Straatvoedsel in Azië is iets dat de ontwikkeling van steden ondersteunt, snelle snacks biedt aan mensen die haast hebben en arme mensen met minder kookgereedschap thuis in staat stelt voedsel te kopen dat vol van smaak en culturele geschiedenis is. Sommige van de gevonden recepten zijn recepten die internationaal populair zijn geworden, maar hun oorsprong is diep geworteld in de Aziatische cultuur, evenals geschillen tussen landen die beweren ze te hebben gemaakt.
Pho
Uitgesproken als 'fuh', deze rijstnoedelsoep is ontstaan in Vietnam en is na de Franse kolonisatie sindsdien over de oceanen verspreid om een van de meest populaire Aziatische gerechten te worden. Men denkt dat het in de 20e eeuw is ontstaan in het noorden van Vietnam, vlakbij Hanoi in het dorp Vân Cù en de omliggende dorpen. Het begon als straatvoedsel en is nog steeds een van de meest populaire straatkeukens in Vietnam en in heel Zuidoost-Azië. De meest voorkomende derivaten worden gemaakt met kippen- of runderbouillon.
Panipuri
Panipuri, afkomstig uit de regio Magadha in India, is een heerlijk tussendoortje dat direct verkrijgbaar is bij leveranciers hier, maar het is ook erg populair in Pakistan, Nepal en Bangladesh. Het gerecht bestaat uit uitgeholde puri (ongezuurd Indiaas brood dat is gefrituurd) dat tot zeer knapperig wordt gebakken en vervolgens wordt gevuld met een aantal ingrediënten waaronder aardappel, kikkererwten, koriander, chili en chutney. Pani (gearomatiseerd water) wordt vervolgens toegevoegd, waardoor de gevulde bal bij het eten een vleugje smaak krijgt. In de loop der jaren heeft het een reeks verschillende namen gekregen, waarvan er vele verwijzen naar de knallende geluiden die het veroorzaakt wanneer het wordt gegeten.
Gua Bao
Bekend als de 'Taiwanese hamburger', wordt gua bao gemaakt met een gestoomd broodje, dat een taaie en zachte textuur geeft, naast varkensvlees, ingelegde groenten, koriander en gemalen pinda's. De zoetheid van het gestoomde broodje wordt aangevuld door de zoete gemalen pinda's, en beide smaken versterken het rijke vette varkensvlees op een manier die dit straatgerecht zo populair heeft gemaakt in Taiwan, dat het zelfs over de grenzen heen naar foodies is uitgespreid. die het gerecht hebben aangepast voor vegetariërs. De burger wordt vaak geserveerd met chilisaus en de enigszins open voorkant met zijn verschillende vullingen maakt het een verleidelijke optie voor diegenen die winkelen op de avondmarkten van Taiwan op zoek naar een hapje.
Som Tam Thai
Som tam, een populaire salade die wordt verkocht in de eetstalletjes van Thailand, is in wezen een groene papajasalade gemaakt van geraspte niet-gerijpte papaja. Het bevat meestal bonen, limoen, basilicum, peper en knoflook, waarbij de ingrediënten in een vijzel worden samengeperst, waardoor een licht pittige maaltijd ontstaat. Het is te vinden in verschillende vormen in Laos, Vietnam en Cambodja, maar de zoetste versie is te vinden in Thailand, want hier worden gemalen pinda's aan de salade toegevoegd. Vanwege zijn populariteit is de Thaise versie internationaal bekend geworden en is het gemakkelijk toegankelijk in steden over de hele wereld, maar voor de beste som combineren Bangkok-straatverkopers zoete en pittige smaken perfect om de ideale lichte hap te maken op een vochtige middag.
Miso Ramen
In Japan wordt straatvoedsel over het algemeen verkocht via yatai, wat 'winkelkraam' betekent. Een veel voorkomend gerecht dat hier wordt gevonden, is een synoniem voor Japans eten en gastronomische cultuur, ramen. Deze noedelschotel is tegenwoordig vrijwel overal te vinden, van chique Japanse restaurants tot kant-en-klare supermarktopties. De populariteit van dit gerecht is onmetelijk. Ramen is eigenlijk van Chinese oorsprong en onderzoek zal een conflicterende geschiedenis laten zien, geworteld in Japanse en Chinese geschillen. Aanvankelijk een straatvoedsel voor arbeiders, zijn er nu veel soorten ramen en in vergelijking met de geschiedenis van het gerecht is miso ramen de jongste broer of zus van de groep. Het is gemaakt in Hokkaido en de pittige smaak en de met miso gevoede bouillon maken het uniek voor Japan.
Saté
Dit eenvoudige gerecht is gemakkelijk verkrijgbaar bij kraampjes in delen van Zuidoost-Azië, maar het werd geïntroduceerd door Indonesië, waar het landelijk te vinden is en is gemarkeerd als hun nationale gerecht. Oorspronkelijk gegeten op Java, werd de consumptie van dit gerecht geboren door het aanpassen van recepten voor de Indiase kebab die door moslimhandelaren naar het gebied werden gebracht. Stukjes vlees worden aan het spit en gegrild, vaak licht verkoold om de smaak te versterken, en worden vaak geserveerd met pindasaus. Het gerecht kan ook worden gemaakt met tofu, dat de diepe smaken van het vuur opneemt, vooral wanneer het op hout wordt gekookt.
Gimbap
Een variant van Japanse makizushi, de naam gimbap komt van de twee woorden 'gim' (gedroogd zeewier) en 'bap' (gestoomde witte rijst). Deze meer plakjes zijn afkomstig uit Korea en variëren in vulling, maar bevatten vaak vis, eieren en groenten. Het gerecht is opmerkelijk omdat de rijst een uitgesproken smaak had, die afkomstig is van gekruid met zout en sesamolie voordat het in gimbap wordt gemaakt. De grootte en het aanpassingsvermogen van gimbap maakt het ideaal voor straatverkopers in Zuid-Korea en in supermarkten vind je andere varianten. Gimbap is zo populair in Zuid-Korea dat veel restaurants zichzelf adverteren als plekken om speciaal voor het gerecht te gaan.
Liangpi
Deze dikke en koude noodle-achtige reepjes worden gemaakt met tarwe- of rijstmeel en worden meestal geserveerd met azijn, zout, sesampasta en chili-olie. Het gerecht is een veelvoorkomend straatvoedsel in China en kan verder worden verbeterd door koude groenten zoals taugé of komkommer toe te voegen, waardoor het een verfrissende maar pittige maaltijd is. Oorspronkelijk afkomstig uit de provincie Shaanxi, worden de reepjes liangpi gemaakt door het neerslaan van zetmeel uit de met water gespoelde rijst of het tarwedeeg, dat vervolgens in een kom wordt bewaard om te bezinken totdat er een pasta ontstaat. Deze pasta wordt vervolgens over een plat oppervlak bewerkt en gestoomd om de uiteindelijke noedelachtige substantie te creëren. Het gerecht is licht, maar vol van smaak.
Kwek Kwek
Net als de tempura die in Japan is gemaakt, wordt kwek kwek gevormd uit een ingrediënt dat gehavend en gefrituurd is. In dit geval is het ingrediënt een kwartelei en is het beslag feloranje, waardoor het gemakkelijk zichtbaar is bij eetkraampjes. Kwek kwek is een soort tokneneng, wat de algemene term is voor de Filippijnse gastronomische traditie van beslag en vervolgens bakken van hardgekookte eieren. Naast een pittige dipsaus krijgen de gehavende eieren hun kenmerkende oranje kleur door een kruid genaamd atsuete, dat door Spanje op de Filippijnen is geïntroduceerd. Als je in de Filippijnen bent en traditionele straatmaaltijden wilt proberen, maar te preuts bent voor de 'balut'-snack langs de weg (een gekookt, bevrucht ei), dan is dit de veiligere optie.
