De Grande Côte, een boog van 200 kilometer lang eindeloos strand, is het langste ononderbroken stuk kustlijn in Senegal.
De Grande Côte (de Grote Kust) buigt ten noorden van de hoofdstad van Senegal, Dakar, naar de voormalige hoofdstad Saint-Louis, aan de grens met Mauritanië. Net als zijn kortere zuidelijke neef, de Petite Côte, heeft het vissersdorpen, gouden stranden en Atlantische wateren, maar het relatieve gebrek aan badplaatsen en toeristische infrastructuur geeft de Grande Côte een verhoogd gevoel van rust en avontuur. Hier volgen enkele van de beste dingen om te doen.
Lac Rose
Voor velen is dit waar de Grande Côte echt begint. Lac Rose, bijna 32 kilometer (20 mijl) ten noordoosten van Dakar, is een van de beroemdste attracties van Senegal. De kenmerkende roze tint (hoewel vaak duister rood) wordt opgeroepen door zeldzame algen die gedijen in de opmerkelijk zoute wateren van het meer, die tot 10 keer zouter kunnen zijn dan zeewater. Het zout genereert ook een inkomen voor de lokale bevolking - zoutheuvels langs de waterkant als gigantische hopen suiker - en zorgt voor extra drijfvermogen voor iedereen die een duik neemt.
Officieel bekend als het Retba-meer, is het rouge-getinte water iets meer dan een vierkante mijl en kan het gemakkelijk te voet of met de auto worden omzeild, hoewel het ook mogelijk is om quads, buggy's en kamelen aan het meer te huren. Restaurants en hotels aan het meer zijn ontstaan om de toeristische voetstap te accommoderen - met het dek van le Trarza en het afgelegen Bonaba Café als twee van de beste plekken - maar wat vaak wordt vergeten, is het strand: Lac Rose is slechts een korte, dunne wandeling van de kust.
Kayar
Kayar is een van de grootste vissersknooppunten van Senegal. Elk jaar wordt ongeveer 13.000 ton schilferige premie (16 procent van de nationale vangst) opgestapeld op strandtafels en houten kisten voordat ze eropuit trekken om grote steden en kleine gehuchten te voeden.
In tegenstelling tot de Soumbédioune-vismarkt in Dakar, wordt Kayar niet beperkt door de grootte van de haven, de baai of zelfs de oprukkende stadsgebouwen, waardoor het strand zich kilometers ver kan uitstrekken. 'S Morgens worden rijen gekleurde pirogues uit hun sluimer gewekt door in het overall geklede vissers. Later gaat de ondergaande zon de krachten bundelen met visverkopers en handelaars om hen terug te verwelkomen. Als zodanig is een bezoek aan de late namiddag niet alleen een plaats op de eerste rij voor een industrie die talloze Senegalese levens ondersteunt, maar ook een buffet.
Hoopjes zout worden verzameld bij Lac Rose, of Lake Retba, in de buurt van Dakar © Pako Dominguez / Alamy Stock Photo
Lompoul Desert
Van tropische waterwegen en uitgestrekte delta's tot zandige eilanden en kaal struikgewas, Senegal is een land met geografische extremen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Senegal ook een woestijn heeft die rechtstreeks uit een filmset van Lawrence of Arabia komt.
Halverwege Dakar en Saint-Louis is de Lompoul-woestijn zeven vierkante mijl glooiende oranje duinen onder een wolkenloze hemel. Hier is de verre zeebries de enige onderbreking van de stilte. Het is een rustige omgeving die kan worden genoten vanuit het comfort van kleine kampen in bedoeïenenstijl in het hart van de woestijn.
Eco-lodge en Horizons Bleus zijn een stuk beter dan de rest en bieden witte tenten, hangmatten die tussen bomen zijn gespannen en dineren onder de sterren, maar ook activiteiten zoals duinen surfen en kameelrijden. Je kunt overnachten of een driegangenlunch bezoeken, maar vooraf bellen is verplicht, want de lodges zullen je moeten ophalen in hun four-by-fours uit het dorp Lompoul.
De rustige omgeving van de tenten van de Lompoul-woestijn © Zsolt Repasy / Alamy Stock Photo
Langue de Barbarie Nationaal Park
De Langue de Barbarie (Barbarie's tong) is een smalle zandstrook die een buffer vormt tussen de Atlantische Oceaan en de monding van de Senegal-rivier. In 2003 werd een catastrofale poging gedaan om een overstromingskanaal van vier meter breed (13 voet) door de strook te graven, waardoor de Langue in een loopgraaf van zes km veranderde. Falen kan echter soms tot onverwacht succes leiden. Zonder verbinding met het vasteland heeft de natuur van het Langue de Barbarie National Park het goed gedaan. Vloten met meeuwen, sterns en aalscholvers dalen af op het eiland om te nestelen, terwijl schildpadden en hagedissen het strand hebben veranderd in een open crèche. Werkeloos door de kleine duinen slenteren is nu als een bezoek aan een onbewoond eiland zonder al het gedoe van een scheepswrak.
Om daar te komen, bieden de meeste hotels in Saint-Louis begeleide trips van een halve dag per pirogue (ongeveer 15.000 CFA-frank of £ 20 per persoon) met lunch meestal inbegrepen - of u kunt naar het dorp Mouit rijden en een lokale piroguier vragen om te veerboot je heen en terug voor de helft van de prijs. De toegangsprijs voor het park is 2.000 CFA-frank (£ 2, 75) per persoon.
Een grote verscheidenheid aan vogels is te zien op de Langue de Barbarie © FORGET Patrick / Alamy Stock Photo
Plage Hydrobase (Saint-Louis)
De Hydrobase, ingeklemd tussen de stromende rivier Senegal en golvende Atlantische golven, is een strand als geen ander. De Hydrobase strekt zich uit over de noordelijke strook van de Langue de Barbarie, een paar kilometer ten zuiden van Saint-Louis, en komt het dichtst in de buurt van een strandresort aan de Grande Côte, waar beide toeristen kunnen verblijven - denk aan hotels met niervormig zwemmen zwembaden, met palmbomen omzoomde cocktailbars en privé-ligstoelen - en lokale families die in het weekend de stad ontvluchten.
Als zodanig is het lange stuk gouden zandstranden soms onaangeroerd, soms hectisch. Maar of u nu op een doordeweekse ochtend of weekendmiddag gaat, wees op uw hoede voor de sterke getijden en stromingen en vermijd zwemmen in niet-vlaggetjes.
Kinderen verzamelen schelpen op het strand van Saint-Louis © Henri Martin / Alamy Stock Photo
Het eiland Saint-Louis
Het oversteken van de 19e-eeuwse Faidherbe-brug naar het eiland Saint-Louis is als het oversteken naar de 19e eeuw zelf. Vol met pastelkleurige huizen, geplaveide binnenplaatsen, marktpleinen en smalle straatjes, heeft de voormalige koloniale hoofdstad van Frans West-Afrika veel van zijn historische charme behouden. Met een lengte van minder dan 2, 4 kilometer (1, 5 mijl) en 0, 4 kilometer (0, 25 mijl) is het ook gemakkelijk om te genieten van alle architectuur door simpelweg een middag rond het eiland te wandelen.
Maar 's avonds draait het allemaal om de muziek. Bekend om zijn jaarlijkse jazzfestival, heeft Saint-Louis ritme door zijn aderen stromen en elke avond is er een of andere livemuziek. Vraag bij Ndar Ndar muziek en café waar je die avond heen kunt gaan.
Een vissersboot vertrekt naar zee in Saint-Louis © Danita Delimont / Alamy Stock Photo
