We profileren tien van de meest productieve en invloedrijke schrijvers van Israël, die zowel nationaal als internationaal naam hebben gemaakt.
Toby Press Ltd
Etgar Keret
Etgar Keret is een van de bekendste schrijvers van Israël. Zijn eigenzinnige korte verhalen en scenario's trokken voor het eerst de aandacht in 1994. Kerets duistere, grappige en soms hartverwarmende verhalen lijken elk type lezer te boeien en prachtig te vertalen naar graphic novels en zelfs het witte doek. Zijn staat van dienst spreekt voor zich: een speelfilm Wristcutters: A Love Story is gemaakt op basis van zijn korte verhaal Kneller's Happy Campers. In 2006 werd hij erkend als een uitstekende artiest van de Israel Cultural Excellence Foundation, en hij en zijn vrouw wonnen de Camera d'Or-prijs op het filmfestival van Cannes in 2007 voor hun film Jellyfish. De slimme stukken van Keret spreken de sombere waarheid van oorlog uit het verleden en het heden, toen zijn ouders de Holocaust overleefden en hij leefde en groeide op met wat voelt als een nooit eindigende oorlog in Israël.
קוטי קיקיון CC BY 3.0
Amos Oz
De beroemde schrijversboeken zijn representatief geworden voor de uitstekende schrijfcultuur in Israël. Amos Oz's misschien wel beroemdste stuk literatuur, A Tale of Love and Darkness, werd vertaald in 28 talen, verkocht meer dan een miljoen exemplaren wereldwijd, en is verfilmd door Israëls eigen Natalie Portman. Zijn roman My Michael, schetst een prachtig beeld van Jeruzalem uit de jaren 50 en werd genoemd als een van de 100 beste romans van de 20e eeuw. Met zijn provocerende stem en linkse idealen staat Oz oog in oog met de schoonheid, pijn, spanning en waarheid van het leven in Israël.
Michiel Hendryckx CC BY 3.0
Dalia Betolin-Sherman
Ze is de eerste Ethiopisch-Israëlische die een boek met korte verhalen in het Hebreeuws publiceert. Je hebt misschien nog niet van haar gehoord, maar binnenkort wel. Het boek met korte verhalen van Dalia Betolin-Sherman, How The World Became White, is levendig en belangrijk omdat het de lezer een kijkje geeft in een leven van assimilatie, familiespanning en ras. Betolin-Sherman heeft graden in sociaal werk en creatief schrijven, studeert onder de bovengenoemde Etgar Keret. Haar unieke schrijfwijze en stem openen een deur naar de voorheen onbenutte wereld van het schrijven van moderne Israëlische immigranten.
Wikicommons
Meir Shalev
Acht fictie, zes non-fictie, 13 kinderfictie en een vaste column in Yediot Ahronot. Als dit geen indruk op u maakt, zal zijn Brenner-prijs dat misschien wel doen. De verhalen van Meir Shalev gaan over liefde, obsessieve grootouders, een nieuw begin en nog veel meer. De inzichtelijke romans van Shalev verbinden de politiek van het moderne Israël en de tradities en het leven van Palestina van vóór 1948. Zijn werken zijn niet alleen belangrijke boeken, maar ook een aanwinst voor de literaire cultuur van Israël.
Ruth Almog
De prestaties van Ruth Almog zijn veel te veel om op te noemen. Haar literaire werken zijn groot in aantal en in populariteit. De romans van Almog verbeelden warme herinneringen aan haar jeugd die opgroeide in Petah Tikvah. Al haar werken worden goed ontvangen, maar het zijn haar vroege werken die elke moderne lezer helpen het leven in Petah Tikvah van vóór 1948 te begrijpen. Haar talent voor visuele verhalen en slimme taal geven haar rechtmatige bekendheid als een van de meest bekende vrouwelijke schrijvers van Israël.
Assaf Gavron
Gavron is de auteur van vier bekroonde romans en een verzameling korte verhalen. Niet alleen een schrijver, Assaf Gavron is een rockmuzikant en een maker van videogames. Hij vertaalde onder meer JD Salinger en Jonathan Safran Foer naar het Hebreeuws. Het is passend dat de werken van Gavron afwijken van wat de meeste Israëlische literatuur is: serieus, opzettelijk, vaak ontnuchterend. Hij behoort tot de nieuwe generatie Israëlische schrijvers: de Keret-generatie. Gavron's werken bieden de lezer komedie, satire en het onmiskenbare randje van de Israëlische politiek die het patroon van klassieke Israëlische romans volgen, maar met een twist.
Heinrich-Böll-Stiftung CC BY-SA 2.0
