10 Zuid-Afrikaanse kunstwerken die kunst en sciencefiction combineren

Inhoudsopgave:

10 Zuid-Afrikaanse kunstwerken die kunst en sciencefiction combineren
10 Zuid-Afrikaanse kunstwerken die kunst en sciencefiction combineren
Anonim

Het idee dat sciencefiction zinvol kan worden toegepast in een Afrikaanse context, werd geïntroduceerd door Neill Blomkamp's blockbuster District 9 uit 2009 bij het reguliere publiek. Buiten de grenzen van genrebioscoop zijn scifi-tropen echter ook een rijke inspiratiebron gebleken voor een aantal Zuid-Afrikaanse kunstenaars - een methode om ideeën over identiteit, ruimte, politiek en geschiedenis te onderzoeken. We bekijken 10 van de beste filmmakers die kunst combineren met sciencefiction.

Athi-Patra Ruga, 'uitnodiging

Image

Presentatie

Induction ', 2013, Wol en draad op tapijtdoek, 300 x 175 cm © Athi-Patra Ruga, met dank aan de kunstenaar en WHATIFTHEWORLD

Athi Patra Ruga | Uitnodiging

Presentatie

Inductie (2013)

Met 'The Future White Women of Azania Saga' presenteerde Athi-Patra Ruga een sci-fi-rijk dat sterk onthulde over hoe geschiedenis en machtsstrijd in het heden worden gemythologiseerd en begrepen. Gebruikmakend van een slecht gevoel voor humor en Afropop-gevoeligheden, is Ruga's Azania een levendige toekomstige wereld bewoond door bizarre wezens zoals de 'toekomstige blanke vrouwen', wiens lichamen zijn gemaakt van kleurrijke ballonnen en benen zijn gekleed in felroze kousen, sabeltandzebra's en mensachtige wezens bedekt van top tot teen met kleurrijke bloemen. Uitnodiging voor een gewelddadige botsing tussen deze personages

.

Presentatie

Induction (2013) parodieert tegelijkertijd de strijd-iconografie van herdenkingsgeschiedenisschilderijen en de epische conflicten van 'space opera' voor het voortzetten van een romantisering van het oorlogsgeweld.

Bridget Baker, 'The Botched Epic Attempt to Escape the Maiden', 2005, lambda-print, 180 X 180 cm, © Bridget Baker, Fotografie: Sarah Nankin, met dank aan de kunstenaar

Bridget Baker | The Botched Attempt to Escape the Maiden (2005)

Met haar Blue Collar Girl-serie wilde Bridget Baker passieve vrouwelijke rollen ondermijnen door een aantal gewaagde prestaties uit te voeren onder de mantra 'alleen jij kunt'. The Botched Attempt to Escape the Maiden haalt dit project uit elke real-world setting en plaatst haar personage in een beslist fantastischer rijk. Door een parallel te trekken tussen patriarchale hegemonie en de beklemmende dystopieën van sciencefictionklassiekers zoals Logan's Run (1976) en THX 1138 (1971), herschikt Baker haar heldin in een vergelijkbare rol als die van de (mannelijke) hoofdrolspelers in die films. Hier wordt het idee van het 'meisje' opnieuw bedacht als een beklemmende, met slijm bedekte organische gevangeniscel, die voorkomt dat de motorfiets van de heldin ontsnapt met enorme vernauwende haken.

Chad Rossouw, 'Parklands: Fairview Crescent', 2013, C-print, 40 x 90 cm © Chad Rossouw, met dank aan de kunstenaar en Brundyn +, Kaapstad

Tsjaad Rossouw | Parklands: Fairview Crescent (2013)

In zijn Parklands-serie herinnert Chad Rossouw zich aan de 'ondraaglijke somberheid' van de buitenwijk Table View in Kaapstad waar hij opgroeide - een jeugd die gekenmerkt wordt door parken vol kurkdroog gras, verroeste speeltoestellen en gigantische duivelsdoornen. Door de toevoeging van een neergestort ruimteschip verwijst Rossouw naar de uitzichtloosheid van sci-fi woestijnplaneten zoals Tatooine in de Star Wars-franchise. In plaats van het landschap te verstoren, lijkt het verlaten, roestende vaartuig er precies in op te gaan. De serie beschrijft een ervaring van de kindertijd doorgebracht in afwachting van een oproep tot avontuur die schijnbaar nooit komt, alsof hij vastzit in de eerste fase van Joseph Campbell's monomyth.

Cyrus Kabiru, 'Macho Nne 05 (Westgate)', 2014, Pigment Ink on HP Premium Satin Photographic Paper, 150 x 120 cm © Cyrus Kabiru, met dank aan de kunstenaar en SMAC Gallery

Cyrus Kabiru | Macho Nne 05 (Westgate) (2014)

Geassocieerd met een beweging in de kunst die bekend is geworden als 'Afrofuturisme', toont Cyrus Kabiru's C-Stunners-fotoserie de kunstenaar met een reeks complexe, futuristische brillen die hij zelf heeft gemaakt van afgedankt afval in zijn geboortestad Nairobi. Het dragen van de C-stunners wordt transformerend voor de kunstenaar, laat 'Cyrus' achter en overstijgt zijn beperkingen door een hybride cyborg te worden. Door de nadruk op brillen om deze transformatie te bereiken, herinneren Kabiru's beelden aan de VISOR die Geordi La Forge droeg in Star Trek: The Next Generation, waarbij optische technologie werd gebruikt om de blindheid van zijn fysieke lichaam te overwinnen.

Gerald Machona, Still from 'People from Far Away', 2013, HD Projection, 15 minuten © Gerald Machona, met dank aan de kunstenaar en Goodman Gallery

Gerald Machona | Mensen van Far Away (2013)

In dit meeslepende videokunstwerk kijkt de Zimbabwaanse kunstenaar Gerald Machona naar ideeën over xenofobie, andersheid en de strijd om een ​​gevoel van eigenwaarde te vinden in een vreemde plaats. Gekleed in een ruimtepak gemaakt van ontmantelde Zimbabwaanse valuta, probeert Machona's 'Afronaut' de vreemde planeet te begrijpen waarop hij is neergestort. Machona draait de sci-fi trope van de 'onbekende planeet' op zijn kop en presenteert alledaagse omgevingen zoals de supermarkt als het buitenaardse landschap. Dat deze omgevingen de kijker hoogstwaarschijnlijk bekend zijn, dient om de vreemdheid van de Afronaut aan de kijker te doen gelden. Hierdoor vestigt Machona's werk de aandacht op de relativiteit van het idee van een 'buitenaards wezen' en de strijd om empathisch begrepen te worden op de eigen voorwaarden.

Kiluanji Kia Henda 'Het ruimteschip Icarus 13, Luanda', 2006 © Kiluanji Kia Henda, met dank aan de kunstenaar en Galleria Fonti

Kiluanji Kia Henda | Icarus 13 (2008)

Met Icarus 13 presenteert Kiluanji Kia Henda een ironische voorstelling van een fictief Angolese ruimteprogramma gericht op het bereiken van de zon. Door parallellen te trekken tussen de koloniale impulsen van het modernisme en de drang om 'moedig te gaan waar niemand eerder is geweest', reconstrueert Kia Henda op humoristische wijze beelden van modernistische Sovjetrelikwieën in Angola tot documentatie van de succesvolle lancering van het programma. Het uitgestrekte monument ter nagedachtenis van Agostinho Neto (de eerste president van het onafhankelijke Angola) wordt opnieuw voorgesteld als de spaceshuttle Icarus 13, terwijl een onvolledige bioscoop het Centrum voor Astronomie wordt. Hoewel de uitkomst van de missie is weggelaten uit het canonieke verhaal, belooft de dubbele verwijzing naar overmoed en pech in 'Icarus 13' niet veel goeds.

Mary Sibande, 'A Terrible Beauty is Born', 2013, Digitale pigmentafdruk, 110 x 321, 5 cm © Mary Sibande, met dank aan de kunstenaar en Gallery MOMO

Mary Sibande | A Terrible Beauty Is Born (2013)

Het werk van Mary Sibande kreeg een verrassende nieuwe wending in haar Standard Bank Young Artist Award-tentoonstelling 'The Purple Shall Govern' uit 2013, toen Sophie (de hoofdrolspeler in haar hele oeuvre) transformeerde in een wezen met een kronkelende massa paarse ranken. Met duidelijke visuele gelijkenis met de nesten in de veelgeprezen Alien-franchise en Sarah Kerrigan's transformatie naar de 'Queen of Blades' in de StarCraft-videogameserie, neemt Sophie de rol op van hybride koningin voor een soort aanbiddende paarse wezens. Cruciaal is dat de transformatie er een is van empowerment, waarbij alle connotaties aan de binnenlandse en politieke dienstbaarheid waarmee Sophie eerder werd geconfronteerd, een wezen van jubelschap terzijde werden geschoven.

Michael MacGarry, Still from 'Will to Power', 2006 - 2010, HD-video op Blu-ray, 14 minuten © Michael MacGarry, met dank aan de kunstenaar en Everard Read

Michael MacGarry | Will to Power (2006-2010)

Will to Power is een korte film van Michael MacGarry die de moord op een archetypische revolutionaire, tot held gedraaide, dictator tijdens een openbare verschijning weergeeft. Zonder de openingssequentie zou het verhaal een relatief eenvoudige kijk zijn op de daad van moord als een daad van zwijgen, censuur en het afdwingen van verandering binnen een politiek systeem. Door de eenvoudige maar ingenieuze toevoeging van een reeks aan het begin van de film die een ruimteschip laat zien dat landt in de ruïnes van Groot-Zimbabwe, wordt het beslist complexer. Plots wordt de vraag naar de identiteit en motivaties van deze naamloze buitenaardse sluipschutter enorm ingewikkelder en verbijsterend. Wie is zij? Welk belang zou ze mogelijk hebben in de politiek van de aarde?

Neill Blomkamp | Levend in Joburg (2005)

Voordat District 9 in 2009 de filmwereld stormenderhand veroverde, kreeg het concept achter Neill Blomkamp's bijtende sci-fi sociale commentaar voor het eerst vorm in een korte film uit 2005 getiteld Alive in Joburg. De film deelt hetzelfde uitgangspunt van een ernstig beschadigd ruimtevaartuig dat boven Johannesburg zweeft en dient als een soort prequel naar District 9, waarbij wordt gekeken naar vroege interacties tussen de apartheidsregering, de inwoners van Johannesburg en de buitenaardse 'garnalen'. Door middel van deze scifi-metaforen kan Blomkamp de racistische andersheid die inherent is aan segregatie, vreemdelingenhaat en nationalisme, met name jegens vluchtelingen, kritisch bekijken.

Pieter Hugo, 'Chigozie Nechi. Enugu, Nigeria ', 2009, C-print, 152, 4 x 152, 4 cm © Pieter Hugo, met dank aan de kunstenaar en Stevenson