Bengaalse kunst is in opkomst, met een nieuwe generatie kunstenaars die werken maken die zijn geïnspireerd op het veranderende terrein van de hedendaagse Bengaalse samenleving. Vijf van deze jonge kunstenaars worden tentoongesteld in de tentoonstelling Barbed Floss, in The Guild in Mumbai, die de notie van grenzen en hun relatie tot de complexe geschiedenis van de Indiase verdeling en de Bengaalse identiteit in twijfel wil trekken.
De toenemende militarisering van landgrenzen op het Indiase subcontinent logenstraft de culturele en sociale uitwisseling die deze grenzen altijd heeft overschreden. Wisselende concepten van cultuur, etniciteit en samenleving zijn verweven met economische en politieke kwesties in de discussie over grenzen, die natuurlijke landschappen transformeren in politieke slagvelden. Dit geldt met name voor de grens tussen India en Bangladesh, die is ontstaan in de chaotische fragmentatie van de Britse Raj, en een controversieel onderwerp is gebleven, niet in de laatste plaats vanwege de vele immigranten die dagelijks proberen over te steken. Het verdeelde gebied van Bengalen, dat ooit een cultureel homogene entiteit was, herinnert voortdurend aan het voor altijd veranderlijke karakter van de grenzen tussen landen.
Dit zijn de problemen die Barbed Floss naar voren brengt door het werk van vijf jonge Bengaalse kunstenaars, die allemaal proberen het probleem van grenzen en grenzen te begrijpen door het prisma van hun eigen ervaring. Ze onderzoeken wat curator Veeranganakumari Solanki 'kwesties van ruimte, grenzen, territorium, medium, politiek en betwiste oplossingen' noemt. Zoals ze zegt, 'heeft elke kunstenaar een sterke individuele interpretatie van kwesties die verband houden met het idee van' Barbed Floss 'en ze drukken dit uit door hun gebruik van medium en hernieuwde associatie met hun persoonlijke ervaringen, geschiedenis en land.' Deze vijf artiesten zijn krachtige voorbeelden van de bloeiende kunstscene in Bangladesh, die een internationale reputatie heeft opgebouwd na sterke vertoningen op de Biënnale van Venetië.
Tayeba Begum Lipi
In het werk van Tayeba Begum Lipi Van 1, 7 miljoen m² tot 55.598 m², is een reeks van vier ronde panelen omlijst met scheermesjes, die de noties van scheiding en scheiding suggereren. De landmassa van het subcontinent van 1, 7 miljoen vierkante mijl wordt ontleed in kaarten van Bangladesh, India en Pakistan. De kunstenaar herinnert zich dat 'ik als kind altijd over die gelukkige dagen van mijn ouders hoorde, terwijl de bewoners vanuit verschillende overtuigingen en perspectieven vroeger gelukkig samenwoonden in één groot land'. Lipi's vier geëtste kaarten op gepolijste roestvrijstalen platen creëren 'een bekraste en gewonde weerspiegeling van het subcontinent en zijn bewoners, die overlevenden zijn of een nasleep van scheidingswanden, grenzen en weerhaken met weerhaken'.
Lipi werd geboren in 1969 en behaalde haar MFA aan het Institute of Fine Arts aan de Universiteit van Dhaka. Ze heeft haar werken op grote schaal tentoongesteld in Bangladesh en internationaal in verschillende gerenommeerde instituten. Haar werken bevinden zich in de collectie van bekende collecties internationaal, waaronder het Guggenheim Museum. Lipi is een trustee en mede-oprichter van de Britto Arts Trust. Ze heeft ook tentoonstellingen samengesteld en was de commissaris van het Bangladesh Pavilion op de 54e Biënnale van Venetië. Ze heeft deelgenomen aan vele residenties over de hele wereld en heeft ook deelgenomen en een aantal workshops gegeven. Ze woont en werkt momenteel in Dhaka.
Mahbubur Rahman
De werken van Mahbubur Rahman verbeelden 'de druk die wordt veroorzaakt door door mensen gemaakte systemen van divisies die de natuurlijke stroom van menselijke relaties, communicatie en begrip verstoppen'. Rahman stelt dat 'grenzen zelf inherent de kwaliteit hebben van ongewone bewegingen die een negatief effect hebben op het sociaal begrip tussen harmonieuze gemeenschappen en reeds bestaande buurten'. Gericht op de verstikking die ontstaat door de druk van grenzen, maakt Rahman sculpturen uit een roestvrijstalen schaar die doet denken aan dissectie en opsluiting.
Rahman (1969) voltooide zijn MFA in tekenen en schilderen aan het Institute of Fine Arts van de Universiteit van Dhaka. Zijn werken en uitvoeringen zijn op grote schaal tentoongesteld in solotentoonstellingen en groepstentoonstellingen in Bangladesh en internationaal in verschillende gerenommeerde musea en instituten; evenals bij het Bangladesh paviljoen op de 54ste Biënnale van Venetië. Zijn werken worden bewaard in de collectie van bekende collecties internationaal, waaronder het Fukuoka Museum, Japan. Hij is mede-oprichter en trustee van de Britto Arts Trust en heeft deelgenomen aan en vele workshops gegeven en tentoonstellingen georganiseerd. Rahman is een van de curatoren van de Dhaka Art Summit 2014. Hij woont en werkt momenteel in Dhaka.
Promotesh Das Pulak
De installatie Twins van Promotesh Das Pulak wil het idee van partitie koppelen aan overleven en broederschap. Zijn tweeling ligt in een couveuse, 'gemaakt van prachtige witte bloemen die op school lijken, wat het verraad van onschuld en schoonheid suggereert. De positie van de tweeling in de couveuse fungeert als een kwetsbare metafoor voor het delen van voedsel, zuurstof en fysieke attributies. Dit werk zinspeelt op het idee van verdeling, scheiding en scheiding in gemarkeerde gebieden die ooit vergelijkbare geschiedenissen, culturen en identiteiten deelden. '
Promotesh Das Pulak (1980) voltooide zijn BFA en MFA aan de Faculteit voor Schone Kunsten van de Universiteit van Dhaka in Bangladesh. Hij is lid van de Britto Arts Trust en heeft zijn werk tentoongesteld in verschillende shows in Dhaka en internationaal. Pulak was ook vertegenwoordigd in het Bangladesh Pavilion op de 54ste Biënnale van Venetië en heeft deelgenomen aan verschillende kunstworkshops. Pulak woont en werkt in Dhaka.
Molla Sagar
Borders, de naam van politiek door Molla Sagar, is het verhaal van Bijoy Sircar, een bekende Bengaalse bard, die zijn affiniteit met zijn land en volk niet kon loslaten. In 1947 - na de opdeling - besloot hij achter te blijven in Oost-Bengalen, dat later bekend werd als Bangladesh, en was hij een van de vele mensen die na de opdeling een culturele en geografische vervreemding leden. Sagar herschept dit in zijn video door middel van een uitvoering van Bijoy Sircar's 'Bichchhedi Gaan' (Songs of Estrangement).
Molla Sagar (1975), kunstenaar, documentairemaker en cameraman, werkt met de media video, fotografie en nieuwe media. Hij exposeerde zijn werken in solo- en groepsshows internationaal en zijn films werden vertoond op verschillende internationale festivals en tentoonstellingen. Molla Sagar woont en werkt momenteel in Dhaka.
