Neon-Noir: Noe Alonzo fotografeert de "lelijke" kant van Seoul

Noe Alonzo schiet vooral 's nachts. De kenmerkende neonverlichte beelden van de in Texas geboren, in Seoel gevestigde fotograaf leggen de kronkelende steegjes en regenachtige straten van zijn geadopteerde stad vast, in een tijd waarin de meeste fotografen diep slapen.

Je herkent zijn werk misschien van Instagram; De beelden van Alonzo gingen in juli 2018 viraal toen hij 's nachts tot 70.000 retweets, 115.000 likes en meer dan 900 reacties wakker maakte. Zijn filmische fotografiestijl - die hij omschrijft als 'neon-noir' - resoneerde met mensen over de hele wereld en zette een nieuw perspectief op de hoofdstad van Zuid-Korea in de schijnwerpers.

De recente Hallyu (of 'Koreaanse') golf, die de wereld heeft overspoeld, betekent dat de meeste mensen nu een rudimentair idee van Korea hebben: K-pop bands, glimmende wolkenkrabbers, Samsung en rijkelijk versierde historische paleizen. De afbeeldingen van Alonzo voegen hier een nieuwe laag aan toe, met korrelige stadsgezichten en foto's van steegjes die de minder glanzende kant van Korea laten zien, geïnspireerd door videogames en scifi-films.

Paradise Disco © Noe Alonzo

'Ik liet mijn foto's altijd zien aan mijn Koreaanse vrienden, omdat ze dachten dat ze de foto's mooi zouden vinden', zegt hij, 'alleen om vragen te beantwoorden als:' Waarom maak je alleen foto's van lelijke plekken in Seoul? Waarom laat je geen foto's zien van Gangnam of Gyeongbok Palace? ''

Tijdens zijn eerste jaren als fotograaf in Seoel richtte Alonzo zich op de meer toeristische beelden van Korea - landschappen, culturele evenementen en festivals. Voordat zijn nachtelijke fotografie van start ging, was hij vooral bekend door een reeks time-lapse-video's met veranderingen in de tijd (dag naar nacht en neonlichten die regenachtige avonden transformeren) in de stad. "Maar pas toen ik foto's begon te maken van de stad, de echte stad, begon mijn fotografie buiten Korea bekender te worden", zegt hij. 'Seoul is een nachtstad

zodra de zonsondergang toeslaat, komt de stad echt tot leven. Seoul is de enige stad waar ik ben geweest waar het grootste deel van de stad om 3 uur 's nachts nog open is. ”

Zijn stijl was misschien uniek, maar de manier waarop hij erin viel, was nogal toevallig. "Ik herinner me de eerste avond dat ik naar buiten ging om foto's te maken in de regen", zegt hij, "er was een look waar ik naar op zoek was - veel contrast, regen om reflecties te creëren, neonlichten en een Blade Runner-achtige kleur regeling ”.

Het concept was echter nog in experimentele modus, totdat hij een klein steegje tegenkwam. “Op dit moment was ik al minstens vijf jaar fotograaf, dus dingen als compositie en belichting kwamen voor mij vrij vanzelfsprekend, maar pas toen een vrouw met een paraplu haar appartement uitliep en het neonlicht inliep straten waarvan ik wist dat dit het type foto was dat ik zocht. Dus ik nam de foto en op dat moment wist ik dat ik iets heel goeds had genomen. ”

Gele paraplu © Noe Alonzo

Seoul is niet alleen een achtergrond voor de opnamen van Alonzo; het is een personage op zich. In tegenstelling tot de vlakke vlaktes van Texas, is het bergachtige en chaotische landschap van Korea, gevuld met kronkelende steegjes en felle neonlichten, bij elke bocht vol schoonheid - ook al is het niet helemaal de gezuiverde, K-pop-stijl van schoonheid die Koreaans is toeristenbureaus willen promoten.

Hoewel hij bekend staat om neonfotografie, zegt Alonzo dat zijn proces veel meer gericht is op clair-obscur, of het samenspel tussen sterk contrasterende tinten licht en donker. Mensen en plaats zijn even belangrijk in zijn werk. 'De meeste straatfotografen richten zich graag op de mensen op hun foto's', zegt hij. “Ik laat de omgeving graag zien en ik heb het gevoel dat het de kleinere figuren van mensen effectiever maakt. Het klinkt als een contradictie, gericht op de omgeving en de verlichting, maar ervoor zorgen dat de mensen net zo opvallen. '

Als je de dromerige steegjes van Alonzo zelf wilt verkennen, ga dan naar Jongro, waarvan hij zegt dat het zijn favoriete gebied is om te fotograferen. 'Ik heb nog steeds niet elke centimeter van Jongro verkend en toch blijft het een van de gebieden die ik het vaakst bezoek ', zegt hij. Hij benadrukt ook Ikseon-dong, Euljiro en Dongdaemun. “Elk gebied heeft zijn eigen karakteristiek, maar wat ze allemaal gemeen hebben, is dat er veel kleine steegjes zijn waar je de hele nacht in kunt verdwalen. Je kunt op verschillende momenten van de dag of het jaar teruggaan en altijd iets anders vinden. ”