneringen van deze geweldige mensen, de afstammelingen van de Chimu-cultuur, zijn teruggebracht tot souvenirs, toeristische demonstraties en dierbare herinneringen?
Mia Spingola / © Cultuurreis
Voordat ik vertrok, gaf Armando me een miniatuurrietbootje gemaakt van een aantal van zijn vaders overgebleven materialen. Het was klein en delicaat, met het woord 'Huanchaco' op de bovenkant gekrabbeld in potlood. 'Zodat u ons hier en onze tradities altijd zult herinneren wanneer u naar huis terugkeert naar Californië.'
Mia Spingola / © Cultuurreis
Mia Spingola / © Cultuurreis
Mia Spingola / © Cultuurreis
Mia Spingola / © Cultuurreis
