Laten we beginnen met een hot take - niemand maakt films over de alledaagse aard van het dagelijks leven beter dan de Serviërs. Je zou die verklaring kunnen nemen en bewerken om over elk genre film te praten, natuurlijk, en de Serviërs zouden nog steeds in gesprek moeten zijn voor die 'beste' tag. De schrijvers, regisseurs en producenten van de natie maken gewoon geweldige films - ongeacht het genre.
Dit zijn de beste van het beste van de Servische bioscopen, en nee - A Serbian Film (2010) wordt niet genoemd.
Ondergronds (1995)
Het spook van Emir Kusturica doemt op in de geschiedenis van de Servische en Joegoslavische cinema. De in Sarajevo geboren Serviër is over de hele wereld geliefd, hoewel zijn werk in zijn thuisland nog steeds verdeeldheid zaait. De winnende Underground van Palme d'Or uit 1995 is misschien wel zijn beste film, maar beschouw dat niet als gospel. De film vertelt het verhaal van Joegoslavië vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog tot het begin van het conflict dat het in de jaren negentig uit elkaar scheurde. Alles wat Kusturica geweldig maakt, is van binnen te vinden - donkere humor, tastbare personages en een diep gevoel van emotie. Dit is een must-see.
Ondergronds © Stefan Belecan / YouTube
Black Cat, White Cat (1998)
Vasthouden aan Kusturica, Black Cat, White Cat is misschien wel de grappigste speelfilm van de filmmaker. Het richt zich op de Roma-bevolking van Servië en met name één gemeenschap die in een klein dorpje aan de Donau woont. Er komt een bruiloft aan, hoewel bruid noch bruidegom overdreven enthousiast zijn over de gelegenheid. Er is liefde, geweld, alcohol, wapens, dieren, turbofolk (vraag het niet), meer wapens en een heleboel absurde onzin hier, maar Kusturica slaagt er op de een of andere manier in om het allemaal binnen het bereik van de mogelijkheden te houden. Oké, dat lukt hem meestal.
Black Cat, White Cat © Film & Clips / YouTube
Villen (2010)
De conflicten in de jaren 90 zorgden ervoor dat Servië hints kreeg van een verloren generatie, een generatie jonge mannen die gedesillusioneerd was door oorlog en verstoken van alles om in te geloven. Voetbal vulde de leegte voor velen, en opeens had de natie een ernstig probleem met rechts voetbalvandalisme. Dat probleem bestaat nog steeds, en Stevan Filipović's grimmige foto Šišanje (Skinning) uit 2010 vertelt het verhaal zonder beperkingen. Novica is een getalenteerde maar sociaal onhandige jongen op de middelbare school, en de aantrekkingskracht van acceptatie en de romantiek van geweld wordt te moeilijk om te negeren. Niets wordt geromantiseerd in deze soms ongemakkelijke film.
Cirkels (2013)
De moord op de Servische tiener Srdjan Aleksić door Bosnisch-Servische soldaten in de Herzegovijnse stad Trebinje tijdens de Bosnische oorlog is een bekend verhaal. De nawerkingen van die tragische moord spelen zich af in deze uitstekende film uit 2013. De film vertelt tegelijkertijd drie verhalen, die allemaal de moord op Aleksić als kern hebben. Elke film die gebaseerd is op een waargebeurd verhaal uit de Bosnische oorlog zal een zwaar horloge worden, maar door de botte maar ontroerende aard van Krugovi (cirkels) valt het op.
Krugovi © Britta Wilkening / YouTube
Tito And Me (1992)
'Zoran is een licht overgewicht 10-jarige die in een overvol huis in het communistische Joegoslavië woont' - die synopsis alleen is zeker genoeg om je ervan te overtuigen dat Tito i Ja (Tito en ik) het bekijken waard is. Er is meer aan de hand dan alleen dat natuurlijk, maar zo'n synopsis helpt. Tito i Ja is een triomf van de cinema, een goed voorbeeld als een van de kracht van het witte doek in tijden van liefdesverdriet en verdriet. De film is gemaakt toen Joegoslavië in vlammen opging en Goran Marković brengt op meesterlijke wijze licht in een donkere tijd. Zoran's liefde voor Tito staat op gespannen voet met de mening van zijn familie, met hilarische resultaten.
When I Grow Up, I'll Be A Kangaroo (2004)
When I Grow Up, I'll Be A Kangaroo is geen gewone filmtitel, maar dan is Kad porestem bicu kengur geen gewone film. Voždovac is in geen enkele verbeelding de meest gewilde buurt van Belgrado, maar het komt hier in beeld door middel van drie met elkaar verweven verhalen. De gemiddelde man probeert een gewone date te hebben met een supermodel, twee verveelde jongens brengen de hele dag niets door (we hebben geen inkomen, we hebben geen uitkomst) en solidariteit uit de kindertijd leidt twee andere vrienden tot een zeer twijfelachtige weddenschap op een voetbalwedstrijd. Dit is een knaller van begin tot eind.
The Marathon Family (1982)
Een film over zes generaties begrafenisondernemers klinkt misschien niet als een leuke manier om een avond door te brengen, maar laat je vooroordelen over de uitvaartbranche niet in de weg staan. De eigenaardigheden van de menselijke natuur worden hier volledig weergegeven, aangezien de personages het hele spectrum van emotie en persoonlijkheid besturen. Het familiebedrijf is in gevaar, hoewel het niet-legale karakter van hun werk geen hoop sympathie oproept. Maratonci (The Marathon Family) is een echte Joegoslavische klassieker. De Servische regisseur Slobodan Šijan stelde ook Davitel protiv davitelja uit 1984 samen, een horrorkomedie over de eerste seriemoordenaar van Belgrado.
Maratonci © boba jevtic / YouTube
Hadersfild (2007)
Als je toevallig in het VK woont en je leest die titel als 'Huddersfield', twijfel dan niet aan jezelf. Ivan Živković's internationale hit uit 2007 is inderdaad vernoemd naar de slaperige stad in West Yorkshire. Een man keert na jaren in Yorkshire voor het eerst terug naar huis, en wat een leuke reünie op de middelbare school had moeten zijn, verandert in een bittere oefening met het gevaar van nostalgie. De moderne cultuur is geobsedeerd en verslaafd aan nostalgie, zonder ooit de gevaren daarvan aan te pakken. Hadersfild confronteert die gevaren met kleine subtiliteit.
Hadersfild © Razbijanje Četvrte Dimenzije / YouTube
We Are Not Angels (1992)
Een andere komedie uit de vroege jaren 90, We Are Not Angels, volgt het conflict van een engel en een duivel, die vechten om de ziel van een playboy uit de hoofdstad. Het verhaal zelf is niets nieuws, maar de uitvoering en timing zijn openbaringen. De vrijgezel heeft een jonge student geïmpregneerd tijdens een stand van één nacht, en het spreekt voor zich dat hij niet dolblij is met het vooruitzicht vader te worden. Het lot van zijn ziel hangt af van hoe hij reageert op de geboorte van het kind. Zal hij zijn verantwoordelijkheid afwijzen en eigendom worden van de duivel? Of zal hij opgroeien en beschermd worden door de engel?
De film slaagde erin om zowel een cultus als een commercieel succes te zijn - een triomf zelf gezien het feit dat de film werd gefilmd terwijl er oorlog uitbrak over Joegoslavië, waarbij de cast en de crew het ontwerp moesten ontwijken terwijl ze de film maakten.
The Wounds (1998)
Een andere klassieker uit de geest van Srdjan Dragojević, Rane (Wounds) schuwt satire en komedie ten gunste van de wreedheid van het leven in een door oorlog verscheurde staat. Twee jonge mannen streven ernaar naam te maken in Nieuw-Belgrado terwijl de Joegoslavische oorlogen om hen heen woeden en een lokale gangster verafgoden die besluit ze onder zijn hoede te nemen. De twee begaan een reeks misdaden in een poging om bekendheid te verwerven, met als uiteindelijke doel een verschijning in een trashy tv-show. Rane grenst soms aan de donkerste komedie, maar dit is geen lachertje.
The Wounds © Samsung4994 / YouTube
