Er is een heel oude traditie in Frankrijk die niet echt de beroemde paashaas omvat. In feite vieren de Fransen Pasen met in plaats daarvan chocoladeklokken. Hier is onze gids voor deze katholieke traditie, wat het inhoudt en waarom het gebeurt.
Pasen is de tijd waarin katholieke christenen de dood en opstanding van Christus gedenken. Als teken van rouw luiden katholieke kerken en kathedralen niet in de periode tussen Goede Vrijdag en Paaszondag. Op vrijdag krijgen jonge kinderen te horen dat de klokken vleugels hebben gekregen en naar Rome zijn gevlogen om gezegend te worden door de paus. Op Paaszondagmorgen zegt de traditie dat de klokken terugkomen en chocolade brengen. Dan begint de traditionele zoektocht naar paaseieren, wanneer kinderen op zoek gaan naar verborgen chocoladebellen en eieren in huis en tuin.
Paaseieren zijn nog steeds een groot deel van de Franse traditie, maar ze worden gegeven na de chocoladeklokken | © Andy Blackledge / Flickr
Het Franse woord voor Pasen is Pâques en komt uit het Latijnse pascua, wat eten betekent. Het ei - net als in andere landen - vertegenwoordigt de wedergeboorte van Christus en er zijn veel theorieën over waarom een ei Pasen symboliseert. Sommige mensen zeggen dat het de rots bij de ingang van het graf van Christus vertegenwoordigt; anderen zeggen dat Maria Magdalena gekookte eieren meebracht om met de vrouwen bij Zijn graf te delen en dat ze rood werden toen Christus opstond. Maar de meest praktische verklaring is dat, omdat eieren tijdens de vasten door de katholieke kerk zijn verboden, er altijd een overschot is om op paaszondag op te maken. In het verleden, zoals in veel andere Europese landen, zouden deze eieren echte eieren zijn geweest, die waren geleegd (de dooiers en het wit werden uit de schaal geblazen) en vervolgens beschilderd en versierd.
Het is vaak gebruikelijk om chocoladekonijnen en andere vormen van chocoladedieren te krijgen in plaats van eieren | © Stuart Mudie / Flickr
De paashaas wordt echter geleidelijk meer geassocieerd met Pasen in Frankrijk - vooral in het noorden, in plaatsen als de Elzas, aan de grens met Duitsland, waar konijntjes traditioneel lentegodinnen vertegenwoordigen. Het is nu gebruikelijker om chocoladekonijntjes te vinden in Franse winkels, maar over het algemeen heeft chocolade nog steeds de vorm van eieren en bellen.
