Achter elke mannelijke artiest staat een vrouw die haar behoorlijk wat bijval heeft ontzegd. Nagedachtenissen in de geschiedenis van de artistieke bewegingen die ze hebben helpen creëren, verhinderd zich vrij te bewegen in de illustere sociale kringen en instellingen die openstaan voor hun mannelijke tegenhangers, en vaak alleen het financiële succes te vinden dat ze postuum verdienen, dit zijn de ongelooflijke vrouwelijke kunstenaars die zowel leven als doden die vandaag hun plaats hebben ingenomen in de meest prestigieuze en dure veilinghuizen ter wereld.
Georgia O'Keeffe © Michael McLean
Georgia O'Keeffe (1887-1986)
Bekend als de 'moeder van het Amerikaanse modernisme', staat Georgia O'Keeffe bovenaan deze lijst met een landmijl. Haar schilderij Jimson Weed / White Flower no. 1, voltooid in 1932, verkocht op een veiling van Sotheby's New York in 2014 voor een oogstrelende $ 44, 4 miljoen. O'Keeffe stond vooral bekend om haar schilderijen van vergrote bloemen, beïnvloed door de evoluerende vorm en stijl van Amerikaanse modernistische fotografen, maar besteedde ook veel van haar aandacht aan het vastleggen van de unieke schoonheid van het noordelijke landschap van New Mexico - een favoriete reisbestemming en uiteindelijk geadopteerd huis. Diep in harmonie met de natuurlijke wereld, gebruikten O'Keeffe's werken een muzikale, emotionele en hypergevoelige benadering van de manier waarop kleur en vorm met en tegen elkaar spelen.
"Maman" de Louise Bourgeois © Jean-Pierre Dalbéra
Louise Bourgeois (1911-2010)
Hoewel het 'vrouwelijke' misschien het onderwerp was van veel van het werk van de Franse beeldhouwer Louise Bourgeois, waarbij ze tijdens haar hele carrière een verscheidenheid aan seksueel expliciete sculpturen produceerde die de vrouwelijke vorm uitbeelden, weerstond ze consequent het idee dat ze een feministische kunstenaar was. Niettemin raakte Bourgeois in de jaren zeventig betrokken bij een groep feministische activisten genaamd de Fight Censorship Group, die de restrictieve censuur van seksueel expliciete beelden uitdaagde. Haar latere werk, dat ze tot haar dood in 2010 op 98-jarige leeftijd bleef produceren, verdedigde de rechten van de LGBTQ-gemeenschap. De beroemdste werken van Bourgeois - en degenen die haar op deze lijst hebben gezet - zijn haar gigantische spinsculpturen (genaamd Maman), voor het eerst gegoten in 1997 en gerepliceerd in verschillende edities en een verscheidenheid aan materialen in de daaropvolgende jaren, de kleinste versierde een zilveren broche de grootste staat op 30ft. Bourgeois beweerde dat haar fixatie met spinachtigen haar relatie met haar moeder vertegenwoordigde. Een bronzen versie werd in 2015 bij Christie's verkocht voor $ 28, 2 miljoen.
Le Jour ni l'Heure 8739: Joan Mitchell © Renaud Camus
Joan Mitchell (1925-1992)
De in Chicago geboren kunstenaar Joan Mitchell staat bovenaan de lijst in termen van de totale waarde van haar oeuvre, waarbij haar schilderijen tussen 2005 en 2015 een coole $ 286 miljoen hebben verworven. Ze had ook meer dan 3000 stukken werk verkocht - meer dan 2500 meer stukken dan Cindy Sherman - de volgende hoogste vrouwelijke artiest in volume. Mitchell werd geboren in 1925 en was een leidende figuur in de tweede generatie Amerikaanse abstracte expressionisten, en een van de weinige vrouwen die actief waren op de interdisciplinaire New York School in de jaren vijftig. Vooral beïnvloed door de stijl en gevoeligheid van Van Gogh in haar vroege jaren, werden Mitchells schilderijen gekenmerkt door energieke penseelstreken, levendig kleurgebruik en een zeer emotionele, expressieve benadering van haar kunst. Haar schilderij Untitled uit 1960 werd in 2014 voor bijna $ 12 miljoen verkocht.
Berthe Morisot (1841-1895)
De oudste kunstenaar op deze lijst, Berthe Morisot, was een Franse impressionistische schilder en, samen met haar zus Edma, een zeer gerespecteerd talent onder de Parijse kunstkringen, ondanks het feit dat hun geslacht hen belette zich aan te sluiten bij officiële kunstinstellingen. Een derde van de 'les trois grandes dames' van kunstcriticus Gustave Geffroy maakte haar eerste openbare tentoonstelling in de hoog aangeschreven Salon de Paris. Tijdens haar leven heeft Morisot verschillende grote namen uit de impressionistische beweging overtroffen, waaronder Monet en Renoir, en vanaf 1874 elk jaar op één na geëxposeerd met de impressionisten. Haar schilderijen tonen onderwerpen uit het huiselijk leven in de Franse samenleving van de hogere klasse, evenals stillevens en landelijke landschappen. Après le déjeuner, geschilderd in 1881 en in 2013 verkocht voor $ 11 miljoen, is haar meest waardevolle werk.
Berthe Morisot, The Cradle, 1872, Musée d'Orsay, Paris Wikicommons
Natalia Sergeevna Goncharova (1881-1962)
De Russische avant-gardekunstenaar Natalia Sergeevna Goncharova was een echte allrounder. Kunstenaar, schilder, kostuumontwerper, schrijver, illustrator en decorontwerper, Goncharova was een van de oprichters van de Jack of Diamonds school van kunstenaars, opgericht in Moskou in 1910. Een van de grootste en meest invloedrijke groepen van de vroege Russische avant-garde, Jack of Diamonds is opgericht om de vermeende klonterigheid van de Russische kunstscene uit te dagen na de uitwijzing van verschillende kunstenaars van de Moskouse School voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur voor het emuleren van de hedendaagse westerse stijl. Goncharova toonde een fascinatie voor etnisch Russisch primitivisme en volkskunst tijdens haar vroege carrière - die perfect paste bij haar anti-stedelijke, landelijke gevoeligheid - en zou later een pionier worden van de innovatieve Russische futuristische beweging. In 2007 werd Goncarova kort de duurste vrouwelijke artiest ter wereld, nadat haar schilderij Picking Apples uit 1909 werd verkocht voor een recordbrekende $ 9, 8 miljoen dollar, terwijl Les fleurs in 2008 voor $ 10, 8 miljoen verkocht.
Natalia Goncharova, The Cyclist, 1913, The Russian Museum, St.Petersburg Wikicommons
Agnes Martin (1912-2004)
De Canadees-Amerikaanse kunstenaar Agnes Martin was een prominente figuur en een van de weinige vrouwen in de door mannen gedomineerde abstractiebeweging. Net als Georgia O'Keeffe vestigde Martin zich permanent in New Mexico, waarbij haar werk duidelijk werd geïnspireerd door de omgeving van de staat - hoewel haar resulterende werk enorm verschilt van de levendige, kleurrijke schilderijen van de eerste, en in plaats daarvan ervoor koos om haar inspiratie te kanaliseren in subtiele, delicate en ingetogen kleurwassingen. Nadat ze voorafgaand aan haar verhuizing naar New Mexico uitsluitend in bruin, zwart en wit had gewerkt, kan er geen twijfel bestaan over de rol die het unieke en mystieke woestijnlandschap op haar oeuvre heeft gespeeld. Martin staat bekend om haar vierkante schilderijen gevuld met bleke rasters en herhaalde lijnen, en haar schilderij Orange Grove verkocht eerder dit jaar voor $ 10, 7 miljoen.
Kunstles in ons retrospectief #AgnesMartin. #regram via @ayeflevet #LACMAPlusYou #lacma
Een foto gepost door Los Angeles County Museum of Art (@lacma) op 3 juli 2016 om 13:24 uur PDT
Cady Noland (b. 1956)
'The American Nightmare' is het zelfverklaarde onderwerp van de Amerikaanse postmoderne beeldhouwer Cady Noland. Noland gebruikt haar medium om vernietigende aanvallen uit te voeren op de hedendaagse Amerikaanse cultuur - of het nu gaat om obsessie voor beroemdheden, glamour of de fixatie met geweld - om commentaar te geven op wat zij ziet als de gefragmenteerde sociale identiteit van Amerika vandaag. Noland's sculptuur Bluewald uit 1989, dat de moord op John F. Kennedy en de daaropvolgende moord op zijn moordenaar, Lee Harvey Oswald, onderzoekt, verkocht in 2015 voor $ 8 miljoen, wat haar een plek opleverde als de enige levende kunstenaar op deze lijst. Het bestaat uit een afbeelding van Oswald in zijn stervende momenten opgeblazen en gedrukt op aluminium, doorzeefd met vergrote kogelgaten en met een katoenen Amerikaanse vlag in zijn mond gestoken.
Gelukkig 4 juli! #cadynoland dit stuk heeft nog geen titel, 1989 #beercans #flags #scaffolding #paint and #mixedmedia #rubellfamilycollection #Miami
Een foto geplaatst door Julien Gardair (@juliengardair) op 4 juli 2016 om 11:39 uur PDT
Tamara de Lempicka (1898-1980)
De Poolse art-decoschilder Tamara de Lempicka wordt vaak aangeprezen als 'de eerste vrouwelijke artiest die een glamourster is'. Glamour speelde zeker een prominente rol in veel van haar schilderijen, waarbij de kunstenaar vaak socialites en royals schilderde in heel Europa en Noord-Amerika, en een favoriete artiest werd in Hollywood. Lempicka, een vluchteling uit de Eerste Wereldoorlog, ontwikkelde een sensuele benadering van het zachte kubisme terwijl ze worstelde om de kost te verdienen in Parijs. Lempicka omarmde de geest van de jaren twintig volledig, nam een bohemien levensstijl aan, mengde zich met artiesten als Pablo Picasso en sloot sociale zeden af om haar biseksualiteit onbeschaamd te omarmen. Lempicka's Le rêve (Rafaëla sur fond vert) werd in 2011 verkocht voor $ 8, 4 miljoen, waarbij de schilder enkele van de beroemdste namen van vandaag telde onder haar trouwe verzamelaars, waaronder Madonna, Jack Nicholson en Barbara Streisand.
Tamara de Lempicka, Le Jour ni l'Heure | © Renaud Camus / Flickr
Camille Claudel (1864-1943)
'Camille Claudel inspireerde een van' s werelds grootste kunstenaars '- zo vaak gaat het verhaal van de tumultueuze relatie van de Franse beeldhouwer en grafisch ontwerper Camille Claudel met Auguste Rodin, haar eigen artistieke schittering die uit de schijnwerpers verdwijnt. Als jong meisje van een nobele geboorte had Claudel een ongewone fascinatie voor steen en aarde, die haar later naar het medium beeldhouwkunst zou leiden. Claudel stond bekend om haar dynamische, lyrische en getextureerde sculpturen van naakte figuren, waarbij kunstcriticus Octave Mirbeau haar verklaarde 'Een opstand tegen de natuur: een vrouwelijk genie'. Claudel had een vluchtig karakter en vernietigde helaas veel van haar werk tijdens woedeaanvallen en paranoia. In 1913 werd ze in opdracht van haar broer opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis - ondanks protesten van de pers en haar vrienden. Ze zou tot haar dood meer dan 30 jaar later in instellingen blijven en werd begraven in een ongemarkeerd massagraf in de Asile de Montdevergues. La valse, permière-versie (1893) verkocht voor $ 8 miljoen op een Sotheby's London-veiling in 2013.
Sculptuur van Camille Claudel © Pierre Andre Leclercq
