De Berlijnse cultuur wordt al tientallen jaren gekenmerkt door de aanwezigheid van krakers. Deze alternatieve factie van de stadsbevolking is vrij uniek in termen van het enorme aantal mensen waaruit het bestaat en de duur waarvoor het heeft bestaan. Sinds de jaren na WO II hebben krakers hun toevlucht gevonden in de vele verlaten gebouwen van de stad. De anarchistische winkel M99 is zo'n bolwerk.
M99, dat wordt aangeduid als de 'winkel op de hoek voor revolutionaire behoeften', werd voor het eerst geopend in 1985. De excentrieke eigenaar, Hans-Georg Lindenau, verdedigt het gedurende de gehele duur van haar bestaan en daarmee ook tegen de aantasting van de conventionele samenleving. alles waar de winkel zelf voor staat. Om deze reden beschouwde hij zichzelf als 'State Enemy No. 1'. De winkel, die ook dienst doet als het huis van Lindenau, bevindt zich in Kreuzberg, de wijk met de langste kraakgeschiedenis in de stad, net aan de rand van het Görlitzer Park. Het bestaan ervan is echter zwak en beperkt omdat gentrificatie de greep op Berlijn versterkt.
Kreuzberg-krakers © Tom Ordelman (Thor NL) / WikiCommons
Toch is het voor een afnemende hoeveelheid tijd nog steeds mogelijk om door de chaotische, meanderende gangen van de winkel te lopen, wankelend met een hele reeks verschillende producten, pamfletten en kleding gericht op radicaal links. Lindenau zal er ongetwijfeld zijn tot het einde van de openingsuren van de winkel. Nu achter in de vijftig en vastgebonden in een rolstoel, is Lindenau net zo toegewijd als altijd om de winkel draaiende te houden. Er zijn zelfs demonstraties en protesten georganiseerd met honderden aanwezigen in de hoop de uitzetting te bestrijden. Lindenau leidt het peloton uit zijn rolstoel, draagt een puntige Pruisische oorlogshelm en houdt een bord vast met in het Duits 'Je herplant geen oude bomen'.
Deze winkel en het geplande lot van uitzetting is een symbolische weergave van de veranderende cultuur en waarden van Berlijn. Lang gekend als de stad die zowel arm als sexy is, droegen de krakers en hun tegenculturele overtuigingen op vele manieren bij aan de alternatieve sfeer van de metropool, waardoor de dingen inclusief bleven voor sociale buitenstaanders en een onmiskenbaar alternatief. De effecten van hun aanwezigheid zijn voelbaar in de ondergrondse clubscene van Berlijn, de experimentele hedendaagse kunst en zelfs in de relatief lage kosten van levensonderhoud die bewoners nog steeds genieten.
Toch lijkt het erop dat de natuurlijke gang van zaken in de moderne samenleving vaak in de richting van orde is, en de tolerantie van het stadsbestuur voor hun aanwezigheid neemt af, zoals blijkt uit het toenemende aantal politie-invallen waaraan M99 in de afgelopen jaren is onderworpen Lindenau's ultieme uitzetting. De toestroom van vastgoedontwikkelaars die willen profiteren van de gunstige levensomstandigheden van Berlijn was de laatste duw om krakers de laars te geven, en dit is iets dat zelfs M99 niet heeft kunnen ontwijken.
Met de hulp van vele supporters uit protest tegen de uitzetting - die is gedaan op beschuldigingen dat Lindenau het appartement boven de winkel zonder toestemming heeft onderverhuurd - zal het niet worden gehandhaafd, tenminste niet na de recente staatsverkiezingen, die op 18 september werden gehouden.
